Για σας...
κάνω γυμναστική με βάρη απο 15 χρονών (τωρα ειμαι 25) και ξεκινησα powerlifting απο το 2010...ξεκίνησα 69 κιλα και τωρα ειμαι 100 με ύψος 1.67 μεχρι στιγμής δεν ειχα κάποιο τραυματισμό (εκτος απο τενοντίτιδες κατα καιρούς) δεν εχω κάνει ποτέ χρίση ΑΑΣ
σε ασκήσεις οπως squot deadlift έχω 200 κιλά στο καθένα και κοντευω να 200αρισω και πάγκο (τοσα κιλα α σηκώσω μια δυο φορές το μήνα) και σκοπεύω να ανέβω κιαλο
αυτο που θελω να ρωτήσω ειναι αν εχει κάποιος τραυματιστεί απο πολλά κιλα...η αν έχουν δημιουργήσει κάποιο πρόβλημα σε οποιονδήποτε είτε σε σπονδυλική στήλη η σε ισχία η αν θα δημιουργήσουν αργότερα... και γενικός τι εμπειρία έχει ο καθένας απο αρση πολλών κιλών μετά απο χρόνια προπόνησης και αν εχει υποστεί φθορές η όχι....
Εμφάνιση αποτελεσμάτων : 1 έως 15 από 16
-
19-03-17 00:28 #1Ανησυχία για σοβαρούς τραυματισμούς
Τελευταία επεξεργασία από το χρήστη DeadMan : 19-03-17 στις 00:31
-
21-03-17 23:04 #2
όλα είναι σχετικά , όποιος παίζει στα όρια σε κάποια στιγμή θα βγεί κανα κουσούρι και το πόσο έχει να κάνει με τις προδιαγραφες του καθένα και τον τρόπο που γυμνάζεται (δηλαδη καλό ζέσταμα , σωστη εκτέλεση , αποκατάσταση με διατάσεις κτλ) και πάλι όταν η πίεση των κιλών είναι μεγάλη και συμπιέζονται οι κλειδώσεις και χόνδροι πάντα υπάρχουν πιθανότητες για ζημιές , απλα με την πρόληψη και σωστη εκτελεση αποκατάσταση μειώνονται
επίσης τα πολυ βαρια κιλά και οι προπονήσεις με βαριά κιλά , οι προπονήσεις όπως τις λέω εγω εκπαίδευσης για χαμάλης , βγάζουν 2 ειδών ζημιές , οι άμεσες οι οποίες είναι τραβήγματα θλάσεις διάφορες κακώσεις κτλ και οι υπουλες που είναι φθορές που όταν δώσουν σημάδια ήδη το χύσαμε το γάλα , δηλαδη έχουν εκφυλιστεί οι χόνδροι και έχουμε πόνους
επίσης η προπόνηση μόνο με βαριά κιλά δεν ευνοεί τον καρδιακό μύ και βγαίνουν θέματα με την καρδιά και δυσλειτουργία
για μένα δεν υπάρχει λόγος αν κάποιος δεν ασχολείτε με κάποιο άθλημα όπως το παουερ λίφτινκ κτλ να δουλεύει μόνο βαριά προπόνηση , μακάρι αυτα που ξέρω τωρα να τα έκανα πιο μικρός να μην έκανα τις χαζομάρες με τα βαρια κιλά που ποτε δεν έκανα μέγιστη δύναμη για μια επανάληψη αλλα έκανα 5-6 με 180 κιλά , τα οποία βέβαια τα έχω κόψει και ούτε με ενδιαφέρει πλέον γιατι δεν είναι υγεία αυτη η προπόνηση και μάλιστα χωρίς καρδιαγγειακές ασκήσειςΗλιας Τριανταφυλλου
-
22-03-17 18:31 #3
-
22-03-17 20:45 #4
Τα κιλα αυτά θα τα παίξω μια δυο φορές το μήνα όπως είπα ..... σε καμία περίπτωση κάθε μέρα .... για αυτό που είπατε ακριβός... είναι και αυτό πιστεύω ένα ιδος πρόληψης... δεν μιλάω σε καμία περίπτωση τόσα κιλά σε καθημερινή βάση... ευχαριστω
nicksamaras το χειρουργημένο γόνατο απο βαριές προπονήσεις προέκυψε?
