PDA

Επιστροφή στο Forum : Παχυσαρκία



slaine
18-10-08, 03:14
Η παχυσαρκία ορίζεται ως η περίσσεια του λίπους στο σώμα και θεωρείται νόσος η οποία συνοδεύεται από σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις στα πάσχοντα άτομα.

Στην κλινική πράξη, η εκτίμηση του σωματικού βάρους γίνεται με τη μέτρηση του Δείκτη Μάζας Σώματος (Body Mass Index: ΒΜΙ), ο οποίος είναι το πηλίκο του βάρους διά του ύψους στο τετράγωνο.

Δείκτης Μάζας Σώματος (ΒΜΙ)

Βάρος (kg)
ΒΜΙ = ------------------------
Ύψος2 (m2)

Τα όρια του ΒΜΙ βάσει της Παγκόσμιας Οργάνωσης Υγείας είναι:

Β Μ Ι
Κίνδυνος συν-νοσηρότητας

Ελλιποβαρής
<18>40 kg/m2
Πολύ σοβαρός



Ένας ενήλικος θεωρείται παχύσαρκος όταν ο ΒΜΙ είναι μεγαλύτερος από
30 kg/m2. Πάνω από το όριο αυτό, η αύξηση του λιιπώδους ιστού και κατ'επέκταση του σωματικού βάρους έχει βρεθεί ότι προκαλεί σημαντική αύξηση της νοσηρότητας και θνησιμότητας.

Όλα τα επιστημονικά δεδομένα συνηγορούν ότι η παχυσαρκία με κοιλιακή (σπλαχνική) κατανομή του λίπους συνοδεύεται από μεταβολικές και καρδιαγγειακές επιπλοκές. Η μέτρηση της περιμέτρου της μέσης ή το πηλίκο της περιμέτρου της μέσης προς την περίμετρο των ισχίων (WHR), είναι ένας απλός, αλλά εξαιρετικά χρήσιμος δείκτης (μέθοδος αξιολόγησης) της κατανομής του λίπους στην καθημερινή κλινική πράξη. Ο πίνακας που ακολουθεί δείχνει το σχετικό κίνδυνο.



Αυξημένος κίνδυνος
Πολύ αυξημένος κίνδυνος

Ανδρες (περίμετρος μέσης)
( W H R )
> 94 cm
> 0,85
> 102 cm
> 1,0

Γυναίκες (περίμετρος μέσης)
( W H R )
> 80 cm
> 0,70
> 88 cm
> 0,85

Στα παιδιά δεν υπάρχει συμφωνία για τον τρόπο ορισμού της παχυσαρκίας. Προτείνεται είτε η χρήση του ΒΜΙ, όπως στους ενήλικες, ή η 97η εκατοστιαία
θέση του ΒΜΙ για δεδομένο φύλο και ηλικία.

Στους ηλικιωμένους ( > 70 ετών) δεν υπάρχει κοινής αποδοχής ορισμός της παχυσαρκίας.

Επιδημιολογία – Μέγεθος του προβλήματος

Στον ελληνικό πληθυσμό δεν υπάρχουν επιδημιολογικές μελέτες για τη συχνότητα και τις επιπτώσεις της παχυσαρκίας. Στην Ευρώπη γενικά, στους ενήλικες, 10-20% των ανδρών και 15-25% των γυναικών είναι παχύσαρκοι και τα ποσοστά αυτά βαίνουν διαρκώς αυξανόμενα. Περίπου 35-45% των ανδρών και 25-35% των γυναικών έχουν σωματικό υπέρβαρο. Εντονότερο πρόβλημα παρουσιάζεται στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης.

Τα αίτια της Παχυσαρκίας

1) Διατροφή

Η περίσσεια θερμίδων που προκαλεί αύξηση βάρους διαφέρει πάρα πολύ από άτομο σε άτομο.
Η κατανάλωση λίπους συμβάλλει κατά κύριο λόγο στην αυξημένη θερμιδική πρόσληψη.
Σημαντικό ρόλο στην αύξηση του βάρους παίζει ο αριθμός και η κατανομή των γευμάτων, καθώς και η λήψη τροφής εκτός των κύριων γευμάτων.
Οι διαταραχές διατροφικής συμπεριφοράς είναι συχνότερες στους παχύσαρκους (πχ η περιστασιακή ή επεισοδιακή υπερφαγία ή η νυκτερινή υπερφαγία).
Μία μέτρια αλλά συνεχής αύξηση των θερμίδων κάθε ημέρα (50-200 kcal) οδηγεί σε μία περίοδο 4-10 ετών σε αργή αλλά προοδευτική αύξηση του βάρους της τάξεως των 2-20 kg. Συνήθως η αύξηση του βάρους γίνεται στην περίοδο 20-40 ετών με τη μέγιστη αύξηση του βάρους στη μέση ηλικία.

2) Σωματική δραστηριότητα

Υπάρχει συσχέτιση μεταξύ παχυσαρκίας και καθιστικής ζωής όπως εκτιμάται από δείκτες όπως ο χρόνος μπροστά στην τηλεόραση.
Η σωματική άσκηση είναι ο μόνος τρόπος για να αυξηθεί φυσιολογικά η ενεργειακή κατανάλωση.

3) Γενετικοί παράγοντες

Από μελέτες σε διδύμους ή σε υιοθετημένα παιδιά προκύπτει ότι ο βαθμός κληρονομικότητας της ποσότητας του λιπώδους ιστού κυμαίνεται από 25-40%, ενώ του κοιλιακού (σπλαχνικού) λίπους στο 50%.
Η γενετική προδιάθεση συνεπάγεται τη μεγαλύτερη δυνατότητα ενός ατόμου να αυξήσει το βάρος του σε ένα μη ευνοϊκό περιβάλλον (κακή διατροφή, μειωμένη κινητικότητα).
Η παχυσαρκία πλην ελαχίστων εξαιρέσεων είναι πολυγονιδιακή και πολυπαραγοντική νόσος.

4) Οι ψυχολογικές, κοινωνικές και πολιτισμικές συνιστώσες

Δεν υπάρχει τυπική ψυχολογική εικόνα των παχυσάρκων, όμως ο ρόλος των ψυχολογικών παραγόντων, ειδικά της κατάθλιψης, στην εμφάνιση των διαταραχών της διατροφικής συμπεριφοράς είναι αναγνωρισμένος.
Ο τρόπος ζωής επηρεάζει τις διατροφικές συνήθειες και τη σωματική δραστηριότητα: η εκβιομηχάνιση και η αστυφιλία μειώνουν την ενεργειακή κατανάλωση. Η οργάνωση της σχολικής απασχόλησης αφήνει ελάχιστο χρόνο για σωματική δραστηριότητα, η εξέλιξη των τρόπων διατροφής κατευθύνεται προς μείωση της κατανάλωσης σύνθετων υδατανθράκων, λαχανικών και φρούτων και αύξηση των ζωικών λιπαρών στην τροφή.
Οι αλλαγές αυτές συμβάλλουν στην αυξημένη επίπτωση της παχυσαρκίας και πρέπει να αποτελούν κύριο στόχο της πρόληψης και θεραπείας.

5) Αλλα αίτια

Ενδοκρινικά αίτια όπως ο υποθυροειδισμός ή το σύνδρομο Cushing αποτελούν σπάνια αίτια παχυσαρκίας.
Η χορήγηση φαρμάκων όπως τα τρικυκλικά αντικαταθλιπτικά, οι σουλφονυλουρίες και η θεραπεία με κορτικοστεροειδή μπορεί να συμμετέχουν στην αύξηση του βάρους.
Η διακοπή του καπνίσματος συνεπάγεται μία πτώση του μεταβολικού ρυθμού και αύξηση στην πρόσληψη τροφής. Για τον λόγο αυτό οι διαιτητικές συμβουλές και οι οδηγίες σωματικής δραστηριότητας είναι απαραίτητες στα άτομα που πρόκειται να διακόψουν το κάπνισμα.

Επιπλοκές

1. Νοσηρότητα: Οι επιπλοκές, ιδίως οι καρδιαγγειακές, αυξάνουν παράλληλα με το ΒΜΙ και γίνονται επικίνδυνες όταν ο ΒΜΙ ξεπερνάει το
30 kg/m2. Ορισμένες επιπλοκές όπως ο σακχαρώδης διαβήτης, έχουν άμεση σχέση με την παχυσαρκία, ενώ άλλες όπως ορισμένοι καρκίνοι, έμμεση.
Οι κυριώτερες επιπλοκές είναι:

Καρδιαγγειακές:
Στεφανιαία νόσος, αρτηριακή υπέρταση, ισχαιμικό εγκεφαλικό επεισόδιο,θρομβοφλεβίτιδα, πνευμονική εμβολή, αριστερή και δεξιά καρδιακή ανεπάρκεια

Μεταβολικές:
Υπερινσουλιναιμία, αντίσαταση στην ινσουλίνη, σακχαρώδης
διαβήτης τύπου ΙΙ, δυσλιπιδαιμία (αύξηση τριγλυκεριδίων, ελάττωση HDL-χοληστερόλης,μικρές πυκνές LDL), υπερουριχαιμία, διαταραχές
αιμόστασης

Αναπνευστικές:
Αναπνευστική ανεπάρκεια, σύνδρομο άπνοιας κατά τον ύπνο, κυψελιδικός υποαερισμός, πνευμονική υπέρταση

Μυοσκελετικές:
Οστεοαρθρίτιδα γονάτων, οσφυαλγία, ουρική αρθρίτιδα

Πεπτικού:
Χολολιθίαση, λιπώδης διήθηση ήπατος, γαστροοισοφαγική παλινδρόμηση

Καρκίνοι:
(Ανδρες) Προστάτη, παχέος εντέρου, χοληφόρων
(Γυναίκες) Ενδομητρίου, τραχήλου μήτρας, ωοθηκών, μαστού, παχέος εντέρου, χοληφόρων

Ενδοκρινικές:
(Ανδρες) Υπογοναδισμός (σε νοσογόνο κοιλιακή παχυσαρκία)
(Γυναίκες) Ανωορρηκτικοί κύκλοι, υπογονιμότητα, υπερανδρογοναιμία

Δερματολογικές:
Υπεριδρωσία, μυκητιάσεις, λεμφοίδημα, οιδήματα κάτω άκρων

Νεφρολογικές:
Πρωτεϊνουρία, νεφροσκλήρυνση

Ψυχο-κοινωνικές:
Διαταραχή στην ποιότητα ζωής, κοινωνικός στιγματισμός και προκατάληψη, διαταραχή της εικόνας του σώματος

Αλλες:
Καλοήθης ενδοκράνια υπέρταση, μαιευτικές επιπλοκές, κίνδυνοι κατά και μετά τη χορήγηση αναισθησίας, μετεγχειρητικές επιπλοκές.

Όμως η αύξηση του σωματικού βάρους ελαττώνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης.

2. Θνησιμότητα: η θνησιμότητα αυξάνει όταν ο ΒΜΙ ξεπερνάει το 30 kg/m2,
ενώ η χαμηλότερη θνησιμότητα παρατηρείται όταν ο ΒΜΙ είναι μεταξύ
18 και 25 kg/m2. Η σχέση ΒΜΙ και θνησιμότητας επηρεάζεται άμεσα
από την ύπαρξη διαβήτη, αρτηριακής υπέρτασης και δυσλιπιδαιμίας.
Στην γυναικείου τύπου παχυσαρκία ( η οποία χαρακτηρίζεται από
αυξημένη συγκέντρωση λίπους στους μηρούς και τους γλουτούς) χωρίς
άλλους παράγοντες κινδύνου, η θνησιμότητα δεν είναι ιδιαίτερα αυξημένη.

