Σπασιμο ημερησιας ωρας αεροβικης ασκησης

[paulos perakis]

Γεια σας παιδια θα ηθελα να μου πειτε αν ειναι το ιδιο να κανω 20 λεπτα ελλειπτικο το πρωι μετα απο λιγη ωρα αφου ξυπνησω και αλλα 20 λεπτα μετα τα βαρη με το να κανω 40 λεπτα μονοκοπανια μετα τα βαρη ή το πρωι?
Ευχαριστω!

[steg]

40 μονοκοπανιά το πρωί.

[paulos perakis]

40 μονοκοπανιά το πρωί.

ρωταω γαιτι θα παω γ λυκειου και ετσι θελω να σπασω το χρονο της αεροβιας γιατι δεν θα προλαμβαινω

[Dreiko]

κοιτα το καλυτερο ειναι μπαμ και κατω το πρωι....αν δε προλαβαινεις καν'το οπως σε βολευει...απλο....

[PEGY]

Ειτε δύο εικοσάλεπτα είτε σαράντα συνεχόμενα, δεν θα δείς μεγάλη διαφορά. Το παν είναι να σ αρέσει κ να σε ξεκουράζει κυρίως στην παρούσα φάση.
Εμένα τότε μ άρεσε συνεχόμενα, γιατί μετά είχα το "άγχος" να πάω για τρέξιμο.
Οποτε έκανα το πρωί το τρέξιμό μου κ το πολύ πολύ να πήγαινα για καμια βόλτα με το ποδήλατο να ξεσκάσω. Όπως σε βολεύει λοιπόν

[Polyneikos]

Γεια σας παιδια θα ηθελα να μου πειτε αν ειναι το ιδιο να κανω 20 λεπτα ελλειπτικο το πρωι μετα απο λιγη ωρα αφου ξυπνησω και αλλα 20 λεπτα μετα τα βαρη με το να κανω 40 λεπτα μονοκοπανια μετα τα βαρη ή το πρωι?
Ευχαριστω!

Δεν ειναι το ίδιο,δυστυχως. καθως ο οργανισμος εξαντλίει τα αποθεματα ενεργειας από υδατανθρακα και μετα αρχιζει να μεταβολίζει το λιπος ως πηγη ενεργειας...Για αυτο προτείνουμε ως χρονικη διαρκεια 30-40΄ ή μετα τα βαρη,έτσι ώστε το γλυκογονο που το θεωρουμε απαραιτητη πηγη ενεργειας για την προπονηση με βαρη να εξαντληθει εκει...
Επίσης αν παρατεινεις την διαρκεια αεροβιωσης ,παρατείνεις και την ωρα μετα το τελος που το σωμα συνεχίζει να καει θερμίδες..
Επίσης ως καρδειαγγειακη ασκηση ειναι βελτιση επιλογη τα 40 λεπτα από τα 2 20λεπτα......
Τωρα αν δεν γίνεται αλλιως,τι να κανεις;

[ioannis1]

Δεν ειναι το ίδιο,δυστυχως. καθως ο οργανισμος εξαντλίει τα αποθεματα ενεργειας από υδατανθρακα και μετα αρχιζει να μεταβολίζει το λιπος ως πηγη ενεργειας...Για αυτο προτείνουμε ως χρονικη διαρκεια 30-40΄ ή μετα τα βαρη,έτσι ώστε το γλυκογονο που το θεωρουμε απαραιτητη πηγη ενεργειας για την προπονηση με βαρη να εξαντληθει εκει...
Επίσης αν παρατεινεις την διαρκεια αεροβιωσης ,παρατείνεις και την ωρα μετα το τελος που το σωμα συνεχίζει να καει θερμίδες..
Επίσης ως καρδειαγγειακη ασκηση ειναι βελτιση επιλογη τα 40 λεπτα από τα 2 20λεπτα......
Τωρα αν δεν γίνεται αλλιως,τι να κανεις;