-
23-03-17 21:19 #5
1.67 100 κιλα?
Τεσπα, δεν είναι μονόδρομος οι τραυματισμοί, πόσο μάλλον τα χειρουργεία, εφόσον είσαι υγιής και δεν υπάρχει ήδη κάποιο σκελετικό πρόβλημα, δεν κάνεις χρήση ΑΑΣ, δεν προπονείσαι 2 φορές τη μέρα κάθε μέρα.
Υπο τη προυπόθεση ότι η τεχνική σου είναι άρτια κ ότι σε γενικές γραμμές έχεις κάποιον προγραμματισμό (δεν μαξάρεις κάθε μέρα, δεν μαξάρεις αν έχεις κάποιο πονάκι κλπ), δουλεύεις εξίσου όλες τις υποστηρικτικές ομάδες, δε νομίζω ότι χρειάζεται να φοβάσαι κάτι.
Προπονούμαι 8 χρόνια συνεχόμενα, και δεν έχω τραυματιστεί ποτέ, ούτε πονέσει οπουδήποτε, απο βαριά κιλά σε βασική κίνηση.
Όποτε είχα κάποιον μικρό τραυματισμό ήταν από μηχανήματα και 'ελαφριά' κιλά.
-
23-03-17 22:35 #6
Τραυματισμό από μηχάνημα μπορεί να εχεις μονο αν υπερτιμήσεις τις δυνάμεις σου, βάζοντας υπερβολικά κιλά.
Εχω φτάσει να κανω αρθροσκόπηση απο πολλά κιλα σε ενα σετ pec dec (θα γελάς, αλλά ειναι πραγματικότητα), μερική ρήξη υπερκανθίου.
Στα "ελαφριά" κιλά, μονο από θέμα βιασύνης, κακου ζεστάματος, ή πολύ κακής τεχνικής μπορείς να πάθεις ζημιές.
Οι βασικές κινήσεις με βαριά κιλά , ελλοχεύουν κινδύνους από συσσωρευτική επιβάρυνση, ή την "κακια στιγμή" που συμβαίνει και σε έμπειρους αθλητες.
-
23-03-17 22:54 #7
Δε φταίνε τα κιλά. Το πρόβλημα με τα μηχανήματα είναι ότι είναι κατασκευασμένα με καλούπι το average σώμα (ύψος/ανθρωπομετρικά χαρακτηρστικά κλπ).
Το path της κίνησης είναι προκαθορισμένο και σε κλειδώνουν σε θέσεις αφύσικες για το σώμα σου (ειδικά για compound κινήσεις)
Τα ελεύθερα βάρη δίνουν πολλούς βαθμούς ελευθερίας και είναι (μηχανικά) πιο ασφαλή, και στα πολλά κιλά.
Το πρόβλημα είναι όταν υπάρχουν περιορισμοί σε mobility και/ή λάθος τεχνική, μικρή εμπειρία στην εκτέλεση της κίνησης κλπ. Εκεί όντως άμα γίνει μαλακία έχεις περισσότερες πιθανότητες τραυματισμού.
Η αθροιστική επιβάρυνση δεν υφίσταται με τον τρόπο που την εννοείς.
-
23-03-17 23:07 #8
Για τα μηχανήματα +φωνω, αν και υπάρχουν σειρές μηχανημάτων που ειναι εργονομικά καλά.
Αν η αθροιστική επιβάρυνση δεν υπήρχε, οι πρωταθλητές προφανώς δεν θα είχαν συγκεκριμένη χρονική διαρκεια, 10-15 ετών.
Τωρα ο ερασιτεχνικός αθλητισμος που κανουμε, ειναι αλλο καπέλο.