Πρόληψη στον γενικό πληθυσμό

Ενέργειες προς αυτή την κατεύθυνση είναι απαραίτητες λόγω της σημασίας συμπεριφορολογικών και περιβαλλοντολογικών παραγόντων στην παχυσαρκία
και των αυξανόμενων επιπτώσεών της στα παιδιά και τους ενήλικες.

Πρέπει να είναι επικεντρωμένες:

στην προβολή της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή
στη διατροφική πληροφόρηση που αποσκοπεί στη μείωση της υπερβολικής θερμιδικής πρόσληψης εξαιτίας κυρίως της θερμιδικής πυκνότητας των τροφών (τροφές πλούσιες σε λίπος)

Πρέπει να στηρίζονται στην διατροφική εκπαίδευση στο σχολείο και να στοχεύουν ειδικά σε τομείς του πληθυσμού που επιδεικνύουν αυξημένη συχνότητα παχυσαρκίας (νέοι, χαμηλά κοινωνικά στρώματα).

Συνιστάται η καταπολέμηση κάθε ψευδούς και απατηλής διαφήμισης που σχετίζεται με την απώλεια του βάρους. Συνιστάται επίσης η εφαρμογή κώδικα καλής συμπεριφοράς της βιομηχανίας παρασκευής και διάθεσης τροφίμων στον τομέα της διατροφικής πληροφόρησης, ιδιαίτερα όταν απευθύνεται σε παιδιά και εφήβους, καθώς και η βελτίωση της επισήμανσης των προϊόντων ώστε να καθίστανται κατανοητές και ευδιάκριτες από τους καταναλωτές.

Πρόληψη σε άτομα υψηλού κινδύνου

Ατομα με παχύσαρκους συγγενείς πρώτου βαθμού, παιδιά με πρόωρη παχυσαρκία (πριν την ηλικία των 6 ετών).
Καταστάσεις που ευνοούν την αύξηση βάρους όπως διακοπή του καπνίσματος, διακοπή σωματικής δραστηριότητας και αθλητισμού, φαρμακευτική αγωγή (νευροληπτικά, αντικαταθλιπτικά, αντιεπιληπτικά, κορτικοειδή, οιστρογόνα, προγεστερινοειδή), ενδοκρινικές νόσοι (υποθυρεοειδισμός, σύνδρομο Cushing), αλλαγή επαγγέλματος και στέγης, εγκυμοσύνη, εμμηνόπαυση, περίοδοι ψυχολογικής ή κοινωνικής εξασθένησης.
Ατομα με γρήγορη αύξηση βάρους ( > 5% του συνήθους βάρους τους).
Ατομα που εμφανίζουν ή έχουν προδιάθεση να εμφανίσουν μία νόσο που επιδεινώνεται από την αύξηση βάρους (πχ σακχαρώδη διαβήτη, αρτηριακή υπέρταση).

Στόχοι της θεραπείας


1) Σφαιρική θεραπευτική αντιμετώπιση

Η θεραπεία των επιπλοκών είναι πρωταρχικός στόχος ανεξάρτητα από την εξέλιξη του βάρους. Πρέπει να επιμείνουμε στη θεραπεία της υπέρτασης, του σακχαρώδη διαβήτη, των δυσλιπιδαιμιών, των αναπνευστικών επιπλοκών (σύνδρομο άπνοιας ύπνου), των καρδιαγγειακών (καρδιακή ή στεφανιαία ανεπάρκεια), λαμβάνοντας υπόψη και τους ψυχολογικούς και κοινωνικούς παράγοντες. Για μερικούς ασθενείς για τους οποίους η παχυσαρκία συνιστά κυρίως πηγή ψυχολογικών και όχι σωματικών προβλημάτων, πρέπει να δοθεί προτεραιότητα στη αποκατάσταση της αυτοεκτίμησης και της εικόνας του σώματος, όπως και στη μάχη κατά της κοινωνικής απόρριψης.

2) Το βάρος – στόχος πρέπει να είναι ρεαλιστικό και εξατομικευμένο

Υπάρχουν φυσιολογικά και ψυχολογικά όρια που διαφέρουν από άτομο σε άτομο.
Αντικειμενικός σκοπός πρέπει να είναι η διατήρηση της απώλειας βάρους
επί μακρόν και εάν είναι δυνατόν, δια βίου.

Πρακτικά, στην πλειονότητα, μία απώλεια 5 – 15% του αρχικού βάρους αποτελεί ένα ρεαλιστικό στόχο και βελτιώνει την υγεία. Απώλεια 20% και άνω πρέπει να επιδιώκεται εάν αυτή δεν επηρεάζει την διατροφική, σωματική, ψυχολογική και κοινωνική ισορροπία του ατόμου.

Η ελάττωση του βάρους σε υπέρβαρα άτομα ή άτομα με παχυσαρκία βελτιώνει πολλές παραμέτρους. Για παράδειγμα η μείωση κατά 10 kg έχει τα εξής αποτελέσματα:

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

Θνητότητα
: > 20% ελάττωση στη συνολική θνητότητα

: > 30% ελάττωση στους σχετιζόμενους με το διαβήτη
θανάτους

: > 40% ελάττωση στους σχετιζόμενους με τη παχυσαρκία θανάτους από καρκίνο

Αρτηριακή πίεση
: ελάττωση κατά 10 mmHg της συστολικής ΑΠ

: ελάττωση κατά 20 mmHg της διαστολικής ΑΠ

Σακχαρώδης Διαβήτης
: ελάττωση κατά 50% της γλυκόζης νηστείας

Λιπίδια
: ελάττωση κατά 10% της ολικής χοληστερόλης

: ελάττωση κατά 15% της LDL

: ελάττωση κατά 30% των τριγλυκεριδίων

: αύξηση κατά 8% της HDL


Η μείωση του βάρους κατά 5-10 kg βελτιώνει τα συμπτώματα από το μυοσκελετικό (οσφυαλγία, αρθραλγίες), από το αναπνευστικό και μειώνει τη συχνότητα των επεισοδίων άπνοιας του ύπνου.
Μελέτες διάρκειας λίγων εβδομάδων δείχνουν ότι για κάθε 1% μείωση του βάρους παρατηρείται πτώση κατά 1 mmHg της συστολικής και 2 mmHg της διαστολικής αρτηριακής πίεσης.

Η ευαισθησία στην ινσουλίνη και η διαταραχή στην ανοχή της γλυκόζης βελτιώνονται με την απώλεια βάρους. Σε ασθενείς με σακχαρώδη διαβήτη η μείωση του βάρους κατά 10-20 kg μπορεί να επιφέρει σαν αποτέλεσμα φυσιολογικά επίπεδα γλυκόζης. Εν τούτοις σημαντικά ωφέλη προκύπτουν στα διαβητικά άτομα και με απώλεια βάρους 3-8 kg.

Οι διαταραχές των λιπιδίων του αίματος που συνοδεύουν την παχυσαρκία κυρίως υψηλά τριγλυκερίδια, υψηλή ολική χοληστερόλη και χαμηλή HDL χοληστερόλη, συνήθως αποκαθίστανται μετά από μέτρια απώλεια βάρους. Απώλεια 1 κιλού σωματικού βάρους συνεπάγεται ελάττωση της LDL χοληστερόλης κατά 1%. Τα τριγλυκερίδια και η HDL χοληστερόλη δείχνουν τις πιό αξιοσημείωτες αλλαγές στην απώλεια βάρους, σε άτομα με υψηλό WHR (σπλαχνική παχυσαρκία).

Ο έλεγχος του βάρους στη διάρκεια της κύησης είναι σημαντικός. Γυναίκες που είναι υπέρβαρες ή παχύσαρκες πριν από την εγκυμοσύνη, και δεν προσθέσουν άλλο βάρος στη διάρκεια της κύησης φαίνεται να αποκτούν υγιή παιδιά. Γενικά, πρέπει να δίνονται συμβουλές αύξησης του βάρους κατά 6-8 kg αντί του συνήθους 12 kg. Απώλεια βάρους πρέπει να αποφεύγεται στο διάστημα της σύλληψης και στη διάρκεια της εγκυμοσύνης.

Υπάρχουν δύο μειονεκτήματα από την απώλεια βάρους που έχουν επισημανθεί από προοπτικές μελέτες :
α) Οι γυναίκες οι οποίες έχασαν βάρος, έχουν αυξημένο κίνδυνο για ανάπτυξη χολολιθίασης
β) Η πυκνότητα των οστών είναι αυξημένη στα παχύσαρκα άτομα και ελαττώνεται με την απώλεια βάρους.


Σε μερικές περιπτώσεις, ο μόνος λογικός και εφικτός στόχος έγκειται στην αποφυγή μιάς επιδείνωσης της παχυσαρκίας, ιδίως όταν υπάρχουν ισχυρές βιολογικές αντιστάσεις και κακή ανοχή της διατροφικής στέρησης.



Αντιμετώπιση της Παχυσαρκίας

Συνδυασμός θεραπευτικών μέτρων πάντοτε.

1) Σωματική δραστηριότητα

Συνιστάται μία διαρκής, μέτριας έντασης, επαναλαμβανόμενη σωματική δραστηριότητα, όχι μόνο για το μακροπρόθεσμο έλεγχο του βάρους, αλλά και για τη βελτίωση των μεταβολικών επιπλοκών. Κατά πρώτο λόγο συνιστάται η αύξηση της σωματικής δραστηριότητας στην καθημερινή ζωή και τον ελεύθερο χρόνο (περπάτημα με σταθερό βήμα αντί για μετακίνηση με αυτοκίνητο, σκάλες αντί για ασανσέρ κλπ). Μπορεί να συμπληρωθεί με προγραμματισμένη δραστηριότητα δύο έως τρείς φορές την εβδομάδα. Η απουσία τακτικής σωματικής δραστηριότητας είναι κακός προγνωστικός παράγοντας για τη διατήρηση του βάρους.

2) Αλλαγή τρόπου διατροφής

Στην πλειοψηφία πρόκειται για διόρθωση της υπερβολικής ενεργειακής πρόσληψης, αλλά και της ποιότητας της τροφής. Στόχος είναι η βοήθεια του ασθενούς έτσι ώστε να βρεί μια διατροφική ισορροπία.
Συνιστάται να βοηθηθεί ο πάσχων α) να εκτιμά τη διατροφική του πρόσληψη, γνωρίζοντας το ενεργειακό περιεχόμενο των τροφών, β) να αναλύει τη σημασία των ενδιάμεσων γευμάτων και των καταστάσεων που τις προκαλούν: η τήρηση διατροφικού ημερολογίου είναι ένα χρήσιμο εργαλείο.

Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η θεραπεία των διαταραχών της διατροφικής συμπεριφοράς, διότι η παροξυσμική υπερφαγία, η νυκτερινή υπερφαγία και τα συχνά ενδιάμεσα γεύματα, είναι πηγές σημαντικής θερμιδικής πρόσληψης και ο έλεγχός τους μπορεί να είναι αρκετός για τη μείωση του υπερβάλλοντος βάρους.

Η χορήγηση υποθερμιδικής δίαιτας πρέπει να λαμβάνει υπόψη τις ατομικές διατροφικές συνήθειες και να μην περιλαμβάνει μεγάλες στερήσεις. Ελαφρώς υποθερμιδικές δίαιτες έχουν καλύτερα μακροπρόθεσμα αποτελέσματα, λιγότερες παρενέργειες και επιτρέπουν ποικιλία στη διατροφή και καλύτερη κοινωνική ζωή. Πρακτικά, η διαιτητική προσέγγιση συνιστάται σε μείωση κατά 15-30% της λήψης τροφής ή η πρόσληψη περίπου των 2/3 της ημερήσιας ενεργειακής δαπάνης όπως αυτή υπολογίστηκε από την ηλικία, το φύλο, το βάρος και το σύνηθες επίπεδο σωματικής δραστηριότητας.
Δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται σε τακτική και μακροπρόθεσμη βάση δίαιτες χαμηλών ή πολύ χαμηλών θερμίδων.