πολυ σωστο:thumbup:

[Timoleon]

Αν το πρωί και ενώ δεν έχεις βάλει τίποτε στο στόμα σου γυμναστείς,κάνεις 300τις100 περισσότερο καύση από οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας [το πρωινό γεύμα μετά την εξάσκηση_

[DimitrisT]

Αν το πρωί και ενώ δεν έχεις βάλει τίποτε στο στόμα σου γυμναστείς,κάνεις 300τις100 περισσότερο καύση από οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας [το πρωινό γεύμα μετά την εξάσκηση_

Μηπως αυτο το ''300%'' ειναι πολυ; :unsure:
Δηλαδη τωρα τελευταια που κανω γρηγορο περπατημα πρωι πρωι για 1 ωρα καιω γυρω στο 1000αρικο;
Πολυ μου φαινεται..:unsure:

[Saldi]

Αν το πρωί και ενώ δεν έχεις βάλει τίποτε στο στόμα σου γυμναστείς,κάνεις 300τις100 περισσότερο καύση από οποιαδήποτε άλλη στιγμή κατά τη διάρκεια της ημέρας [το πρωινό γεύμα μετά την εξάσκηση_

Αν ισχύει όντως αυτό το νούμερο μήπως αντί λύπος καις και μυικό ιστό το πρωι??

[steg]

Το αν θα καεί περισσότερο λίπος ή περισσότερος υδατάνθρακας (γλυκογόνο) στην αερόβια δεν εξαρτάται τόσο από τη χαμηλή παρουσία γλυκόζης στο αίμα αλλά από την ένταση της αερόβιας. Συνεπώς, δε νομίζω να πολυστέκει ο συλλογισμός "καλύτερα να κάνω αερόβια μετά τα βάρη, γιατί έχω ήδη κάψει το γλυκογόνο". Ετσι κι αλλιώς, το μυικό γλυκογόνο καίγεται επιτοπίως στους μύες, που σημαίνει ότι μετά από μία προπόνηση π.χ. πλάτης, το γλυκογόνο των ποδιών θα είναι ακόμα εκεί για να μας βοηθήσει στην αερόβια.

[Timoleon]

Κατά τη διάρκεια του ύπνου διενεργείται μια διαδικασία με την ινσουλίνη,αν θυμάμαι καλά,η οποία σταματάει με το που θα φας το πρωί.Αν,λοιπόν,γυμναστείς πριν φας,και μην έχοντας σταματήσει η εν λόγω διαδικασία,κάνεις πολύ περισσότερη καύση απ ότι θα έκανες αν γυμναστείς τον ίδιο χρόνο κάποια άλλη στιγμή.Λένε για 300τις100.Και αν δεν είναι έτσι,το σίγουρο είναι ότι κάνεις περισσοτέρο καύση.Πειραματιστήτε το και θα δείτε ότι πράγματι θα ιδρώσετε πιο πολύ απ ότι αν κάνετε την ίδια προπόνηση κάποια άλλη ώρα της μέρας_

[Timoleon]

Το αν θα καεί περισσότερο λίπος ή περισσότερος υδατάνθρακας (γλυκογόνο) στην αερόβια δεν εξαρτάται τόσο από τη χαμηλή παρουσία γλυκόζης στο αίμα αλλά από την ένταση της αερόβιας. Συνεπώς, δε νομίζω να πολυστέκει ο συλλογισμός "καλύτερα να κάνω αερόβια μετά τα βάρη, γιατί έχω ήδη κάψει το γλυκογόνο". Ετσι κι αλλιώς, το μυικό γλυκογόνο καίγεται επιτοπίως στους μύες, που σημαίνει ότι μετά από μία προπόνηση π.χ. πλάτης, το γλυκογόνο των ποδιών θα είναι ακόμα εκεί για να μας βοηθήσει στην αερόβια.

