Mike & Ray Mentzer: Heavy Duty

[ΑΘΛΗΤΗΣ]

Ακολουθεί ένα δισέλιδο από το περιοδικό των εκδόσεων ΑΘΛΗΤΗΣ Bodybuilding & Fitness τεύχος No7-Ιούλιος 2002, όπου υπάρχει ένα εκτενέστερο αφιέρωμα στους αδελφούς Mentzer.

Από το blog.athlitis.gr

[beefmeup]

Αυτο που μου μου εκανε εντυπωση κ δεν ηξερα, ηταν οτι ο ανθρωπος υπηρετουσε στην Π.Α. αμερικης κ εκανε μεγαλες προπονησεις, μετα τις 12ωρες βαρδιες που ειχε στην υπηρεσια, πριν αλλαξει τις αποψεις του πανω στο θεμα αυτο.
Αρκετα σημαντικο ηταν οτι ειχε αναπτυξει ενα δικο του συστημα, οχι μονο οσον αφορα τις προπονητικες μεθοδους που ακολουθουσε, αλλα ζωης, μιας κ ασπαζοταν την φιλοσοφια κ ηταν μανιωδης αναγνωστης μεγαλων φιλοσοφων απο μικρη ηλικια..μαλιστα το ολο concept του οσον αφορα την προπονητικη μεθοδο που προτεινε ηταν φιλτραρισμενο μεσα απο ενα πρισμα γενικοτερης φιλοσοφιας κ δεν εμενε μονο στις τεχνικες προπονησης..
Αρκετοι μαλιστα λενε οτι στα βιβλια του, εβρισκες καμια φορα μεσα περισοτερο φιλοσοφια παρα bodybuilding..
Ο χωρος θα ειχε αναγκη περισοτερους σαν αυτον, το μονο σιγουρο.

[Polyneikos]

Η σταδιοδρομία και η 5η θέση του που κατέλαβε στο πολυσυζητημένο Mr Olympia του 1980, που τον οδήγησε στην οριστική αποχώρησή του, έχουν γίνει σημείο αναφοράς.
To 1979, στο πρώτο Mr Olympia που συμμετείχε, χάνει το Overall από τον Frank Zane, ενώ τον ξεπερνούσε σε σωματικό βάρος για 13 κιλά.
Μετά από αυτή την ήττα, αποφάσισε να επανέλθει το 1980, μη αφήνωντας κανένα περιθώριο στο κοινό να αμφισβητήσει την ανωτερότητά του.
«Αν θέλουν περισσότερο μυικό προσδιορισμό , θα το έχουν»
Σε αντίθεση με την προηγούμενη προετοιμασία του που την είχε ξεκινήσει 12 εβδομάδες πριν το Olympia, αυτή την φορά ξεκίνησε από τον Φεβρουάριο να προετοιμάζεται για τον αγώνα του Οκτωβρίου.
24 ωρες το 24ωρο, ήταν απορροφημένος και συγκεντρωμένος σε έναν στόχο:
Πως μπορεί να βελτιώσει την δίαιτά του, την προπόνησή του,την αεροβική του και τα κίνητρα για να βελτιώσει τον εαυτό του.
Ότι έκανε, ήταν στόχος βελτίωσης και αυτοσκοπός.

Το 1979, είχε αρχίσει να χρησιμοποιεί αμφεταμίνες: Όχι με σκοπό να βελτιώσει την διάθεσή του - αυτό δεν τον ενδιέφερε.
Τις χρησιμοποιούσε ως εργογόνες ουσίες που ενίσχυαν και διευκόλυναν τον ταραχώδη τρόπο ζωής του.
« Με έκανε να αισθανθώ όπως μια παραγωγική μεγαλοφυΐα.», όπως παραδεχόταν και ο ίδιος

Ένα χαρακτηριστικό απόσπασμα από το ημερολόγιο του Mike κατά τη διάρκεια εκείνης της περιόδου :

04:00 : Ξύπναγε και και διάβαζε φιλοσοφία για δύο ώρες
07:00 : Προπόνηση
09:00 : Συγγραφή Άρθρων
14:00 Ποδήλατο για 14 μίλια
16:00 Ξεκούραση
18:00 : 4 μίλια τρέξιμο
20:00 : Εξάσκηση στο ποζάρισμα
21: 00 Διαβαζε φιλοσοφία και απαντούσε σε e-mail
23: 00 Aναπαυση


«Μου άρεσε που ήμουν συνειδητός – οι αμφεταμίνες έχουν αυτή την επίδραση σε πολλούς ανθρώπους.
Είχα διαβάσει τη βιβλιογραφία για τις αμφεταμίνες και δεν είχα ακούσει ποτέ για οποιαδήποτε μακροπρόθεσμη φυσική ζημία, αλλά ήξερα ότι θα μπορούσε ενδεχομένως να οδηγήσει σε οξέα επεισόδια της ψύχωσης.
Δεν είδα κανένα πρόβλημα γιατο επειδή ήμουν πεπεισμένος ότι η χρήση διοχετεύθηκε σε μια θετική κατεύθυνση.»