3) Τροποποίηση συμπεριφοράς

Ο ενεργός αυτοέλεγχος της διατροφικής συμπεριφοράς και της σωματικής δραστηριότητας είναι το κύριο σημείο αυτής της θεραπευτικής προσέγγισης, η οποία στηρίζεται στις μεθόδους ελέγχου των ερεθισμάτων, τη θετική ενδυνάμωση του ατόμου και την αναζήτηση οικογενειακής και κοινωνικής υποστήριξης.

Η ψυχολογική υποστήριξη αποτελεί απαραίτητο τμήμα της θεραπείας συμπεριφοράς, ιδίως όταν το αίτημα του ασθενούς για απώλεια βάρους
δεν είναι παραγματικό και οφείλεται σε ψυχικά αίτια.
Ψυχοθεραπεία ενδείκνυται σε περιπτώσεις κατάθλιψης, διαταραχής της εικόνας του σώματος και όταν οι διαταραχές της διατροφικής συμπεριφοράς σχετίζονται με ψυχολογικά προβλήματα.

4) Τακτική παρακολούθηση

Η παρακολούθηση πρέπει να εξατομικεύεται. Σύμφωνα με διάφορες μελέτες ή τακτική παρακολούθηση (περίπου κάθε μήνα) συμβάλλει στην πρόληψη των υποτροπών.

5) Φαρμακευτική αγωγή

Φάρμακα χορηγούνται μόνο επί αποτυχίας των προηγούμενων μέτρων και σε ασθενείς με ΒΜΙ πάνω από 30 kg/m2 ή σε ασθενείς με ΒΜΙ πάνω από
25 kg/m2 που εμφανίζουν επιπλοκές ή αυξημένο κίνδυνο νοσηρότητας λόγω του αυξημένου σωματικού βάρους. Κύριος στόχος είναι η βοήθεια για μακρόχρονη διατήρηση του βάρους. Μόνο φάρμακα αποδεδειγμένης αποτελεσματικότητας και ανοχής πρέπει να χρησιμοποιούνται, συνέχιση
δε της θεραπείας πέραν του τριμήνου πρέπει να γίνεται μόνο στους ασθενείς που ανταποκρίνονται θετικά σ'αυτήν. Πρέπει να εφαρμόζεται φαρμακευτική θεραπεία για την αντιμετώπιση των διαφόρων επιπλοκών, εφόσον αυτές επιμένουν παρά τη δίαιτα και τη σωματική δραστηριότητα (πχ διαβήτης, δυσλιπιδαιμίες, υπέρταση).

6) Χειρουργική θεραπεία

Θεωρείται κατ'εξαίρεση θεραπευτική προσέγγιση και συστήνεται με τη σύμφωνη γνώμη του ειδικού, μετά από σωστή ιατρική παρακολούθηση τουλάχιστον ενός έτους η οποία περιλαμβάνει ψυχολογική αντιμετώπιση και τροποποίηση συμπεριφοράς, πολύπλευρη προσέγγιση και αντιμετώπιση ψυχολογικών δυσχερειών. Εφαρμόζεται μόνο σε νοσογόνο παχυσαρκία
(ΒΜΙ > 40 kg/m2) η οποία ανθίσταται στη συμβατική θεραπεία και προκαλεί σημαντικές, μη ελεγχόμενες επιπλοκές.

Η προεγχειρητική εκτίμηση γίνεται από εξειδικευμένη ομάδα ιατρών (διατροφολόγου, ψυχιάτρου, χειρουργού, αναισθησιολόγου) σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό
λαμβάνει υπόψη της τις σωματικές, ψυχολογικές και κοινωνικές επιπλοκές
συντελεί ώστε να αποκλεισθούν άτομα με αντενδείξεις για επέμβαση (ψυχολογικές, καρδιαγγειακές, αναισθησιολογικές, πεπτικές) και να υπολογισθούν οι κίνδυνοι κατά την επέμβαση (αναπνευστικοί, καρδιαγγειακοί)
λαμβάνει υπόψη το κίνητρο του ασθενούς (προγνωστικός παράγοντας)

Η ιατρική παρακολούθηση δια βίου είναι απαραίτητη για τον εντοπισμό των επιπλοκών της μεθόδου.

7) Πλαστική και επανορθωτική χειρουργική

Η επανορθωτική χειρουργική είναι απαραίτητη για την αφαίρεση του υπερβάλλοντος υποδόριου λιπώδους ιστού όταν προκαλεί μηχανικά προβλήματα (δυσμορφία) και έχει ψυχολογικές επιπτώσεις. Δεν αποτελεί όμως θεραπευτική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.



Θεραπευτικές Στρατηγικές

1) Η θεραπεία της παχυσαρκίας πρέπει να είναι έγκαιρη, εάν είναι
δυνατόν στο στάδιο της δημιουργίας του υπερβολικού βάρους.

2) Σε άτομα με ΒΜΙ μεταξύ 25 και 29,9 kg/m2 χωρίς επιπλοκές,
ο στόχος πρέπει να είναι οι διαιτητικές συστάσεις, η σωματική
δραστηριότητα και η τροποποίηση συμπεριφοράς. Απώλεια
βάρους συνιστάται εάν υπάρχουν κοιλιακή παχυσαρκία,
παράγοντες καρδιαγγειακού κινδύνου, άλλη νόσος της οποίας
η εξέλιξη επηρεάζεται από το επιπλέον βάρος ή ακόμη εάν
το επιπλέον βάρος δεν είναι καλώς ανεκτό.

3) Σε άτομα με ΒΜΙ > 30 kg/m2 αντικειμενικός στόχος είναι η απώλεια
βάρους, η μακροπρόθεσμη σταθεροποίηση του βάρους, η πρόληψη
και θεραπεία των επιπλοκών.
Η παχυσαρκία χρειάζεται διαιτητικές συμβουλές και αύξηση της
σωματικής δραστηριότητας. Μπορεί να προταθεί τροποποίηση
συμπεριφοράς όταν υπάρχει δυσκολία στην εφαρμογή των ανωτέρω
μέτρων. Αν οι επιπλοκές είναι απειλητικές και δεν ελέγχονται από
ειδικά μέτρα, μπορεί να εξετασθεί το ενδεχόμενο φαρμακευτικής
αγωγής.

4) Η κακοήθης ή νοσογόνος παχυσαρκία (ΒΜΙ >40 kg/m2) χρειάζεται
ειδική αγωγή σε συνεργασία με τον θεράποντα ιατρό.

5) Τα παχύσαρκα άτομα πρέπει να αντιμετωπίζονται στα πρωτοβάθμια
κέντρα περίθαλψης, στο εξωτερικό ιατρείο του νοσοκομείου, είτε σε
ειδικά ιατρεία Παχυσαρκίας/Διατροφής/Μεταβολισμού. Για την
πρώτη εκτίμηση της παχυσαρκίας, εκτός από λήψη πλήρους
ιστορικού σωματικού βάρους καθώς και καταγραφής διαιτητικών
συνηθειών, πρέπει να γίνονται τα εξής:

Μέτρηση του βάρους και του ύψους
Μέτρηση περιμέτρου κοιλίας ή WHR
Καταγραφή καπνίσματος
Καταγραφή φαρμάκων που επηρεάζουν το βάρος
Μέτρηση ΑΠ
Γενική ούρων
Μέτρηση τρανσαμινασών και γGT
Μέτρηση λιπιδίων (ιδίως όταν υπάρχει ατομικό ή κληρονομικό ιστορικό στεφανιαίας νόσου, σακχαρώδους διαβήτη ή υπέρτασης)
Μέτρηση TSH
Μέτρηση γλυκόζης αίματος σε δείγμα νηστείας ή τυχαίο

6) Η διακοπή του καπνίσματος πρέπει να είναι η πρώτη προτεραιότητα
από ότι η απώλεια βάρους στα παχύσαρκα άτομα.

7) Στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας θα πρέπει να δίνεται έμφαση στη μέτρια απώλεια βάρους και στη διατήρησή του βάρους, και όχι στην επιστροφή στο «ιδανικό» ή «φυσιολογικό» βάρος. Συνήθως πρόγραμμα απώλειας βάρους 12 εβδομάδων πρέπει να ακολουθείται από πρόγραμμα διατήρησης του βάρους διάρκειας 12 εβδομάδων.

8) Η / Ο σύντροφος του παχύσαρκου πρέπει να συμμετέχει στις διατροφικές αλλαγές.

9) Πρέπει να εφαρμόζονται τεχνικές τροποποίησης της συμπεριφοράς

10) Αυστηρές υποθερμιδικές δίαιτες πρέπει να γίνονται μόνο σε ειδικά κέντρα, σε εξατομικευμένες περιπτώσεις για μικρό χρονικό διάστημα και πάντοτε υπό ιατρική παρακολούθηση.

11) Πρέπει να τονίζονται οι γενικές οδηγίες υγιεινής διατροφής:

Κατανάλωση φρούτων, λαχανικών και φυτικών ινών
Ελάττωση του λίπους και ιδίως του ζωικού λίπους
Ελάττωση κατανάλωσης ζάχαρης
Ελάττωση κατανάλωσης αλατιού


Παιδική Παχυσαρκία

Συνιστάται:

Αξιολόγηση των τιμών του βάρους και του ΒΜΙ σε σχέση με την ηλικία (ειδικές καμπύλες βιβλιαρίου υγείας)
Να λαμβάνεται υπόψη η πρόωρη παχυσαρκία (πριν από τον 6ο χρόνο ζωής) και η γρήγορη μετατόπιση στις καμπύλες των εκατοστιαίων θέσεων (πχ το πέρασμα από την 60η στην 90η εκ. θέση), γεγονότα που αποτελούν δείκτες κινδύνου ανάπτυξης παχυσαρκίας και απαιτούν ιατρική επέμβαση.

Να μη θεραπεύεται το υπερβάλλον βάρος πριν την ηλικία των 3 ετών.
Δράση εναντίον ενός τρόπου ζωής που χαρακτηρίζεται από καθιστική ζωή και πρόσληψη τροφής εκτός κυρίων γευμάτων (χρόνος μπροστά στην τηλεόραση, μετακινήσεις, καθημερινές μικροδραστηριότητες, απουσία δομημένων γευμάτων της οικογένειας).

Ήπια μείωση της ενεργειακής πρόσληψης για να είναι εξασφαλισμένες οι ανάγκες της ανάπτυξης και αποφυγή των ανεπιθύμητων ενεργειών της διατροφικής στέρησης.
Αγώνας κατά της περιθωριοποίησης του παχύσαρκου παιδιού.
Συμμετοχή και ουσιαστική συμβολή της οικογένειας.

Η αυξημένη επίπτωση της παιδικής παχυσαρκίας απαιτεί επιδημιολογικές και κλινικές έρευνες.
Πρόσβαση του Παχύσαρκου στο Σύστημα Υγείας

1) Για τη βελτίωση της πρόσβασης στο σύστημα υγείας συνιστάται:

μάχη κατά της αρνητικής στάσης του κοινού και του προσωπικού υγείας προς τους παχυσάρκους
να θεωρηθεί η παχυσαρκία ως σημαντικό πρόβλημα δημόσιας υγείας, λόγω των σημαντικών επιπλοκών και της αυξανόμενης επίπτωσής της.
ανάπτυξη ειδικών ιατρείων για αξιολόγηση και θεραπεία της παχυσαρκίας, ιδιαίτερα δε για τα άτομα με οικονομικές και κοινωνικές δυσκολίες
να θεωρηθεί η νοσογόνος ή κακοήθης παχυσαρκία ως μακροχρόνια νόσος-αναπηρία, χωρίς συμμετοχή του ασφαλισμένου στις δαπάνες υγείας.