Δεν ξερω τι εννοείς εσύ, ή με τι τρόπο πρέπει να το εξηγήσω, αλλα φθορές υπάρχουν, ακόμα και αν καλύπτονται από υποστήριξη που εκεί τα πράγματα "καθυστερούν" να δείξουν τα σημάδια τους.
Αν δεις σε ένα σύνολο δυναμικών αθλημάτων πόσες ορθοπαιδικές επεμβάσεις γίνονται, θα το καταλαβεις.
Στο ΑΤΛΑΣ, εμπειρος αθλητης, έκοψε τον θωρακικό του στα 140 κιλα.
Και εχω και πολλά άλλα παραδείγματα, απο κομμένους μυς. Τελωσπάντων.
-
23-03-17 23:15 #9
Γενικά υπάρχουν τρόποι να κάνεις τις ασκήσεις πιο friendly για το σώμα σου...Κι εμένα προπονήσεις στοχευμένες στην δύναμη είναι και συμπεριλαμβάνουν εννοείται τις αγωνιστικές κινήσεις του powerlifting. Ο καλύτερος τρόπος όμως να αποφύγεις τραυματισμούς είναι να σηκώνεις με καλή τεχνική, βέβαια πολύ συχνά σε pr attempt θα έχεις form breakdown. Πολύ βασική νομίζω είναι η πρόληψη σε μέση, ώμους, γόνατα κλπ κλπ
Δες το όνομα stuart mcgill για μέσηΌποιος δεν θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί
-
23-03-17 23:32 #10
Ο πρωταθλητισμός έχει περιορισμένη διάρκεια για άλλους λόγους, όπως η μακροχρόνια χρήση ΑΑΣ, το peak της απόδοσης μέχρι κάποια ηλικία, αλλαγή προτεραιοτήτων στη ζωή ή σοβαροί τραυματισμοί.
Δε νομίζω ότι υπάρχουν αθροιστικές φθορές που στα σκάνε μετά από χρόοονια σε τραυματισμό και μέχρι τότε δεν της έχεις πάρει πρέφα, εφόσον δεν έχεις κάποιο σοβαρό τραυματισμό/χειρουργείο στο ιστορικό σου. Ολοι οι ιστοί του σώματος ανανεώνονται σε συνεχή βάση.
Οι τραυματισμοί που συμβαίνουν (εξαρθρώσεις, ρήξη τενόντων κλπ) δεν οφείλονται σε "σωρευτική" επιβάρυνση, είναι απροσεξία/αδυναμία/υπερπροπόνηση/υπερεκτίμηση δυνατοτήτων της στιγμής. Αυτό εννοώ.
Τωρα αν ο άλλος είναι πίτα στο φάρμακο και οι τένοντές του έχουν τεντώσει, τι να μας πεί; Απ οσο ξέρω ο σκελετός και οι συνδετικοί ιστοί έχουν ένα περιορισμένο capacity το οποίο δεν αλλάζει και πολύ με χρήση αας, όπως οι μυς.
-
23-03-17 23:46 #11
δεν ανανεωνονται με τον ιδιο ρυθμο σε ολες τις ηλικιες ομως, κ δεν μπορεις να υπολογισεις κ τον βαθμο αυτο της ανανεωσης αφου ειναι πολλοι οι παραγοντες που τον επειρεαζουν.
για την συσωρευτικη επιβαρυνση, κ γω συμφωνω με τον Κωστα κ τον Ηλια..οπως κ να το κανεις, δεν γινεται να εκτελεις 20 χρονια καθισματα με πολλα κιλα κ να μην υπαρχει επιβαρυνση στους σπονδυλους..ολη αυτη η δυναμη που ασκειται απο το βαρος στο σωμα, δεν μπορει ετσι απλα να χανεται οσον αφορα την επιβαρυνση.