Bέβαια, μιλάμε για την ίδια προπόνηση,όχι διαφορετικής έντασης_

[Polyneikos]

Το αν θα καεί περισσότερο λίπος ή περισσότερος υδατάνθρακας (γλυκογόνο) στην αερόβια δεν εξαρτάται τόσο από τη χαμηλή παρουσία γλυκόζης στο αίμα αλλά από την ένταση της αερόβιας. Συνεπώς, δε νομίζω να πολυστέκει ο συλλογισμός "καλύτερα να κάνω αερόβια μετά τα βάρη, γιατί έχω ήδη κάψει το γλυκογόνο". Ετσι κι αλλιώς, το μυικό γλυκογόνο καίγεται επιτοπίως στους μύες, που σημαίνει ότι μετά από μία προπόνηση π.χ. πλάτης, το γλυκογόνο των ποδιών θα είναι ακόμα εκεί για να μας βοηθήσει στην αερόβια.

H ενταση ορίζεται στο 60-65% των μεγιστων καρδιακων παλμων ενος αθλητη.
Το δευτερο που γραφεις δεν το ξερω,ότι δηλαδη η καθε μυικη ομαδα εχει το δικο της γλυκογονο.:unsure:

[giannis64]

απλα δεν στεκει. στην φαση που κανουμε ασκηση με βαρη ημαστε σε ενταση και σε φαση αναεροβιας καταστασης, ασχετα απο ποιο μυικη ομαδα ασκουμε. πηγη ενεργειας ειναι το γλυκογονο μιας και ειναι η αμεση και διαθεσημη πηγη ενεργειας. οποτε εξαντλοντας αυτην την πηγη, στην ασκηση που ακολουθει (αεροβια) ο οργανησμος αν εχει καταφερει και διασπασει το γλυκογονο στην αναεροβια, θα στρεψει στην πηγη που ερχεται μετα απο αυτη του γλυκογονου και δεν ειναι αλλη απο το λιπος.

[Saldi]

Οσο για την ένταση ο καλύτερος τρόπος για την κάυση λύπους είναι..ενα παράδειγμα θα φέρω...65-70% παλμούς για 5-10 λεπτά και 2-5λεπτα 50% και πάλι το ίδιο!Η αυξομοιωση βοηθάει αρκετά!

[GREEK POWER]

απλα δεν στεκει. στην φαση που κανουμε ασκηση με βαρη ημαστε σε ενταση και σε φαση αναεροβιας καταστασης, ασχετα απο ποιο μυικη ομαδα ασκουμε. πηγη ενεργειας ειναι το γλυκογονο μιας και ειναι η αμεση και διαθεσημη πηγη ενεργειας. οποτε εξαντλοντας αυτην την πηγη, στην ασκηση που ακολουθει (αεροβια) ο οργανησμος αν εχει καταφερει και διασπασει το γλυκογονο στην αναεροβια, θα στρεψει στην πηγη που ερχεται μετα απο αυτη του γλυκογονου και δεν ειναι αλλη απο το λιπος.

Ερωτηση . Εφοσων μετα την αναεροβια ασκηση εχουμε καψει το γλυκογονο γιατι αρχηζουμαι να καιμε λιπος μετα τα 20 λεπτα κανοντας αεροβια, και οχι με το ξεκινημα της ?:unsure:

[giannis64]

αυτο ποιος και που το λεει??:unsure:

[gym]

αυτο ποιος και που το λεει??:unsure:

μαλλον εννοει οταν απλα κανουμε αεροβιο που λεγεται αυτο ....αυτο δεν ισχυει ομως οταν εχει προηγηθει προπονηση αναεροβια(βαρη)

[giannis64]

ναι ετσι οκ. ας πουμε οτι λεγεται πως θελουμε 20 λεπτα για να μειωσουμε το γλυκογονο και να αρχησουμε να καιμε λιπος. αλλα μαλλον το 20λεπτο δεν ειναι αρκετο για να μειωθει σημαντικα το γλυκογονο.