2) Για τη βελτίωση της θεραπείας της παχυσαρκίας συνιστάται:

Να καταστεί εμφανής ο ρόλος των γιατρών. Ο θεράπων (οικογενειακός) γιατρός και παιδίατρος έχουν πρωταρχικό ρόλο στη διάγνωση της παχυσαρκίας και των επιπλοκών της, στον ορισμό στόχων και την θέσπιση των πρώτων θεραπευτικών μέτρων. Ο ειδικός γιατρός έχει ως αντικείμενο την θεραπεία της απλής και νοσογόνου παχυσαρκίας, των σημαντικών διαταραχών της διατροφικής συμπεριφοράς και της παχυσαρκίας που ανθίσταται στα πρώτα θεραπευτικά μέτρα. Συχνά απαιτείται προσέγγιση ομάδας στη διάγνωση και θεραπεία ειδικών επιπλοκών (σύνδρομο άπνοιας ύπνου, καρδιαγγειακές επιπλοκές).

Η εκπαίδευση και ανάδειξη ειδικών γιατρών που ασχολούνται με την παχυσαρκία και τα νοσήματα της διατροφής. Οι γιατροί αυτοί μετά την απόκτηση κύριας ειδικότητας (παθολογία, παιδιατρική, ενδοκρινολογία) πρέπει να εξειδικεύονται περαιτέρω στην παχυσαρκία και τα νοσήματα διατροφής.

3) Για την ανάπτυξη της πρόληψης συνιστάται:

η συνεισφορά γενικών ιατρών, παιδιάτρων, σχολιάτρων, ιατρών εργασίας
στην αναγνώριση ατόμων με προδιάθεση ή έκδηλη παχυσαρκία
ανάπτυξη της εκπαίδευσης στη διατροφή και τα νοσήματα που σχετίζονται
με αυτήν, τόσο κατά τη διάρκεια των ιατρικών και παραϊατρικών σπουδών,
όσο και στο πλαίσιο της συνεχιζόμενης εκπαίδευσης.


http://www.haso.gr/odigies/odigies.html

slaine
17-01-09, 02:46
Γονιδιακή μετάλλαξη ενοχοποιείται για την υπερκατανάλωση τροφής

Λονδίνο — Βρετανοί επιστήμονες κατάφεραν να βρουν αποδείξεις ότι μια λάθος μετάλλαξη ενός μόνο γονιδίου μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο της υπερφαγίας και της παχυσαρκίας.

Αρκετές μελέτες έχουν δείξει ότι οι έχοντες μια από δύο μεταλλάξεις του γονιδίου FTO έχουν περισσότερες πιθανότητες υπερφαγίας. Οι ερευνητές του Κολεγίου Ιμπέριαλ του Λονδίνου διαπίστωσαν ότι τα παιδιά που ήταν φορείς ενός εκ των δύο αυτών μεταλλάξεων ήταν πιθανότερο να τσιμπολογούν μπισκότα μετά από την κατανάλωση ενός γεύματος.

Όπως αναφέρεται στο επιστημονικό έντυπο International Journal of Obesity, οι επιστήμονες ελπίζουν ότι η μελέτη τους θα ρίξει περισσότερο φως στο γιατί ορισμένα παιδιά εξελίσσονται σε υπέρβαρα ή παχύσαρκα άτομα. Πιστεύουν ότι η μεγαλύτερη κατανόηση της επίπτωσης των συγκεκριμένων γονιδίων ανοίγει τον δρόμο για νέες θεραπείες ελαχιστοποίησης των επιπτώσεων τους. Εκτιμάται ότι περισσότερο από το μισό του ευρωπαϊκού πληθυσμού είναι φορέας τουλάχιστον ενός εκ των δύο γονιδιακών μεταλλάξεων του FTO.

Μια παλαιότερη μελέτη είχε δείξει πάντως ότι τα παιδιά που έχουν την συγκεκριμένη μετάλλαξη του FTO προσλαμβάνουν κατά μέσο όρο 100 επιπλέον θερμίδες ανά γεύμα. Ήταν μάλιστα πιθανότερο να τρώνε γεύματα πλούσια σε ζάχαρη και λιπαρά, παρά να κάνουν πιο υγιεινές επιλογές.

Ωστόσο, άλλη έρευνα διαπίστωσε ότι η έντονη σωματική άσκηση μπορεί να αμβλύνει αυτές τις επιδράσεις στους φορείς των μεταλλάξεων του FTO.
Στην παρούσα έρευνα, οι ειδικοί πρόσφεραν σε 131 παιδάκια ηλικίας 4-5 ετών ένα ανάμεικτο πιάτο με γλυκά και αλμυρά μπισκότα εντός μιας ώρας από την ολοκλήρωση ενός πλήρους μεσημεριανού γεύματος. Όσα παιδάκια ήταν φορείς ενός εκ των δύο μεταλλάξεων του FTO ήταν πιθανότερο να πάρουν μπισκότα παρά το γεγονός ότι έπρεπε να αισθάνονται πληρότητα, μετά το γεύμα τους.

Η Δρ. Τζέιν Γουάρντλ εξηγεί ότι «η μελέτη μας δείχνει πως μερικά παιδιά ανταποκρίνονται περισσότερο στα σήματα του οργανισμού τους που τα ενθαρρύνουν να τρώνε ακόμη και όταν αισθάνονται πληρότητα».

Κατανοώντας την καλύτερη λειτουργία του γονιδίου FTO είναι το πρώτο βήμα για την ελαχιστοποίηση των αρνητικών επιδράσεων των μεταλλάξεων του. Μια περιστασιακή πάντως διατροφική παρασπονδία δεν είναι αρκετή για να μας οδηγήσει σε περιττό βάρος ή παχυσαρκία, αλλά η μελέτη δεν παύει να αναδεικνύει το γεγονός ότι ορισμένα παιδιά δεν έχουν όρια, κάτι που προοδευτικά μπορεί να συντελέσει στην εκδήλωση της παχυσαρκίας και σε δια βίου προβλήματα υγείας.

slaine
17-01-09, 02:58
Πειραματική αγωγή δημιουργεί ελπίδες αντιμετώπισης της παχυσαρκίας

Σικάγο — Αμερικανοί επιστήμονες ενδεχομένως να βρήκαν τρόπο αντιμετώπισης της παχυσαρκίας με βάση τη λεπτίνη, σύμφωνα με στοιχεία που δημοσιεύονται στο επιστημονικό έντυπο Cell Metabolism.

Το πρόβλημα με τη λεπτίνη είναι ότι χάνει την ισχύ της στα παχύσαρκα άτομα, αλλά οι ερευνητές της Ιατρικής Σχολής του Χάρβαρντ πιστεύουν ότι βρήκαν τρόπο να υπερπηδήσουν αυτό το εμπόδιο.

Ο Δρ. Ουμούτ Οζκάν και οι συνεργάτες του στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστόνης εξηγούν ότι παχύσαρκα ποντίκια, που υποβλήθηκαν σε θεραπεία με δύο σκευάσματα που ήδη έχουν εγκριθεί για χρήση σε ανθρώπους, υπερπήδησαν την αντίσταση της λεπτίνης, αυξάνοντας έτσι τις ελπίδες για την χρήση της ορμόνης στην αντιμετώπιση της παχυσαρκίας.

Τα περισσότερα παχύσαρκα άτομα αναπτύσσουν αντίσταση στην λεπτίνη, δηλαδή ο εγκέφαλος σταματά να ανταποκρίνεται στο μήνυμα που μεταφέρει η ορμόνη για την διακοπή της πρόσληψης τροφής.

Οι ερευνητές διαπίστωσαν ότι τα εγκεφαλικά κύτταρα των παχύσαρκων τρωκτικών έχουν αυξημένο στρες στο ενδοπλασματικό δίκτυο, τη δομή εντός των κυττάρων που συναθροίζονται οι πρωτεΐνες. Στην παχυσαρκία, αυτή η δομή κατακλύζεται και σταματά να λειτουργεί φυσιολογικά, και αρχίζει να μπλοκάρει τα εισερχόμενα χημικά σήματα. Αυτά τα organelle τελικά στρεσάρονται ή θυμώνουν και αρχίζουν να στέλνουν σήματα ότι είναι εξαντλημένα. Τα σήματα αυτά ονομάζονται ανοιχτή πρωτεΐνη αντίδραση.

Αφού οι επιστήμονες απέδειξαν ότι το στρες αυτό μπλοκάρει την αντίδραση της λεπτίνης, θέλησε να την επανα-ευαισθητοποιήσει στον εγκέφαλο μειώνοντας το στρες στο ενδοπλασματικό δίκτυο. Δοκίμασαν δύο υπάρχοντα φάρμακα, το PBA, που χορηγείται στη θεραπεία της κυστικής ίνωσης και το TUDCA που χορηγείται στην ηπατική νόσο. Και τα δύο δρουν ως μειωτές του στρες του ενδοπλασματικού δικτύου.

Αρχικά χορήγησαν ένα εκ των δύο σκευασμάτων στα παχύσαρκα ποντίκια που σιτίζονταν με διατροφή με αυξημένα λιπαρά, και μετά τους ένεσαν λεπτίνη.

Παρατήρησαν σημαντική απώλεια βάρους μετά την ολοκλήρωση της θεραπευτικής παρέμβασης. Η μείωση του στρες του ενδοπλασματικού δικτύου έκανε τα ποντίκια ευαίσθητα στην λεπτίνη, δημιουργώντας ελπίδες για την χρήση της στη θεραπεία κατά της παχυσαρκίας.

Το επόμενο βήμα των επιστημόνων είναι οι κλινικές δοκιμές σε ανθρώπους, με την ελπίδα ότι θα είναι εξίσου λειτουργική.

Η παχυσαρκία είναι ένα πρόβλημα που λαμβάνει διαστάσεις επιδημίας σε παγκόσμια κλίμακα καθώς 1,8 δισεκατομμύρια άτομα υπολογίζεται ότι ήταν υπέρβαρα το 2007.

slaine
08-04-09, 01:46
Επιπλοκές της Παχυσαρκίας

Η παχυσαρκία είναι χρόνιο νόσημα, όπως για παράδειγμα η υπέρταση, είναι αποτέλεσμα αυξημένης πρόσληψης τροφής σε συνδυασμό με μειωμένη φυσική δραστηριότητα και παρατηρείται συνήθως σε άτομα με κληρονομική επιβάρυνση. Η περίσσεια της προσλαμβανόμενης ενέργειας με το φαγητό, αποθηκεύεται στον οργανισμό με τη μορφή λίπους. Η αυξημένη συσσώρευση λίπους είναι επικίνδυνη για τον οργανισμό και ευθύνεται για τις συνέπειες της παχυσαρκίας, δηλαδή την εκδήλωση άλλων νοσημάτων.

Το λίπος βλάπτει την υγεία με δύο τρόπους, είτε γιατί αυξάνει η μάζα του και αυξάνει το σωματικό βάρος και έτσι επιβαρύνεται μηχανικά ο οργανισμός είτε γιατί τα λιποκύτταρα από τα οποία αποτελείται εκκρίνουν διάφορες ουσίες οι οποίες αλληλεπιδρούν με μεταβολικές διεργασίες που λαμβάνουν χώρα στον οργανισμό και δημιουργούν μεταβολικές διαταραχές. Το λίπος διακρίνεται σε υποδόριο και σπλαγχνικό. Το υποδόριο λίπος αποθηκεύεται κάτω από το δέρμα σχετικά κοντά στην επιφάνεια του σώματος. Το σπλαγχνικό λίπος αποθηκεύεται γύρω από σημαντικά όργανα στην κοιλιακή χώρα και συνεπάγεται κοιλιακή παχυσαρκία και είναι ο πιο επικίνδυνος τύπος λίπους όσον αφορά στον καρδιομεταβολικό κίνδυνο.