σε ενα πιο απλο παραδειγμα, αν καθεσαι σε καρεκλα με μια σταση σωματος που δεν ενδυκνειται, το αρχικο διαστημα δεν θα εχεις θεμα σιγουρα, αλλα μετα απο καποιο διαστημα, μπορει κ χρονια θα παρουσιασεις κατι..αυτο ειναι ενα παραδειγμα συσωρευτικης επιβαρυνσης στο μυοσκελετικο..
ενα αλλο παλι ειναι το γνωτο σε ολους tennis elbow, η επκονδυλιτιδα..πραγμα που επερχεται απο συνεχη, πανομοιοτυπη κινηση με μεγαλες δυναμεις που ασκουνται στο ιδιο σημειο.
-
24-03-17 01:06 #12
να εκφέρω γνώμη και γω απο προσωπικη εμπειρία όχι μόνο σε μένα αλλα και τόσα που έχω δεί
εγω τραυματισμό ποτε δεν έπαθα στην προπόνηση, αντιθετα μάλιστα έφτιαχνα τραυματισμούς απο τροχαίο
Αλλα ευτυχώς είχα καλό δάσκαλο που ενω γινόταν γραφικός όταν με έλεγε συνέχεια για διατάσεις και ζεσταμα αποθεραπεία , τελικα τον δικαίωσα γιατι σε όλα είχε δίκιο
Απο την άλλη ενω έκανα βαρια κιλά ποτε δεν έκανα για μονές και τετοια μεγιστη δύναμη και ούτε συνέχεια βαρυα κιλά , ενδεικτικά πάγκο με 180 κιλά αλλα 5-6 επαναλήψεις και ουτε ξέρω πόσα θα έκανα για μία , ούτε με ενδιέφερε
στα πόδια μάλιστα πρίν πάθω το ατύχημα έλεγα ότι έχω την εντυπωση οτι όσα και να βάλω θα τα σηκώσω , αφου έβγαζα επαναλήψεις με 240 κιλα , αλλα μετα πάνω που άρχησα στα 4-5 χρονια να νιωθω πόνο στις επιγονατιδες (απο τις τριβες λόγω κιλών και επαναλήψεων και υπερβολικής προπόνησης ) επαθα το ατυχημα όπου με κόπηκε το γόνατο και απο τοτρε άρχησε μαρτυριο αποκατάστασης που ποτε δεν έγινε στο 100%
δηλαδη να το κάνω λιανα αν δεν πάθαινα το ατυχημα με μαθηματική ακρίβεια θα είχα θεμα στις κλειδώσεις χόνδρους
Άρα αποδεδειγμένα είναι συσωρευτική η ζημια , αυτες οι ύπουλες μακροπρόθεσμες που λέω καμια φορά στο φόρουμ , που όταν δώσουν σημάδια βράσε όρυζα που λένε
δεν είναι δυνατόν μια άρθρωση ένας μεντεσές δηλαδή να δέχεται την ίδια επιβάρυνση , με το άν η πόρτα είναι ξύλινη , η θωρακισμένη ατσάλινη , σε κάθε περίπτωση δέχεται άλλα φορτια και φθορές ο μεντεσές και θέλει άλλες κατασκευαστικές προδιαγραφές , σαν μηχανολόγος μιλάω , γιατι δηλαδη να διαφέρει ο ανθρώπινος σκελετός ο οποίος αντι για τεφλόν δαχτυλίδια και πατούρες , έχει χόνδρους , δίσκους , τένοντες .