[Polyneikos]

Ερωτηση . Εφοσων μετα την αναεροβια ασκηση εχουμε καψει το γλυκογονο γιατι αρχηζουμαι να καιμε λιπος μετα τα 20 λεπτα κανοντας αεροβια, και οχι με το ξεκινημα της ?:unsure:


απλα δεν στεκει. στην φαση που κανουμε ασκηση με βαρη ημαστε σε ενταση και σε φαση αναεροβιας καταστασης, ασχετα απο ποιο μυικη ομαδα ασκουμε. πηγη ενεργειας ειναι το γλυκογονο μιας και ειναι η αμεση και διαθεσημη πηγη ενεργειας. οποτε εξαντλοντας αυτην την πηγη, στην ασκηση που ακολουθει (αεροβια) ο οργανησμος αν εχει καταφερει και διασπασει το γλυκογονο στην αναεροβια, θα στρεψει στην πηγη που ερχεται μετα απο αυτη του γλυκογονου και δεν ειναι αλλη απο το λιπος.

Η ερωτηση σου εχει διαφορες πτυχες και δεν ειναι ευκολο να απαντηθει καθως ο οργανισμος εχει πολυπλοκους μηχανισμους που είναι δυσκολο να καθορισουμε-κατευθυνουμε με αποκλειστικα δικούς μας χειρισμους...Τι εννοω:
Αυτο που εχω τονίσει με εντονα γραμματα στην απαντηση του Γιαννη ειναι εν μερει απαντηση στο ερωτημα σου.
Αν καποιος εξαντλήσει τα αποθεματα του από την αναεροβια ασκηση ξεκινα να χρησιμοποείται το λίπος ως πηγη ενεργειας στην αεροβια...
Αυτο θα γίνει στα 5΄;Στα 10΄ αεροβίωσης;Εξαρταται.
Υπάρχει περίπρτωση καποιος να μην εξαντλήσει το γλυκογονο σε 45' προπονησης (αυτο εξαρταται από την ενταση της προπονησης,τα φορτία αλλα και την γενικότερη λήψη θερμιδων,αν καποιος δηλαδη βρίσκεται σε πλεονασμα θερμιδων ή σε υποθερμιδικη διαιτα).
Για αυτο θεωρείται ιδανικη η πρωινη αεροβίωση,με την εννοια ότι το σωμα βρίσκεται σε κατασταση λιμου για αρκετες ωρες.Η Εναλλακτικα μετα τα βαρη και όχι πριν...Προσπαθουμε δηλαδη να στρεψουμε την παραγωγη ενεργειας από την καυση του λίπους..

[GREEK POWER]

Η ερωτηση σου εχει διαφορες πτυχες και δεν ειναι ευκολο να απαντηθει καθως ο οργανισμος εχει πολυπλοκους μηχανισμους που είναι δυσκολο να καθορισουμε-κατευθυνουμε με αποκλειστικα δικούς μας χειρισμους...Τι εννοω:
Αυτο που εχω τονίσει με εντονα γραμματα στην απαντηση του Γιαννη ειναι εν μερει απαντηση στο ερωτημα σου.
Αν καποιος εξαντλήσει τα αποθεματα του από την αναεροβια ασκηση ξεκινα να χρησιμοποείται το λίπος ως πηγη ενεργειας στην αεροβια...
Αυτο θα γίνει στα 5΄;Στα 10΄ αεροβίωσης;Εξαρταται.
Υπάρχει περίπρτωση καποιος να μην εξαντλήσει το γλυκογονο σε 45' προπονησης (αυτο εξαρταται από την ενταση της προπονησης,τα φορτία αλλα και την γενικότερη λήψη θερμιδων,αν καποιος δηλαδη βρίσκεται σε πλεονασμα θερμιδων ή σε υποθερμιδικη διαιτα).
Για αυτο θεωρείται ιδανικη η πρωινη αεροβίωση,με την εννοια ότι το σωμα βρίσκεται σε κατασταση λιμου για αρκετες ωρες.Η Εναλλακτικα μετα τα βαρη και όχι πριν...Προσπαθουμε δηλαδη να στρεψουμε την παραγωγη ενεργειας από την καυση του λίπους..