Η συσσώρευση λίπους μπορεί με μηχανικό τρόπο να προκαλέσει διάφορα προβλήματα, όπως η αποφρακτική υπνική άπνοια, νοσήματα των αρθρώσεων, της σπονδυλικής στήλης και του δέρματος. Η αποφρακτική υπνική άπνοια είναι η διακοπή της αναπνοής κατά τη διάρκεια του βραδινού ύπνου με αποτέλεσμα τον κατακερματισμό του και την κόπωση, κεφαλαλγία και υπνηλία κατά τη διάρκεια της ημέρας καθώς και την αυξημένη επίπτωση καρδιαγγειακών νοσημάτων.

Θεωρείται ότι οφείλεται στη συσσώρευση λίπους στο τράχηλο και στην περιοχή του φάρυγγα με αποτέλεσμα κατά τη διάρκεια του ύπνου, όπου συμβαίνει χαλάρωση των μυών της περιοχής ο φάρυγγας αποφράζεται, διακόπτεται η ροή του αέρα και έτσι σταματά η αναπνοή. Οι αρθρώσεις των γονάτων και των αστραγάλων καταπονούνται λόγω του αυξημένου φορτίου που έχουν να σηκώσουν και δημιουργούνται οστεοαρθρίτιδες. Στο δέρμα μπορεί να εμφανιστούν ραβδώσεις λόγω της πίεσης του δέρματος από το αυξανόμενο λίπος και μελανίζουσα ακάνθωση δηλαδή σκουρόχροη βελούδινη πάχυνση του δέρματος, στον αυχένα, στις μασχάλες, βουβώνες και αλλού, λόγω της αντίστασης στην ινσουλίνη που συνοδεύει την παχυσαρκία, όπως αναφέρεται στη συνέχεια.

Επίσης η παχυσαρκία δημιουργεί ψυχολογικά προβλήματα αφενός λόγω του κοινωνικού στίγματος της παχυσαρκίας αλλά και αφετέρου λόγω της δυσκολίας και εύκολης κόπωσης που αντιμετωπίζουν οι παχύσαρκοι στις καθημερινές τους δραστηριότητες, όπως στη βάδιση. Σε ακραίες περιπτώσεις πολύ σοβαρής παχυσαρκίας υπάρχει δυσκολία ακόμα και στην αυτοεξυπηρέτηση τους.

Η έκκριση από τα λιποκύτταρα διαφόρων ουσιών όπως τα ελεύθερα λιπαρά οξέα, πρωτεϊνών-ορμονών όπως η λεπτίνη και η λιπονεντίνη και φλεγμονωδών παραγόντων καθιστούν το λίπος μεταβολικά ενεργό. Το λίπος και ιδιαίτερα το σπλαχνικό μέσω της έκκρισης αυτών των ουσιών αυξάνει την αντίσταση στην ινσουλίνη, και εμπλέκεται στην εκδήλωση του σακχαρώδη διαβήτη τύπου 2, στην υπέρταση, στη δυσλιπιδαιμία ή στον συνδυασμό τους στο επονομαζόμενο «μεταβολικό σύνδρομο». Ένας παχύσαρκος με μετρίου βαθμού παχυσαρκία έχει 40 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα έναντι ενός ατόμου με φυσιολογικό σωματικό βάρος να αναπτύξει διαβήτη τύπου 2.

Το λίπος μπορεί να αποθηκευτεί έκτοπα στο ήπαρ και να προκαλέσει η πατομεγαλία, αύξηση των ηπατικών ενζύμων και σε πιο προχωρημένες περιπτώσεις φλεγμονή γνωστή ως στεατοηπατίτιδα ή ακόμα και κίρρωση. Επίσης τα παχύσαρκα άτομα σε αυξημένο ποσοστό έχουν χολολιθίαση.
Η κοιλιακή παχυσαρκία προδιαθέτει σε καρδιαγγειακά νοσήματα όπως το οξύ έμφραγμα του μυοκαρδίου είτε γιατί συσχετίζεται με άλλους παράγοντες κινδύνου όπως ο σακχαρώδης διαβήτης τύπου 2, η υπέρταση και η δυσλιπιδαιμία είτε γιατί η ίδια η κοιλιακή παχυσαρκία αποτελεί ανεξάρτητο παράγοντα κινδύνου.

Οι παχύσαρκοι άνδρες έχουν αυξημένη πιθανότητα εμφάνισης καρκίνου του εντέρου, του ορθού και του προστάτη ενώ οι γυναίκες του καρκίνου του ενδομητρίου και του μαστού έναντι των ατόμων με φυσιολογικό σωματικό βάρος. Επίσης οι παχύσαρκες γυναίκες μπορεί να παρουσιάζουν σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών με διαταραχές εμμήνου ρύσεως, υπερτρίχωση, ακμή και υπογονιμότητα.

Επομένως, η παχυσαρκία δεν αποτελεί απλά αισθητικό πρόβλημα αλλά βλάπτει την υγεία και συνοδεύεται από αυξημένη θνητότητα. Η προσπάθεια απώλειας βάρους αποτελεί επιτακτική ανάγκη, γιατί από μελέτες έχει φανεί ότι έστω και η μέτρια απώλεια βάρους βελτιώνει όλα τα νοσήματα που αυτή προκαλεί.

slaine
08-04-09, 01:58
Μη Φαρμακευτική θεραπεία της Παχυσαρκίας

Το βάρος σώματος αυξάνει όταν οι προσλαμβανόμενες θερμίδες είναι περισσότερες από όσες χρειάζονται για τον βασικό μεταβολισμό (διατήρηση της ηλεκτρολυτικής διαφοράς μεταξύ κυττάρου εξωκυτταρίου χώρου, turnover κυττάρων και πρωτεϊνών, την αναπνευστική, καρδιακή λειτουργία κ.α) και τη σωματική δραστηριότητα.

Βασικός Μεταβολισμός
Οι θερμίδες που χρειάζονται για το βασικό μεταβολισμό είναι περίπου 20 ανά χιλιόγραμμο του επιθυμητού σωματικού βάρους. Για να υπολογισθούν οι ημερήσιες ανάγκες σε θερμίδες στον βασικό μεταλισμό, προστίθενται οι θερμίδες για τις φυσικές δραστηριότητες που είναι:
10% του βασικού μεταβολισμού αν το άτομο είναι ήρεμο
20% του βασικού μεταβολισμού αν το άτομο έχει ήπια σωματική δραστηριότητα
40% του βασικού μεταβολισμού αν το άτομο έχει έντονη σωματική δραστηριότητα.

Αν το άτομο έχει ελαφρύ σκελετό αφαιρείται το 10% των θερμίδων και αν βαρύ σκελετό προστίθεται το 10% των θερμίδων του βασικού μεταβολισμού.
Ο βασικός μεταβολισμός εξαρτάται από την χωρίς λίπος μάζα του σώματος, που επηρεάζεται από το βάρος, το ύψος, το φύλο και την ηλικία. Οι διαφορές στο βασικό μεταβολισμό είναι μικρές, όταν εκφράζεται σε μάζα σώματος χωρίς λίπος και είναι έως ±10% στα άτομα ίδιας ηλικίας, φύλου, βάρους και μάζας χωρίς λίπος που δείχνει γενετικούς παράγοντες.

Αντιμετώπιση της παχυσαρκίας
Η αντιμετώπιση της παχυσαρκίας έχει δύο στόχους την ελάττωση του βάρους και όταν αυτό επιτευχθεί τη διατήρηση επί μακρόν χαμηλού του βάρους. Μακροχρόνιες μελέτες δείχνουν ότι μόνο η απώλεια βάρους 10% του αρχικού, μπορεί να διατηρηθεί επί μακρόν.
Η έμφαση πρέπει να δοθεί στον αυτοέλεγχο. Τα καλύτερα αποτελέσματα στην απώλεια βάρους επιτυγχάνονται στα παιδιά και τους εφήβους που δεν έχουν σταθεροποιήσει συνήθειες τους στον τρόπο ζωής.

Αυτοί που θέλουν να χάσουν βάρος πρέπει να γνωρίζουν για την περιεκτικότητα των τροφών σε θερμίδες, το μέγεθος των μερίδων και την τεχνική μαγειρέματος, ώστε οι τροφές να έχουν την μικρότερη θερμιδική πυκνότητα.
Πρέπει να καταγράφονται οι ποσότητες και το είδος της ημερήσιας κατανάλωσης φαγητού, όπως και οι φυσικές δραστηριότητες.

Αν μειωθεί η ημερήσια κατανάλωση θερμίδων κατά 700, η απώλεια βάρους 1 κιλού επιτυγχάνεται σε 10 ημέρες, αν μειωθεί κατά 500, επιτυγχάνεται σε 14 ημέρες. Η αρχική απώλεια βάρους είναι ταχύτερη λόγω απώλειας ύδατος με τα ούρα.
Συμπληρώματα χορηγούνται όταν η δίαιτα περιέχει λιγότερες από 1100-1200 θερμίδες και δίνεται ασβέστιο 1000mg και βιταμίνη D 400IU, για προστασία των οστών.
Σε μακροχρόνιες πολύ υποθερμιδικές δίαιτες, συχνά λείπει ο σίδηρος, το φυλλικό οξύ, η βιταμίνη Β6 και ο ψευδάργυρος. Όταν λαμβάνονται πολύ λίγες θερμίδες (300-500 ημερησίως) χορηγείται νάτριο, κάλιο και μαγνήσιο.
Για ελάττωση του λίπους, με την ελάχιστη απώλεια του μυϊκού ιστού, οι πρωτινές πρέπει να αποτελούν 1,5 γραμμάρια/Kg βάρους σώματος. Το υπόλοιπο πρέπει να προέρχεται από υδατάνθρακες με πολλές φυτικές ίνες και λίπος. Η πρόσληψη των λιποδιαλυτών βιταμινών και των απαραιτήτων λιπαρών οξέων από το λίπος της δίαιτας πρέπει να είναι επαρκής. Όταν το λίπος της τροφής είναι λιγότερο από 25% οι τροφές είναι άνοστες.

Το 2001 οι οδηγίες της Αμερικάνικης Ομάδας Θεραπείας Παχυσαρκίας των ενηλίκων έδωσε τις ακόλουθες οδηγίες υγιεινής διατροφής που είναι:
Ολικό λίπος 25-35% των θερμίδων
Κεκορεσμένα λίπη <7% των θερμίδων
Πολυακόρεστα μέχρι 10% των θερμίδων
Μονοακόρεστα μέχρι 20%
Υδατάνθρακες μέχρι 50-60%
Φυτικές ίνες 30-39 γραμμάρια
Πρωτεΐνες 15%
Χοληστερόλη λιγότερο από 200mg

Η πρόσληψη και η κατανάλωση θερμίδων πρέπει να διατηρεί το επιθυμητό βάρος και να μη αυξάνει το βάρος. Η καθημερινή φυσική δραστηριότητα πρέπει να είναι τουλάχιστον 200 θερμίδες.

ΛΙΠΗ
Τα κεκορεσμένα λίπη αυξάνουν την HDL και την LDL χοληστερόλη. Το παλμιτικό οξύ (C16:0) λαμβάνεται κυρίως από τα ζωικά τρόφιμα.
Στα φυτικά λίπη υπάρχει στο avocado(20%), στο λάδι του φοίνικα (42%) και στο λάδι του καλαμποκιού (14%). Το μυριστικό οξύ (C14:0) (βρίσκεται στην καρύδα 16%, στο λίπος του φοίνικα και τα πυρηνέλαια) αυξάνει 4-6 φορές την υπερλιπιδαιμία απ ότι το παλμιτικό, αλλά υπάρχει σε μικρή ποσότητα στη τροφή. Το στεατικό οξύ (C18:0) αν και κεκορεσμένο δεν επηρεάζει τις λιποπρωτείνες λόγω μερικής μετατροπής σε ελαικό, αμέσως μετά την απορρόφησή του και τη μεγαλύτερη ενσωμάτωση του σε μόρια φωσφολιπιδίων εν σχέσει με το παλμιτικό.