Ο Mike είχε ξεκινήσει σπουδές ψυχιατρικής και συνέχισε για τρία χρόνια, αρχίζοντας το 1974, στο πανεπιστήμιο Mayland, με τον ενδεχόμενο στόχο να γινει ψυχίατρος, αλλά το 1977 εγκατέλειψε απογοητευμένος από αυτή την προοπτική.

«Δεν σκέφτηκα ότι υπήρξε τίποτα λανθασμένο στη λήψη διεγερτικών για να προπονούμαι πιο σκληρα .
Πολλοί άνθρωποι πίνουν , καπνίζουν, πίνουν καφέ και για να βοηθιούνται προκειμένουν να είναι παραγωγικοί.
Ήμουν παραγωγική μεγαλοφυία, αλλά είχα αγνοήσει την προοπτική ότι το σώμα και το μυαλό έχουν όρια .»

Τα προειδοποιητικά σημάδια του χτύπησαν την πόρτα δύο φορές κατά τη διάρκεια της προετοιμασίας όπου ο Mike βρέθηκε στο κατώφλι του θανάτου.
Αισθανόταν τόσο εξουθενωμένος σε σημειο να μην μπορεί να σηκώσει τα χέρια του όπου για το υπόλοιπο της ημέρας έπρεπε να μείνει στο κρεβάτι.
Αλλά το επόμενο πρωί, επανερχόταν στις δραστηριότητές του

Δύο ημέρες πριν το Mr Olympia του 1980 στο Σύδνευ, είχε τα ίδια συμπτώματα εξουθένωσης, που τον υποχρέωσαν να ξεκουραστεί για όλη την ημέρα.
Την μέρα του αγώνα επανέκαμψε και ήταν 102 κιλά.Ήταν πολύ γραμμωμένος, έδειχνε πολύ καλός αλλά δεν ένιωθε πολύ καλά.
Δεν αισθάνοταν όπως σε έναν συνηθισμένο αγώνα , αισθάνοταν ότι «κανείς δεν είναι ο ευατός του. Υπήρξε μια πίεση και μια ένταση στον αέρα μέχρι τέλους.»
Αν και πιστευε ότι ήταν στην καλύτερή του φόρμα, χωρίς να γνωρίζει ότι θα ξεσπάσει και η γνωστή κόντρα με τον Arnold, είχε αποφασίσει του ότι το 1980 το Ολυμπία θα ήτανο τελευταίος διαγωνισμός του, κάτι που αποκάλυψε το 1993.
«Η προσπάθεια να αποκτήσεις το καλύτερο σώμα στον κόσμο απαιτεί τη καθολική σοβαρότητα, αλλά στην ουσία η σοβαρότητα και η φιλοδοξία που απαιτούναι είναι λίγο ανόητες.»



Η ελεύθερη πτώση του Μike

Αμέσως μετά την πέμπτη θέση του στο Mr Olympia του 1980 η σταδιοδρομία του Mike Mentzer άρχισε να κλονίζεται.
Στα σεμινάριά του, ήταν ανοιχτά περιφρονητικός ως προς του τι συνεβη στο Σίδνεϊ, μια στάση που θεωρεί ότι κατέληξε στο να μπεί ανεπίσημα στην «μαύρη λίστα» από την IFBB, κάτι που οδήγησε τους διοργανωτές να μην τον προσκαλούν.


Το παραπάνω απόσπασμα το μετέφρασα από ένα άρθρο του MD, που αξίζει κάποιος να το διαβάσει.
Σίγουρα ο Μentzer ήταν ιδιαίτερος και μοναδικός.

[Χρήστος Τριανταφύλλου]

Με αυτα που διαβαζω εδω ηταν ιδιαιτερος κ μοναδικος ,ηταν κ παραγωγική μεγαλοφυΐα , αλλα με το να αγνοησει οτι το σωμα κ το μυαλο εχουν ορια σημαινει οτι ειχε φιλοσοφισει κ παρει τις αποφασεις του. Την στιγμη μαλιστα που τα προειδοποιητικά σημάδια του χτύπουσαν την πόρτα κ συνεχιζε το ιδιο.