Ok ετσι οπως το θετεις ειναι κατανοητο με την πολυπλοκοτητα του οργανισμου και το πλεονασμα των θερμιδων . Ο γιαννης ποιο πανω λεει ΑΝ οργανισμος εξαντληση το γλυκογονο κατα την διαρκεια της αναεροβιας τοτε θα στραφη στο λιπος, και εγω ρωτησα ,οκ στη περιπτοση που η αναεροβια ηταν εντονη και εξαντληθηκε το γλυκογονο ,τοτε τι καιει ο οργανισμος στα πρωτα 20 λεπτα της αεροβιας ?

[giannis64]

λιπος. με βασικη προυποθεση να εχει εξαντληθει το γλυκογονο.

[GREEK POWER]

λιπος. με βασικη προυποθεση να εχει εξαντληθει το γλυκογονο.

Οκ ! αρα υπο προυποθεσεις μπορεις να καις λιπος απο το πρωτο λεπτο της αεροβιας μετα την αναεροβια !;)

[steg]

Παιδιά συγγνώμη αλλά τόχετε πιάσει λάθος το θέμα της καύσης λίπους. Το ηπατικό γλυκογόνο διασπάται σε γλυκόζη και απελευθερώνεται στο αίμα για να τροφοδοτήσει τους ιστούς, όταν τα επίπεδα γλυκόζης στο αίμα είναι χαμηλά. Αντίθετα, τα αποθέματα γλυκογόνου των μυών αναγκαστικά καίγονται μέσα στους μύες. Δεν υπάρχει ο μεταβολικός μηχανισμός (όπως υπάρχει στο συκώτι) που θα "σπρώξει" τη γλυκόζη του μυικού γλυκογόνου έξω από τους μύες, προς το αίμα και από κει προς άλλες μυικές ομάδες. Για τα αποθέματα γλυκόζης έχουμε μία κεντρική αποθήκη και πολλές τοπικές. Η κεντρική (η ηπατική) έχει και είσοδο και έξοδο. Οι τοπικές (οι μυικές) έχουν μόνο είσοδο: η γλυκόζη που μπαίνει ή καίγεται αμέσως ή γίνεται γλυκογόνο για να καεί αργότερα, πάντα όμως μέσα στην ίδια αποθήκη.
Στο δια ταύτα: ναι, η προπόνηση με βάρη είναι αναερόβια αλλά εξαντλεί τα αποθέματα γλυκογόνου της μυικής ομάδας που προπονούμε. Το γλυκογόνο των άλλων ομάδων δεν βοηθάει καθόλου. Οσο για το ηπατικό γλυκογόνο, θα αρχίσει να βοηθάει όχι στην αρχή της προπόνησης (αφού αν έχουμε φάει π.χ. μόλις ένα δίωρο πριν, η γλυκόζη του αίματος θα είναι πάνω-κάτω σε νορμάλ επίπεδα), αλλά προς το τέλος όταν αρχίζει να εξαντλείται το τοπικό μυικό γλυκογόνο. Συμπέρασμα: στο τέλος της προπόνησης έχει καεί ένα σημαντικό κομμάτι ή και όλο το τοπικό γλυκογόνο μόνο των προπονημένων ομάδων και ίσως και ένα μέρος από το ηπατικό γλυκογόνο, ανάλογα με το πόσο έντονη ήταν η προπόνηση. Σε καμία περίπτωση πάντως δεν έχουν εξαντληθεί τα συνολικά αποθέματα γλυκογόνου (το ηπατικό και των άλλων μυικών ομάδων).
Αρα η λογική “χτυπάω αερόβια μετά τα βάρη για να κάψω λίπος, αφού έχει αδειάσει το γλυκογόνο” δεν ισχύει. Αν είχε αδειάσει, θα “χτυπάγαμε τοίχο”, δηλαδή θα πέφταμε κάτω από την εξάντληση (το παθαίνουν οι μαραθωνοδρόμοι που ξεμένουν από γλυκογόνο στα μισά της διαδρομής). Το άδειασμα του ηπατικού γλυκογόνου λόγω έντονης άσκησης σε σωριάζει κάτω, δεν ενεργοποιεί το μηχανισμό καύσης λίπους! Αυτό δεν σημαίνει ότι δεν θα κάψουμε λίπος αν κάνουμε αερόβια μετά τα βάρη. Θα κάψουμε, αλλά όχι επειδή το λίπος είναι η μοναδική πλέον διαθέσιμη πηγή ενέργειας. Μ' άλλα λόγια, το σώμα δεν περιμένει να μηδενιστεί το γλυκογόνο για να αρχίσει να καίει λίπος. Αν ήταν έτσι, όσοι κάνουν ΜΟΝΟ αερόβια θα έκαιγαν το πρώτο γραμμάριο λίπους μετά από ένα δίωρο!