Τα κεκορεσμένα λιπαρά οξέα μέσης αλύσου (8-10 άτομα άνθρακα, βρίσκονται στην καρύδα, του χουρμάδες και το βούτυρο γάλακτος) δεν αυξάνουν τη χοληστερόλη, (γιατί δεν ενσωματώνονται στα χυλομικρά, αλλά μεταφέρονται στο ήπαρ συνδεδεμένα με λευκωματίνη), αλλά αυξάνουν την παραγωγή των VLDL και των τριγλυκεριδίων (παρόμοια με τους υδατάνθρακες).
Τα trans λιπαρά οξέα είναι στερεοϊσομερή του φυσικού cis-λινολεικού οξέος (C18:2ω-6), υπάρχουν στα χωρίς επεξεργασία ζωικά λίπη, αλλά παράγονται και κατά την υδρογόνωση και στερεοποίηση των ακόρεστων λιπαρών οξέων. Βρίσκονται στο λίπος του μοσχαριού, το βούτυρο, στο λίπος του γάλακτος και τις τηγανητές πατάτες.

Οι σκληρές μαργαρίνες περιέχουν περισσότερα trans λιπαρά οξέα από τις μαλακές. Τα μπισκότα που παρασκευάζονται από υδρογονωμένα φυτικά έλαια, έχουν 3-9% trans λιπαρά οξέα. Τα fast-food και τα snack περιέχουν 8-10% trans λιπαρά οξέα. Η πρόσληψη trans λιπαρών οξέων στο 3% του συνόλου των θερμίδων, αυξάνει την LDL σε μικρότερο όμως βαθμό από τα κεκορεσμένα λιπαρά οξέα, ενώ όταν αποτελεί το 6% των θερμίδων μειώνει και την HDL χοληστερόλη. Τα trans λιπαρά οξέα αυξάνουν τους φλεγμονώδεις δείκτες όπως CRP, IL-6 και ε-σελεκτίνη σε γυνάικες με αυξημένο BMI.

Τα ω-3 λιπαρά οξέα βρίσκονται στα λάδια και στα φύτρα των σπόρων, στα αυγά και το λίπος των ψαριών (σκουμπρί, σαρδέλα, ρέγκα, μουρούνα, σολωμός, τόνος), το συκώτι της μουρούνας και στα φωσφολιπίδια του εγκεφάλου. Τα πλέον χρήσιμα είναι το εικοσιπεντανοικό οξύ (EPA) (20:5ω-3) και το εικοσιδύοεξανοικό οξύ (DHA) (22:6ω-3). Όλα τα κύτταρα του σώματος περιβάλλονται από μεμβράνη που κατά ένα μέρος αποτελείται από πολυακόρεστα λιπαρά οξέα. Η σωστή λειτουργία της κυτταρικής μεμβράνης εξαρτάται από την ισορροπία των ω-6 και των ω-3 που περιέχουν. Η σύγχρονη διατροφή ευνοεί την πρόσληψη ω-6 πολυακορέστων λιπαρών οξέων (από φυτικά έλαια), ενώ η πρόσληψη των ω-3 που βρίσκονται στα ψάρια είναι μικρότερη.

Απαραίτητα λιπαρά οξέα είναι το λινολεικό οξύ (18:2ω-6) και το λινολενικό οξύ (18:3ω-3) που καταναλώνονται στο καθημερινό διαιτολόγιο σε αναλογία 5:1. Όταν το λινολεικό οξύ (ω-6) λαμβάνεται σε ποσότητα μικρότερη από 1-2% της ενέργειας (2-5 γραμμάρια, 18-45 θερμίδες) και το α-λινολενικό (ω-3) σε ποσότητα λιγότερη από 0,25% της ενέργειας (0,5 γραμμάρια) υπάρχει έλλειψη. Το α-λινολενικό οξύ (ω-3) βρίσκεται σε υψηλές συγκεντρώσεις στους σπόρους και τα πράσινα φύλλα, αλλά και στο κραμβέλαιο (10%), το λάδι σόγιας 8% και τον λιναρόσπορο. Είναι απαραίτητο (δεν συντίθενται στον οργανισμό) και μετατρέπεται σε εικοσιπεντανοικό οξύ (EPA) και εικοσιδύοεξανοικό οξύ (DHA).

Το α-λινολενικό οξύ δεν ελαττώνει τα τριγλυκερίδια, ούτε έχει την αντιαιμοπεταλιακή δράση των ιχθυελαίων, αλλά ελαττώνει την LDL.
Τα ω-6 λιπαρά οξέα είναι κυρίως φυτικής προέλευσης και βρίσκονται σε καρπούς και σπόρους. Το απαραίτητο λινολεικό οξύ (18:2ω-6) υπάρχει στα λαχανικά και τα λάδια από ηλιόσπορο (63%), σόγια (56%), καλαμπόκι (52%), βαμβακόσπορο (52%) και σουσάμι (44%). Το γ-λινολενικό οξύ (18:3ω-6) βρίσκεται στα αυγά και τους σπόρους του φυτού evening primose. Όταν η πρόσληψη λινολεικού οξέος είναι αυξημένη, αυξάνεται η ενσωμάτωση του στα φωσφολιπίδια της LDL, αλλά και η οξείδωση της LDL. Γι αυτό δεν συνιστάται πρόσληψη μεγαλύτερη από 6-7% του συνόλου των θερμίδων, και το διαιτολόγιο πρέπει να είναι ενισχυμένο σε αντιοξειδωτικές ουσίες (βιταμίνη C, βιταμίνη Ε, καρωτινοειδή).

ΥΔΑΤΑΝΘΡΑΚΕΣ
Οι υδατάνθρακες να αποτελούν το 50-60% των θερμίδων και να είναι πολύπλοκοι και δυσαπορρόφητοι. Οι τροφές με υψηλό γλυκαιμικό δείκτη (άσπρο ψωμί, πατάτα ψητή, καρπούζι, corn-flakes), όταν λαμβάνονται σε μεγάλη ποσότητα, αυξάνουν το αίσθημα πείνας και αυτό προκαλούν αυξημένη πρόσληψη θερμίδων και αύξηση βάρους. Οι δίαιτες που περιορίζουν τους υδατάνθρακες και προκαλούν απώλεια βάρους, κινητοποιούν το λίπος του σώματος και παράγονται κετόνες, που απεκκρίνονυαι από τα νεφρά (δίαιτα Atkins).

Αυτό προκαλεί απώλεια θερμίδων, αλλά και οσμωτική διούρηση και συνεπώς αφυδάτωση. Η μακροχρόνια κέτωση προκαλεί αφυδάτωση, δυσκοιλιότητα, πέτρες στα νεφρά, ηπατική και νεφρική ανεπάρκεια. Η κετοτική δίαιτα δεν πρέπει να διαρκεί περισσότερο από 4 εβδομάδες και μετά να προστίθενται περισσότεροι υδατάνθρακες, από φρούτα λαχανικά, όσπρια και σιτηρά για συντήρηση. Οι υδατάνθρακες απορροφούν νερό κατά το μαγείρεμα και η πυκνότητά τους μαγειρεμένοι είναι 1-2 θερμίδες ανά γραμμάριο.

ΦΥΤΙΚΕΣ ΙΝΕΣ
Οι άπεπτες φυτικές ίνες είναι τα υπολείμματα των φυτικών τροφών που δεν υδρολύονται από τα ένζυμα του πεπτικού συστήματος του ανθρώπου. Διακρίνονται σε διαλυτές (πηκτίνες, κόμμεα, βλεννοπολυσακχαρίτες, αποθηκεύσιμοι υδατάνθρακες, φυτικά οξέα, τανίνες, φυτοστερόλες) και μη διαλυτές (λιγνάνες, ημικυτταρίνες και κυτταρίνες). Βρίσκονται στο περίβλημα των σπόρων των δημητριακών (σίκαλι, βρώμη) των οσπρίων (φασόλια σόγια) και στα σκληρά μέρη των φυτών και των φρούτων. Οι υδατοδιαλυτές φυτικές ίνες επηρεάζουν το μεταβολισμό των υδατανθράκων διότι:

1.Επιβραδύνουν το ρυθμό κένωσης του στομάχου
2. Επηρεάζουν το χρόνο διέλευσης των τροφών από το λεπτό έντερο 3.Σχηματίζουν ζέλη με δέσμευση νερού που επιβραδύνει την απορρόφηση των υδατανθράκων στο λεπτό έντερο
4.Μειώνουν την έκκριση και δραστικότητα των παγκρεατικών ενζύμων.

Οι φυτικές ίνες έχουν την ικανότητα να δεσμεύουν:
1.κατιόντα όπως αβέστιο, σίδηρο, ψευδάργυρο
2. οργανικές ουσίες όπως χολικά άλατα και χοληστερόλη.

Από τη βακτηριακή ζύμωση στο παχύ έντερο παράγονται λιπαρά οξέα βραχείας αλύσου, όπως προπιονικό οξύ που απορροφούνται και ελαττώνουν τη σύνθεση αλλά και αυξάνουν την κάθαρση της LDL χοληστερόλης. Η μεγάλη κατανάλωση φυτικών ινών προκαλεί δυσανεξία (βορβορυγμοί, πόνοι στο υπογάστριο, αέρια, συχνές κενώσεις) κυρίως στα άτομα με προβλήματα στο ανώτερο γαστρεντερικό και στα μικρά παιδιά.

Η μακροχρόνια δίαιτα με υψηλή περιεκτικότητα σε φυτικές ίνες, πιθανόν να επηρεάζει τον μεταβολισμό των ιχνοστοιχείων και των βιταμινών, όπως και το ισοζύγιο του ασβεστίου. Να χρησιμοποιούνται με μέτρο σε παιδιά, μεταεμμηνοπαυσιακές γυναίκες και ηλικιωμένους. Ο οργανισμός Τροφίμων και Ποτών (FAD), εγκρίνει μόνο την κατανάλωση βλεννωδών υδατοδιαλυτών φυτικών ινών, από β-γλυκάνες βρώμης και φλοιό σπόρων από ψύλλιο.

ΠΡΩΤΕΙΝΕΣ
Οι υποθερμιδικές δίαιτες πρέπει να έχουν αυξημένη ποσότητα σε πρωτείνες, για να μην εμφανισθεί έλλειψη πρωτεινών και πιθανή καρδιακή βλάβη. Οι πρωτινές πρέπει να είναι υψηλής βιολογικής αξίας (ασπράδι αυγού, κοτόπουλο, κρέας μόσχου και γαλακτοκομικά με χαμηλό λίπος), που έχουν τα απαραίτητα αμινοξέα στην αρίστη αναλογία, για τη σύνθεση των πρωτεινών του οργανισμού. Η δίαιτα των χορτοφάγων είναι αποδεκτή αλλά να περιέχει συμπληρώματα πρωτεινών για επαρκή πρόσληψη των απαραίτητων αμινοξέων.

ΑΛΛΑ
1) Η πρωτεΐνη σόγιας στο διαιτολόγιο για βελτίωση της LDL χοληστερόλης δεν είναι τεκμηριωμένη. Ο Οργανισμός FAD εκκρίνει την κατανάλωση 25 γραμμάρια πρωτείνης σόγιας ημερησίως που περιέχει ισοφλαβόνες και φυτοοιστρογόνα και πιθανόν αυξάνουν την HDL. Η ελάττωση της χοληστερόλης από κατανάλωση πρωτείνης σόγιας οφείλεται στην χαμηλή περιεκτικότητα σε λίπος.