[TRIANTAFYLLOU]

H Δίψα για νίκη είναι κακό πράμα και ενω ο αθλητισμός είναι μια υγιής δραστηριότητα , στον πρωταθλητισμό το έχω πεί πολλες φορές , εκείνο που έρχεται σε πρώτη μοίρα είναι η νίκη και όχι η υγεία , σωματική και ψυχική και αν βίωσε σνομπάρισμα με τις δηλώσεις του αυτο τον έκανε ακόμη μεγαλύτερο ράκος ψυχολογικά

αυτός μπορεί να διάβαζε φιλοσοφία , αλλα θα έπρεπε και ο κόσμος να μάθει στοιχεία φιλοσοφίας ώστε να γίνει καλύτερος , γιατι όσο φιλοσοφημένο άτομο και να είναι κάποιος , αν είναι αθλητης και χρησιμοποιεί αυτα που χρησιμοποιεί σε συνδιασμό με αμφεταμίνες κτλ , ε τότε πόσο να αντέξει το μυαλό και να μην κλωτσήσει παξιμάδι και αν έχει βιώσει και την απογοήτευση απο τον αγώνα σε συνδιασμό με τον ρατσισμό πάνω στις δηλώσεις του , τον έφαγαν τα θηρία

[Γιώργος Ν. Τουλιάτος]

Πήγε κόντρα στα προπονητικά συστήματα του Ουίντερ με το χέβι ντιούτι,ενώ τα έβαλε με το αγαπημένο παιδί του Εβραίου.Και το πλήρωσε με την αποπομπή του από το σύστημα.Δεν ήταν συνομωσιακά ψυχωσικά σενάρια,αλλά η κρυμμένη αλήθεια.Άφησε μια παρακαταθήκη που καλύτερος της εκπρόσωπος ήταν το βρετανικό πιτ μπουλ,ο DY.

[beefmeup]

Το παραπάνω απόσπασμα το μετέφρασα από ένα άρθρο του MD, που αξίζει κάποιος να το διαβάσει.
Σίγουρα ο Μentzer ήταν ιδιαίτερος και μοναδικός.

πολυ ωραιο ποστ Κωστα, πραγματικα δειχνει οτι ηταν πολυ ιδιαιτερος χαρακτηρας με ανησυχιες κ τελικα καταφερε να επιφερει σε ενα μεγαλο βαθμο μια ισοροπια σε αυτον, εστω κ αν στην πορεια περασε απο δυσκολα μονοπατια μεχρι να φτασει εκει..

[vaggan]

ο χρηστος χατζηγεωργιου παντως παλιος μιστερ ελλας σε συνεντευξη του ειχε πει οτι ο μεντζερ εκανε κανονικη προπονηση οπως ολοι και αυτο το εκανε για να δημιουργησει αισθηση

[Spiros Maragakis]

Στα μέσα της δεκαετίας του ’80 στα γυμναστήρια που «σύχναζα» ήταν της μόδας τα πολλά set ανά μυϊκή ομάδα. Με είχε δει ο Ανδρέας Ζαπατίνας στο νεοσύστατο γυμναστήριο του ΑΘΛΗΤΗ το 1985 να κάνω κάπου στα 25 set για τρικέφαλους και μου είπε χαρακτηριστικά: «Θα καείς! Δεν έχεις ακούσει για τον Mentzer που κάνει μόνο 6 set και έχει φτιάξει ολόκληρη σχολή πάνω σ’ αυτό;»

Δεν ξέρω εάν ο Ανδρέας γνώριζε ότι ο Mentzer έπαιρνε αμφεταμίνες, όμως γενικά η άποψη των λίγων set της «μεθόδου Mentzer» συζητιόταν πολύ εκείνα τα χρόνια. Στην πράξη όμως ελάχιστοι την εφάρμοζαν, τουλάχιστον στον βαθμό που συνέστηνε ο Mentzer. Γενικά όμως δημιούργησε έναν προβληματισμό στην λογική των 25-30 set ανά μυϊκή ομάδα που επικρατούσε έως τότε, και αρκετοί από εμάς αναθεωρήσαμε τις απόψεις μας, προσαρμόζοντας τον αριθμό των set κάπου ενδιάμεσα.