[giannis64]

Οι υδατάνθρακες είναι αποθηκευμένοι στο σώμα μας στους μυς και στο συκώτι, με τη μορφή του γλυκογόνου. Το συκώτι μπορεί να αποθηκεύσει μέχρι και 100 γρ. γλυκογόνο, ενώ οι μύες τυπικά μπορούν να αποθηκεύσουν περίπου 400 γρ. γλυκογόνο. Το λίπος από την άλλη είναι αποθηκευμένο κατά κύριο λόγο κάτω από το δέρμα μας (υποδόριο λίπος), αλλά υπάρχει και κάποια ποσότητα λίπους μέσα στους μυς. τα ενδομυϊκά τριγλυκερίδια, συν βέβαια ότι κυκλοφορεί (τριγλυκερίδια, λιπαρά οξέα) στο αίμα μας.Κατά τη διάρκεια της άσκησης, όλα τα διαθέσιμα καύσιμα κινητοποιούνται από τις αποθήκες αυτές για χρήση, κυρίως μέσα στον μυ, με προτεραιότητα η οποία εξαρτάται από πλήθος παραγόντων. Το γλυκογόνο πριν χρησιμοποιηθεί ως καύσιμο πρέπει να διασπαστεί σε γλυκόζη, ενώ αντίστοιχα τα λίπη για να χρησιμοποιηθούν πρέπει από τριγλυκερίδια να διασπαστούν σε λιπαρα οξέα (λιπόλυση). Σε κατάσταση ηρεμίας, αλλά και κατά την αερόβια άσκηση χαμηλής και μέσης έντασης, το κύριο λιπαρό καύσιμο είναι τα λιπαρά οξέα.Σίγουρα θα πρέπει να γνωρίζουμε όλοι πως η διάσπαση του γλυκογόνου σε γλυκόζη είναι πολύ πιο εύκολη υπόθεση από τα λίπη σε τριγλυκεριδια, όπως και ότι η πρώτη προτεραιότητα του σώματος μας είναι να κάνει άμυνα υπέρ του μυϊκού ιστού μας. Έτσι η διάσπαση του μυϊκού γλυκογόνου είναι κομμάτι δύσκολο. Αλλά και σε περιπτώσεις όπου αυτό θα γίνει, ο οργανισμός σε καμία των περιπτώσεων δεν θα κάνει διαχωρισμό, από ποιο μυϊκό σημείο (μυϊκή ομάδα) θα δημιουργήσει την διάσπαση του μυϊκού γλυκογόνου η την διάσπαση του λίπους σε τριγλυκεριδια.Αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί, σίγουρα θα ήμασταν ευτυχισμένοι, διότι θα μπορούσαμε να πετυχουμε τοπική γράμμωση.Όλα αυτά φυσικά προϋποθέτουν σωστή λήψη υδατανθράκων πριν την προπόνηση, και σωστή αερόβια.