βέβαια το σωστο γρασάρισμα , (ζέσταμα , κυκλοφορία αρθρικών υγρών ,ελαστικότητα μέσω διατάσεων ) μειώνει τις παρενέργειες , αλλα μειώνει δεν εξαλείφει οριστικά , γιατι το σώμα φθειρεται και ο βαθμός φθοράς εξαρτάται απο το σασί που έχει ο καθένας και τις προδιαγραφές του και το πόσο σωστα το συντηρεί
Και επίσης όποιος γράψει πάνω απο 30 χρόνια προπόνησης , μπορεί να έχει άποψη πιο ασφαλή για το άν υπάρχει συσωρευτική ζημια η όχι , απλα είναι τα πράματα
Θα με πεί κανείς μα δεν έκανες και λάθη ? και βέβαια αλλα γι αυτο λένε στερνη μου γνώση να σ είχα πρώτα , αν δεν τα έκανα θα πεί κανείς ίσως να μην είχες πάθει απολύτως τιποτε , μα αυτο με βάση της αρχές μηχανικής δεν στέκει και τα κύταρα γερνάνε , απλα ο αθλητισμός είναι μια υγιής δραστηριότητα , αλλα ο πρωταθλητισμός , στόχο έχει την νίκη και το καλύτερο αποτέλεσμα , η υγεία έρχεται δεύτερηΗλιας Τριανταφυλλου
-
24-03-17 02:30 #13
Ο ernie lillibridge αγωνιστικός powerlifter είχε γράψει κάποια στιγμή για τα αποτελέσματα μιας μαγνητικής που χε κάνει και έγραφε μετά ότι γυρνούσε πίσω το χρόνο θα τράβαγε περισσότερο sumo θα έκανε περισσότερα squat high bar κλπ κλπ Δλδ θα προπονούταν με κινήσεις που θα αγωνιζόταν αλλά θα ήταν πιο "φιλικές" στην σπονδυλική στήλη....
Ο Ed Coan είχε "κόψει" μυ στο πόδι από sumo κλπ Ντάξει αυτά συμβαίνουν αλλό η προπόνηση δύναμης άλλο το powerlifting....Powerlifting θεωρείσαι αν κατεβαίνεις σε αγώνες....αλλιώς όλοι όσοι είχαν κάνει Starting Strength powerlifters θα λέγοταν....Όπως αντίστοιχα και όποιος παίζει για μυϊκή υπερτροφία στο γυμναστήριο δεν λεγεται bodybuilder.
Αν απλά κάποιος θέλει να γίνει πιο δυνατός απ'ότι είναι δεν τρέχει κάτι....Μαραθώνιος είναι όχι sprint. Αν θέλει να διαγωνιστεί είναι όπως λέει ο Louie Simmons
"If you wanna die to do this, you should do this"
Με λίγα λόγια πάντα έχει σημασία όταν κάτι δεν μας πάει καλά να κάνουμε ένα βήμα πίσω, να φτιάχνουμε τις αδυναμίες μας, την τεχνική μας κλπ κλπ αν θέλουμε να συνεχίσουμε για καιρό την προπόνηση....Αν μας ενδιαφέρουν μόνο τα νούμερα (που δεν είναι κακό κι εγώ το παθαίνω) μπορεί να το κόψουμε νωρίς το άθλημα αν συμβεί κάτι σοβαρό ή να μας πάει πίσω...Όποιος δεν θέλει να 'ναι το αμόνι, πρέπει να γίνει το σφυρί
-
24-03-17 10:47 #14
ναι έβαλα 30 κιλά μέσα σε 7 χρόνια
εννοείται οτι πριν τα σηκώσω δένω τα πάντα μέση γόνατα ,χέρια ...ζώνες επιγονατίδες (προληπτικές/μετεγχειρητικές)
όσοι κάνουνε χρίση ΑΑΣ είναι και πιο ευαίσθητοι στους τραυματισμούς να υποθέσω?? η δεν παίζει κάποιο ρόλο αυτό??
-
24-03-17 13:01 #15
Ειναι οντως πιο ευαισθητοι.Γιατι 1ον οι μυς δυναμωνουν με πολυ πιο γρηγορο ρυθμο που οι τενοντες δεν μπορουν να ακολουθησουν,με αποτελεσμα ενω απο αποψη μυων να μπορουν να τα σηκωσουν καποια Χ κιλα,να τα φορτωνουν αλλα λογω τενοντων να γινεται ο τραυματισμος.
Και 2ον μειωνεται η συνθεση κολλαγονου με τα αας.If you can make her laugh,you can make her scream