2) Οι φυτοστερόλες (στερόλες και στανόλες) είναι φυσικά συστατικά που αναστέλλουν την απορρόφηση της χοληστερόλης από το έντερο. Το ημερήσιο διαιτολόγιο περιέχει 0,2-0,4 γραμμάρια. Προστίθενται στη μαργαρίνη (Becel) και με κατανάλωση 10 γραμμάρια ημερησίως λαμβάνονται 1,4 γραμμάρια φυτοστερολών που ελαττώνουν την LDL. Ο οργανισμός FAD επιτρέπει την ημερήσια κατανάλωση 2 γραμμαρίων φυτοστερολών, που ελαττώνουν την LDL χοληστερόλης όταν δεν ελαττώνεται με την δίαιτα.

3) Τα φλαβονοειδή. Είναι ουσίες που δίνουν ωραίο χρώμα στα άνθη και πικρή γεύση στους καρπούς και είναι αντιοξειδωτικά. Λαμβάνονται από το πράσινο και μαύρο τσάι, το κόκκινο κρασί, αλλά και τα κρεμμύδια τα μήλα και τα όσπρια. Το τσάι είναι το πλέον ευρέως καταναλισκόμενο ρόφημα και οι περισσότερες μελέτες έγιναν για την αντικαρκινική του δράση, αλλά η κατανάλωση του ελαττώνει και τα καρδιαγγειακά επεισόδια συχνότερα στους παχυσάρκους. Το σταφύλι περιέχει στο φλοιό του την ουσία ρασβερατρόλη που βοηθά την είσοδο και πλήρη καύση στα μιτοχόνδρια και αυξάνει τον αριθμό των μιτοχονδρίων. Το κρασί είναι και αντιοξειδωτικό και ελαττώνει την οξείδωση της LDL και την συγκόλληση των αιμοπεταλίων και βελτιώνει την λειτουργία του ενδοθηλίου.

4) Οι ξηροί καρποί ιδίως τα καρύδια και τα ανάλατα αμύγδαλα και τα φυστίκια έχουν μεγάλη περιεκτικότητα σε μονοακόρεστα και πολυακόρεστα λιπαρά οξέα (ω-3 και ω-6). Είναι πλούσιοι στο αμινοξύ αργινίνη , πρόδρομο του οξειδίου του αζώτου (ΝΟ) που προκαλεί αγγειοδιαστολή και εμποδίζει την προσκόλληση των αιμοπεταλίων και σχηματισμό αθηρωματικών πλακών. Περιέχουν φυτοστερόλες και τοκοφερόλη (βιταμίνη Ε) που έχουν αντιοξειδωτική δράση και συμβάλλει στην σταθεροποίηση των κυτταρικών μεμβρανών. Περιέχουν φυλλικό οξύ και μέταλλα( μαγνήσιο, χαλκό, σελήνιο) και ελαττώνουν τον κίνδυνο καρδαιγγειακών επεισοδίων. Μπορούν να αντικαταστήσουν τα γλυκά (μπισκότα, κέικ) και τους ευαπορρόφητους υδατάνθρακες (αναψυκτικά) που χρησιμοποιούνται στα ενδιάμεσα γεύματα (σνακς).

5) Το σκόρδο έχει αντιοξειδωτική δράση και μειώνει την LDL χοληστερόλη, αλλά δεν υπάρχουν κλινικές μελέτες ότι ελαττώνει τα καρδιαγγειακά επεισόδια

6) Η L-αργινίνη είναι αμινοξύ που στο ενδοθήλιο παράγει το νιτρικό οξείδιο (ΝΟ), μέσω του ενζύμου συνθάση της νιτρικής οξειδάσης. Χορήγηση L-αργινίνης ως συμπλήρωμα βελτιώνει τη λειτουργία του ενδοθηλίου.

7) Η βιταμίνη Ε και άλλα αντιοξειδωτικά (βιταμίνη C, καρωτινοειδή, σελήνιο, ψευδάργυρος) αναστέλλουν τα αρχικά στάδια της αθηροσκλήρωσης, αλλά δεν επηρεάζουν τις αθηροσκληρώσεις στις διαβρωμένες πλάκες.

slaine
08-04-09, 02:05
Παιδική Παχυσαρκία

Η παχυσαρκία θεωρείται η επιδημία της εποχής και λόγω των σοβαρών προβλημάτων που αυτή δημιουργεί (στεφανιαία νόσο, διαβήτη, υπερλιπιδαιμίες κ.ά.) πρέπει να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά από τους υπεύθυνους φορείς. Σύμφωνα με τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας η Παχυσαρκία αποτελεί μία από τις τρεις σημαντικότερες αιτίες θανάτου για τους κατοίκους των "αναπτυγμένων χωρών" του Δυτικού Κόσμου.

Η παχυσαρκία των παιδιών και των εφήβων τα τελευταία 25 χρόνια έχει διπλασιασθεί και τείνει να λάβει επιδημικό χαρακτήρα σε πολλές περιοχές του Δυτικού Κόσμου. Το ποσοστό της αύξησης του σωματικού βάρους στις ηλικίες από 2-19 χρονών φαίνεται να έχει αυξηθεί δραματικά μεταξύ των ετών 1970-2003, γεγονός που καθιστά την κατάσταση επικίνδυνο και χαρακτηρίζεται σαν "Δημόσια κρίση υγείας" με αποτέλεσμα την εμφάνιση πρωίμων επιπλοκών της παχυσαρκία.

Στη χώρα μας παρατηρείται παρόμοιος ρυθμός αύξησης σ’ αυτές τις ηλικίες με ποσοστό 18,8% στα αγόρια και 8,1% στα κορίτσια να είναι υπέρβαρα ενώ 5,8% και 1,7% είναι παχύσαρκα αντίστοιχα. Το πρόβλημα εντοπίζεται κυρίως στην παιδική ηλικία και αφορά περισσότερο τα αγόρια παρά τα κορίτσια ενώ οι μεγαλύτερες διαφορές παρατηρούνται κατά την εφηβεία.
Η παχυσαρκία στα παιδιά και στους εφήβους είναι μια πολύπλοκη διαταραχή, που έχει γενετικά αίτια, αίτια που συνδυάζονται με τη συμπεριφορά του παιδιού και αίτια που πηγάζουν από το περιβάλλον.

Ως παχυσαρκία ορίζεται η αύξηση της λιπώδους μάζας σε σχέση με την ηλικία και φύλο. Ο λιπώδης ιστός αλλάζει κατά την ανάπτυξη των παιδιών και διαφέρει στα 2 φύλα. Στα παιδιά και στους εφήβους δεν υπάρχει απόλυτη συμφωνία για τον ορισμό της παχυσαρκίας.
ύμφωνα με τα Εθνικά Πρότυπα Ανάπτυξης, στα παιδιά η παχυσαρκία καθορίζεται από τον δείκτη μάζας σώματος (ΔΜΣ) μεγαλύτερο από 23 ενώ στους ενήλικες μεγαλύτερο από 25. Ο ΔΜΣ καθορίζει τον βαθμό παχυσαρκίας διαιρώντας το βάρος του ατόμου δια το τετράγωνο του αναστήματος μετρημένο σε μέτρα (βάρος/υψος2)

Το Εθνικό Κέντρο Στατιστικής Υγείας της Αμερικής (National Center for Health Statistics) έχει ορίσει σαν παχυσαρκία τη σχέση βάρους προς ύψος να βρίσκεται πάνω από την 90η εκατοστιαία θέση στους χάρτες ανάπτυξης και σαν κακοήθη παχυσαρκία όταν η σχέση αυτή βρίσκεται πάνω από την 95η θέση. Οι καμπύλες με αυτές τις εκατοστιαίες θέσεις αναγράφονται στα βιβλιάρια υγείας των παιδιών. Στον πίνακα 1 φαίνονται σχηματικά οι καμπύλες ανάπτυξης για αγόρια και κορίτσια για τον ελληνικό πληθυσμό όπως διαμορφώθηκαν μετά από επιδημιολογική μελέτη του Πανεπιστήμιου Αθηνών.

Υπάρχουν 3 σημαντικές περίοδοι που καθορίζουν τη πιθανότητα παραμονής της παχυσαρκίας από την παιδική στην ενήλικο ζωή: (1) η νεογνική περίοδος,
(2) η περίοδος ανάκτησης βάρους (υπάρχει φυσιολογικά μια ελάττωση βάρους και ακολούθως στην ηλικία των 5-7 χρόνων αυξάνει το σωματικό βάρος). Αυτή η ανάκτηση βάρους εάν γίνει νωρίτερα προδικάζει την εμφάνιση παχυσαρκίας κατά την ενήλικο ζωή. (3) κατά την εφηβεία (εάν κατά την περίοδο αυτή το σωματικό βάρος είναι αυξημένο, είναι πολύ πιθανό ότι αυτό θα παραμείνει αυξημένο και κατά την ενηλικίωση)

ΤΑ ΑΙΤΙΑ
Τα αίτια είναι πολλά αλλά θα αναφερθούν τα κυριότερα που είναι τα
περιβαλλοντικά αίτια, η γενετική προδιάθεση και τα ορμονικά αίτια

Περιβαλλοντικά αίτια
Η αύξηση της τροφής και ιδίως του λίπους και των υδατανθράκων καθώς και η μείωση της σωματικής δραστηριότητας είναι τα κυριότερα αιτία της αύξησης του σωματικού βάρους .Τα παχύσαρκα παιδιά συνηθίζουν να τρωνε ενδιάμεσα στα γεύματα τροφές με αυξημένη θερμιδική αξία όπως γαριδάκια, σοκολάτες μπισκότα, γλυκά, κρουασάν, φαστ φουντ και αναψυκτικά ενώ δεν συνηθίζουν να τρώνε φρούτα και λαχανικά.


Όσον αφορά την άσκηση τα παιδιά αποφεύγουν τα παιχνίδια στις αλάνες , βαδίζουν λιγότερο και χρησιμοποιούν περισσότερο αυτοκίνητο για τις μετακινήσεις τους και φυσικά βλέπουν πολλές ώρες τηλεόραση και απασχολούνται με τον ηλεκτρονικό υπολογιστή. Οι γονείς αναζητώντας το «άλλοθι» τους προφασίζονται την έλλειψη πάρκων, μυθοποιούν την κούραση από τη δουλειά τους που δεν τους αφήνει ελεύθερο χρόνο Μας έρχεται πιο εύκολο να τους αγοράσουμε ένα playstation και να τα βυθίσουμε να ζούνε την τρισδιάστατη πραγματικότητα μέσα από έναν υπολογιστή κλεισμένα σε τέσσερις τοίχους Αποτέλεσμα όλων αυτών είναι η αύξηση του σωματικού βάρους.

Η τηλεόραση συμβάλλει και αυτή με την σειρά της στην αύξηση της πρόσληψης των πλούσιων σε λιπαρά τροφές μέσω των πολλών διαφημίσεων που στην πλειοψηφία τους προβάλλουν τέτοιου είδους τροφές.
Το 77% των παιδιών δεν τρώει σχεδόν ποτέ μαζί με τους γονείς του και περνάει πολλές ώρες μόνο του στο σπίτι
25-48% των Ελληνόπουλων δεν έχουν ποτέ ενημερωθεί για θέματα διατροφής από τους γονείς τους
Το "σπιτικό" φαγητό αποτελεί για πολλά νοικοκυριά πολυτέλεια. Η μητέρα δουλεύει, είναι πολυάσχολη, και η εύκολη λύση του φαγητού από έξω γίνεται όλο και περισσότερο συνήθεια και οδηγεί στην εύκολη λύση του χαρτζηλικιού
το 85% των παιδιών παίρνει υπερβολικό ποσό ως "χαρτζηλίκι" το οποίο το καταναλώνει σε άχρηστα και συχνά επικίνδυνα τρόφιμα,
Επιπλέον η χαμηλή αυτοεκτιμηση του παιδιού λόγω του αυξημένου πάχους η απομόνωση του, λόγω των εργαζόμενων γονέων και η αυξημένη πρόσφορα χρημάτων για την αγορά τέτοιου είδους τροφών από τους γονείς (οι οποιοι προσπαθουν να τα ωθούν όλο και πιο πολύ στην αύξηση του βάρους δημιουργώντας ένα φαύλο κύκλο. Ένα επίσης σημαντικό στοιχεία είναι ο τρόπος διατροφής των γονέων που σίγουρα επηρεάζει την διατροφική συμπεριφορά των παιδιών.