[giannis64]

και κατι ακομα που ξεχασα..

Σε μια μελέτη, Ιάπωνες ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν τα βάρη έγιναν πριν απο την αερόβια άσκηση, τα επίπεδα αυξητικής ορμόνης αυξήθηκαν 16 φορές πάνω απο τα επίπεδα της ηρεμίας, ενώ όταν το αερόβιο πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε πρώτο, αυξήθηκαν 5 φορές. Η αυξητική ορμόνη είναι μια απο τις περισσότερο αναβολικές ορμόνες στο σώμα και μια ισχυρή ουσία που κινητοποιεί τα λίπη. Τα υψηλά επίπεδα αυξητικής ορμόνης επιταχύνουν τη διάσπαση των λιπών και δομούν μυϊκο ιστό.

[GREEK POWER]

και κατι ακομα που ξεχασα..

Σε μια μελέτη, Ιάπωνες ερευνητές ανακάλυψαν ότι όταν τα βάρη έγιναν πριν απο την αερόβια άσκηση, τα επίπεδα αυξητικής ορμόνης αυξήθηκαν 16 φορές πάνω απο τα επίπεδα της ηρεμίας, ενώ όταν το αερόβιο πρόγραμμα πραγματοποιήθηκε πρώτο, αυξήθηκαν 5 φορές. Η αυξητική ορμόνη είναι μια απο τις περισσότερο αναβολικές ορμόνες στο σώμα και μια ισχυρή ουσία που κινητοποιεί τα λίπη. Τα υψηλά επίπεδα αυξητικής ορμόνης επιταχύνουν τη διάσπαση των λιπών και δομούν μυϊκο ιστό.

Να ΚΑΤΙ ΤΕΤΟΙΑ ΔΙΑΒΑΖΟΥΜΕ και γουσταρουμε τρελα αεροβιο:thumbup::thumbup::thumbup:

[steg]

η διάσπαση του γλυκογόνου σε γλυκόζη είναι πολύ πιο εύκολη υπόθεση από τα λίπη σε τριγλυκεριδια

Εκτός αν είμαστε σε κέτο, όπου το σώμα στερημένο από τα αποθέματα γλυκογόνου, έχει μάθει να καίει λίπος (του φαγητού και το αποθηκευμένο) εξίσου γρήγορα και αποδοτικά.


όπως και ότι η πρώτη προτεραιότητα του σώματος μας είναι να κάνει άμυνα υπέρ του μυϊκού ιστού μας. Έτσι η διάσπαση του μυϊκού γλυκογόνου είναι κομμάτι δύσκολο.

Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις. Το γλυκογόνο είναι αποθηκευμένη ενέργεια. Τελικά είναι εύκολη ή δύσκολη η διάσπασή του;


Αλλά και σε περιπτώσεις όπου αυτό θα γίνει, ο οργανισμός σε καμία των περιπτώσεων δεν θα κάνει διαχωρισμό, από ποιο μυϊκό σημείο (μυϊκή ομάδα) θα δημιουργήσει την διάσπαση του μυϊκού γλυκογόνου

Δηλαδή στην προπόνηση π.χ. χεριών καίγεται το γλυκογόνο των ποδιών ή της πλάτης; Αυτό δεν γίνεται, γιατί οι μύες δεν έχουν το ένζυμο που θα άδειαζε τη γλυκόζη στο αίμα. Θα ήταν και εντελώς αναποτελεσματικό: Οταν έχεις έτοιμο ένα καύσιμο εκεί ακριβώς που το χρειάζεσαι, θα πας να πάρεις από αλλού; Τότε γιατί αποθηκεύεις τοπικά;


η την διάσπαση του λίπους σε τριγλυκεριδια. Αν κάτι τέτοιο μπορούσε να συμβεί, σίγουρα θα ήμασταν ευτυχισμένοι, διότι θα μπορούσαμε να πετυχουμε τοπική γράμμωση.