[goldenera]

O Μέντζερ εμπνεύσθηκε από τις θεωρίες του πρωτοπόρου και ίσως όχι ευρέως γνωστού Άρθουρ Τζόουνς ο οποίος ανέπτυξε τη θεωρία των περιοδικών μη τακτικών προπονήσεων πολύ υψηλής έντασης. Ο Κάσευ Βίατορ συνέστισε τον Τζόουνς στον Μέντζερ και τους έφερε σε επαφή. Ο Μάικ τροποποίησε τη βασική θεωρία του Τζόουνς και την προσδιόρισε σύμφωνα με τις δικές του θεωρίες που ανέπτυξε ύστερα από δοκιμές στην πράξη. Ο Μάικ δυστυχώς 'χάθηκε' στην πορεία αντιμετωπίζοντας τους προσωπικούς του δαίμονες που είχαν να κάνουν τόσο με τις προσωπικές του σχέσεις με άλλους όσο και την μεγάλη απογοήτευση και αδικία που αισθάνθηκε μετά το Μρ.Ο του 1980, μη μπορώντας όπως φάνηκε να τα διαχειριστεί.

[Χρήστος Τριανταφύλλου]

Δηλαδη ας πουμε οτι ο Μεντζερ δεν εκανε προπονηση με την δικη του φιλοσοφια ,αλλα οπως ολοι οι αλλοι της κλασης του ,πιστευετε οτι θα ειχε διαφορα απο την κατασταση που εφτασε; Εγω πιστευω πως οχι. Αρκει να εξαντλουσε στο ιδιο σημειο οπως εκανε σε προπονηση ,διατροφη ,αφοσιωση κλπ κλπ

[goldenera]

Ναι Χρήστο συμφωνώ και επίσης πιστεύω πως θα είχε καλύτερο προσδιορισμό και αρμονικότερη σύνδεση μυών. Σε κάθε περίπτωση πέτυχε να είναι ένας από τους καλύτερους στο υψηλότερο επίπεδο.

[TRIANTAFYLLOU]

η ιστορία μας διδάσκει και να τα μαθαίνουν οι νέοι και νέες αυτο που λέμε ότι δεν υπάρχει μόνο ένας δρόμος για να φτάσεις στον ίδιο προορισμό
σημασία έχει να τα δίνεις όλα αλλα πάντα μέσα στα όρια χωρίς υπερβολές και υπερπροπόνηση , με βάση τι ταιριάζει καλύτερα στον κάθε σωματότυπο και απο κεί και πέρα ο εμπλουτισμός του σώματος με θρεπτικα συστατικά μέσω της διατροφής θα χτίσει το σώμα

γενικα οι εποχές τοτε ήταν των πειραματισμών και το ββ βρισκόταν στα σπάργανα , ούτε βιβλιογραφία υπήρχε ούτε το ιντερνετ , όποιος ήξερε κάτι παραπάνω πήγαινε και καλύτερα αγωνιστικά
άλλοι πολεμούσαν με Μ1 και άλλοι με καριοφύλια

[goldenera]

Αν και ξεφεύγουμε από το θέμα του αφιερώματος στα αδέρφια Μέντζερ, πιστεύεις δηλ. Ηλία ότι 1 λειτουργικό σετ με προπόνηση 3 φορές την εβδομάδα ελάχιστων ασκήσεων για κάθε μυική ομάδα θα είχε καλύτερα αποτελέσματα από το κλασικό (ας πούμε) σχήμα ή η λογική είναι διαφορετική?

[TRIANTAFYLLOU]

με την καμία έτσι όπως το νομίζουν μερικοί , το ένα είναι σχετικό και τετοια σετ όπως τα ενοεί ο Μάικ λίγοι μπορούν να τα κάνουν και όσοι τα κάνουν έτσι όπως πρέπει , θα πούν καλύτερα να έκανα 5 σετ όπως τα κάνω παρα ένα και να με στείλει
Μπορεί να λέμε ότι όταν καρφώσεις ενα καρφι μετα άχρηστο είναι να το χτυπάς , αλλα στην προκειμένη περίπτωση η αλήθεια είναι κάπου ενδιάμεσα
εμείς απο παλια όποια μέθοδος υπήρχε την δοκιμάζαμε , εκείνο που μετράει είναι σωστη και αυστηρή εκτέλεση και όχι να γίνονται οι επαναλήψεις λές και απλα πρέπει να βγεί ο συγκεκριμένος αριθμός σαν εργολαβία που λέμε , αλλα να φτάνουμε σε σημείο να μας εγκαταλείπουν και οι ψυχικές μας δυνάμεις και να ξέρουμε να νιώθουμε να έχουμε το ένστικτο να σταματάμε εκεί που πρέπει
και εκεί μετράει η εμπειρία στην προπόνηση και του οτι μαθαμε το σώμα μας

αλλιως θα λέμε ο ταδε πρωταθλητής κάνει αυτο το πρόγραμμα έτσι και ο άλλος γιουβέτσι , λές και όποιος υιοθετήσει μια συγκεκριμένη μέθοδο προπόνησης θα γίνει ίδιος με τον κόλεμαν η με το μέντζερ η τον Ντόριαν