Αυτό είναι σωστό. Η καύση του λίπους για ενέργεια δεν είναι τοπική. Του μυικού γλυκογόνου όμως είναι. Οσο για το επιχείρημα με τα επίπεδα της αυξητικής, δεν έχει καμία σχέση με το σενάριο "καίω λίπος, γιατί έχει αδειάσει το γλυκογόνο" που έπαιξε παραπάνω.

[giannis64]

Εκτός αν είμαστε σε κέτο, όπου το σώμα στερημένο από τα αποθέματα γλυκογόνου, έχει μάθει να καίει λίπος (του φαγητού και το αποθηκευμένο) εξίσου γρήγορα και αποδοτικά.

τι σχεση εχει τωρα η κετο που ειναι ειδος διατροφης με την λιποδιαληση σε αεροβια κατασταση?



Δεν καταλαβαίνω τι θες να πεις. Το γλυκογόνο είναι αποθηκευμένη ενέργεια. Τελικά είναι εύκολη ή δύσκολη η διάσπασή του;

αναλογα την <αποθηκη> γλυκογονου, και η προτερεοτητα διασπασης και καυσης του..

Δηλαδή στην προπόνηση π.χ. χεριών καίγεται το γλυκογόνο των ποδιών ή της πλάτης; Αυτό δεν γίνεται, γιατί οι μύες δεν έχουν το ένζυμο που θα άδειαζε τη γλυκόζη στο αίμα. Θα ήταν και εντελώς αναποτελεσματικό: Οταν έχεις έτοιμο ένα καύσιμο εκεί ακριβώς που το χρειάζεσαι, θα πας να πάρεις από αλλού; Τότε γιατί αποθηκεύεις τοπικά;

πιο γλυκογονο ποδιων και χεριων και αυτιων? τι σχεση εχουν αυτα? δεν γινετε διακρηση σε αυτο το τμημα. διακριση γινετε στο γλυκογονο του συκωτιου η του μυικου γενικα και παει λεγοντας.
με αλλο τροπο γινετε η αποθηκευση και με αλλο η διασπαση και καυση.
ολου εχουν οι αντρες τις περισοτερες λιποαποθηκες (λιποκυταρα?) και αλλου οι γυναικες.

μαλλον θα εχεις διαβασει αρθρα? ερευνες? δεν ξερω γω τι αλλο και τα εχεις μπερδεψει.



Αυτό είναι σωστό. Η καύση του λίπους για ενέργεια δεν είναι τοπική. Του μυικού γλυκογόνου όμως είναι. Οσο για το επιχείρημα με τα επίπεδα της αυξητικής, δεν έχει καμία σχέση με το σενάριο "καίω λίπος, γιατί έχει αδειάσει το γλυκογόνο" που έπαιξε παραπάνω.

ποιος το λεει αυτο? με το ανεβασμα της αο και την πτωση της ινσουλινης = (απολεια γλυκογονου και γλυκοζης) βρισκομαστε σε καταβολη. αρα και απωλεια λιπους.

[steg]

Καλώς. Νομίζω από τα παραπάνω έγινε σαφές ότι το επιχείρημα "αερόβια μετά τα βάρη, γιατί έχει εξαντληθεί το γλυκογόνο, οπότε το σώμα θα στραφεί αναγκαστικά στο λίπος", δεν στέκει, οπότε δεν θα επανέλθω. Μπορεί η αερόβια μετά τα βάρη να είναι καλή επιλογή για άλλους λόγους, πάντως όχι επειδή έχουν εξαντληθεί τα αποθέματα γλυκογόνου.

[giannis64]

αν αυτο το συμπερασμα εβγαλες, τοτε οκ..