Ορμονικά αίτια
Σ΄ αυτά συγκαταλέγονται οι διαταραχές του θυρεοειδούς αδένα, των επινεφριδίων, των ωοθηκών , των επινεφριδίων, του υποθάλαμου, ή της υπόφυσης.

Η κληρονομικότητα
Παίζει επίσης σημαντικό ρόλο στη εμφάνιση της παχυσαρκίας και συμμετέχει περίπου στο 50%. Εάν ένας γονέας είναι παχύσαρκος τότε το παιδί έχει 50% πιθανότητες αν γίνει παχύσαρκο ενώ εάν και οι 2 γονείς είναι παχύσαρκοι το ποσοστό αυτό ανέρχεται στο 80%. Βέβαια επικρατεί η άποψη ότι υπάρχει η τάση για παχυσαρκία αλλά εκδηλώνεται μόνο όταν υπάρχει το κατάλληλο περιβάλλον.

Προβλήματα της παιδικής παχυσαρκίας
Λόγω του αυξανόμενου ρυθμού εμφάνισης παχυσαρκίας και της αυξημένης νοσηρότητας χρειάζεται άμεση εκτίμηση και θεραπεία ώστε να προληφθεί η εξέλιξη της νόσου και οι μακροπρόθεσμες επιπλοκές

Νόσοι που σχετίζονται με την παχυσαρκία στα παιδιά
Μεταβολικές –ορμονικές: Δυσλιπιδαιμία, σακχαρώδης διαβήτης τύπου2 ου κάποτε ήταν άγνωστος για τα παιδία , τώρα δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η συχνότητα του αυξάνει), η αύξηση του ουρικού οξέος, διαταραχές εμμήνου ρύσεως, σύνδρομο πολυκυστικών ωοθηκών, χολολιθίαση , λιπώδης διήθηση ήπατος, αρτηριακή υπέρταση,

Ψυχοκοινωνικές επιπλοκές : τάση απομόνωσης , Κατάθλιψη, χαμηλή αυτοεκτίμηση, διαταραχές διατροφικής συμπεριφοράς

Ορθοπεδικά προβλήματα

Καρδιοπνευμονικά προβλήματα: άπνοιες κατά τον ύπνο, αρτηριακή υπέρταση, έναρξη αθηρωμάτωσης.

Αντιμετώπιση
Οι αυστηρές δίαιτες κάτω από την ηλικία των 6 χρονών είναι καλό να αποφεύγονται. Απλά να αποφεύγονται οι βρεφικές τροφές με ζάχαρη, και να μην πιέζονται να φάνε παραπάνω από όσο θέλουν. Πρέπει να ελέγχεται η διατροφή του παιδιού ώστε να μην τρώει υπερβολικά και να αποφεύγονται οι πολύ λιπαρές τροφές και τα πολλά γλυκά. Μετά την ηλικία των 6 χρονών συστήνεται η ελάττωση της τροφής σε συνδυασμό με την αύξηση της σωματικής δραστηριότητας. Απαγορεύονται αυστηρές ή μη ισορροπημένες δίαιτες διότι μπορούν να εμποδίσουν την ανάπτυξη σε ύψος του παιδιού.

Πρακτικές συμβουλές που πρέπει να έχουν υπόψιν τους οι γονείς
Ένα καλό πρωινό είναι απαραίτητο για τα παιδιά και θα πρέπει να περιέχει γάλα και δημητριακά. Στο σχολείο μαζί του μπορεί να έχει ένα φρούτο, πλούσιο σε φυτικές ίνες και φρουκτόζη όπως μπανάνα, μήλο παρά να τρώει σοκολάτες σάντουιτς ή τυρόπιτες. Τα δυο κύρια γεύματα (μεσημέρι, βράδυ) πρέπει να περιέχουν τροφές που χορταίνουν όπως κρέας, ζυμαρικά χωρίς πολλά λιπαρά(κρέμες γάλακτος ,πολύ βούτυρο), όσπρια, λαδερά λαχανικά χωρίς πολύ λάδι, σαλάτες. Το ψωμί συστήνεται σε μικρές ποσότητες (3-4 φέτες την ημέρα)Το καλύτερο « αναψυκτικό>> είναι το νερό !! Γενικά τα αναψυκτικά ευνοούν την εναπόθεση λίπους. Απαγορευμένες τροφές όπως τα γαριδάκια, πίτσες τσιπς και άλλα σνακ επιτρέπονται κατ’ εξαίρεση μόνο σε έκτακτες περιπτώσεις όπως γενέθλια, πάρτι, ώστε να μην αισθάνεται άσχημα το παιδί.

Παράλληλα με την προσεκτική διατροφή του συστήνεται η αύξηση της σωματικής του δραστηριότητας. Η γυμναστική και τα διάφορα σπορ βοηθούν να αυξηθούν οι καύσεις αφενός και αφ΄ετέρου το παιδί δεν σκέφτεται το φαγητό.

Βασικό είναι να αποφεύγεται η τηλεόραση διότι το παιδί δεν κινείται και τσιμπολογάει συνεχώς ασυναίσθητα. Σε έγκυρη επιστημονική μελέτη βρέθηκε ότι το βάρος αυξάνεται ανάλογα με τις ώρες παρακολούθησης τηλεόρασης.
Όμως οι γονείς πρέπει να γνωρίζουν ότι τίποτα δεν κατορθώνεται με πίεση. Πρέπει το παιδί μόνο του από συζητήσεις να καταλάβει και να το θέλει, ειδάλλως το αποτέλεσμα είναι αρνητικό και προκαλεί την αντίδραση του. Δώστε το καλό παράδειγμα στα παιδιά σας προσέχοντας την δική σας διατροφή

ΠΙΝΑΚΑΣ 1: Πρότυπες καμπύλες σωματικού βάρους σε κορίτσια και αγόρια στον ελληνικό πληθυσμό
http://www.endo.gr/portal/images/stories/girls.gif
http://www.endo.gr/portal/images/stories/boys.gif

slaine
08-04-09, 02:08
Χειρουργική Θεραπεία της Παχυσαρκίας

Η χειρουργική θεραπεία της παχυσαρκίας είναι ίσως ο μοναδικός τρόπος για την επίτευξη της μεγαλύτερης απώλειας βάρους και για μακρό χρονικό διάστημα. Όταν κάθε προσπάθεια για απώλεια βάρους έχει φτάσει σε αδιέξοδο, γίνεται αναγκαία η χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας. Σήμερα υπάρχουν διαφορετικά είδη χειρουργικών επεμβάσεων, που μπορούμε να επιλέξουμε, ανάλογα με την προσωπικότητα και τις διατροφικές συνήθειες του παχύσαρκου ασθενούς.

Η χειρουργική αντιμετώπιση της παχυσαρκίας είναι απαραίτητη όταν ο ασθενής έχει δείκτη μάζας σώματος (το πηλίκο του βάρους σε κιλά διά του ύψους στο τετράγωνο) μεγαλύτερο του 40 ή πιο απλά όταν έχει τουλάχιστον 40 κιλά πάνω από το κανονικό του βάρος. Πολλά κλινικά οφέλη αποκομίζει ο παχύσαρκος ασθενής από τη χειρουργική θεραπεία όταν έχει δείκτη μάζας σώματος πάνω από 35, και ταυτόχρονα πάσχει από τις επιπλοκές της παχυσαρκίας, όπως στεφανιαία νόσος, διαβήτης, οστεοαρθρίτιδα κλπ. Ωστόσο, ο υποψήφιος για εγχείρηση παχύσαρκος θα πρέπει να έχει προσπαθήσει να χάσει βάρος με τις μη επεμβατικές μεθόδους, όπως δίαιτα, άσκηση, φάρμακα- για τουλάχιστον ένα χρόνο, προτού ανατρέξει στη χειρουργική.

Οι εγχειρήσεις της παχυσαρκίας γίνονται με τη λαπαροσκοπική μέθοδο και απαιτούν γενική αναισθησία. Η διάρκεια παραμονής στο νοσοκομείο κυμαίνεται από 0 – 5 ημέρες ανάλογα με την επέμβαση, το αρχικό βάρος και τα συνοδά νοσήματα του ασθενούς. Σήμερα, προτιμώνται 4 διαφορετικές χειρουργικές επεμβάσεις που εφόσον επιλεγούν σωστά από τον ειδικό, θεραπεύουν οριστικά και με ασφάλεια τον παχύσαρκο ασθενή.

1. ΓΑΣΤΡΙΚΟΣ ΔΑΚΤΥΛΙΟΣ
Ο δακτύλιος τοποθετείται γύρω από την είσοδο του στομάχου και λειτουργεί σαν «μια πόρτα του στομάχου που την ανοιγοκλείνουμε κατά βούληση». Η διάμετρος του δακτυλίου ρυθμίζεται από τον ιατρό ανάλογα τις ανάγκες και την επιθυμία του ασθενή. Εάν, λόγου χάρη, ο ρυθμός απώλειας βάρους είναι πολύ αργός, το στόμιο του δακτυλίου ρυθμίζεται ώστε να μικρύνει η διάμετρός του και το αντίστροφο. Η ρύθμιση του δακτυλίου γίνεται πολύ εύκολα στο ιατρείο. (εικόνα 1).
Με το γαστρικό δακτύλιο επιτυγχάνεται απώλεια κατά μέσο όρο του 50% έως 80% του πλεονάζοντος βάρους. Η απώλεια βάρους είναι πιο αργή σε σχέση με τις άλλες επεμβάσεις και απαιτείται στενή συνεργασία με τον ιατρό για τουλάχιστον 3-4 έτη.

2. ΓΑΣΤΡΙΚΟ BYPASS ή ΓΑΣΤΡΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ
Στο γαστρικό bypass ή γαστρική παράκαμψη, ουσιαστικά ένα μικρό τμήμα του στομάχου ενώνεται κατευθείαν με το λεπτό έντερο και το υπόλοιπο μεγαλύτερο τμήμα του στομάχου παρακάμπτεται. Η εγχείρηση αυτή έχει άριστα αποτελέσματα απώλειας βάρους αφού εφαρμόζεται για περισσότερα από σαράντα χρόνια. (εικόνα 2)
Επιτυγχάνεται απώλεια περίπου στο 60% έως 100% του πλεονάζοντος βάρους στο 95% των περιπτώσεων. Ένα μήνα μετά την επέμβαση ο ασθενής μπορεί να φάει στερεά τροφή. Λόγω της μικρής χωρητικότητας του στομάχου επιβάλλεται να τρώει συχνά και μικρά γεύματα.

3. ΕΠΙΜΗΚΗΣ ΓΑΣΤΡΕΚΤΟΜΗ ή ΓΑΣΤΡΕΚΤΟΜΗ «ΤΥΠΟΥ ΜΑΝΙΚΙ»
Στην επιμήκη γαστρεκτομή δημιουργείται ένα νέο μικρό στομάχι σε σχήμα «μανικιού». Ο ασθενής τρώει μικρά και συχνά γεύματα μετά την επέμβαση. Η εγχείρηση αυτή χρησιμοποιείται τα τελευταία χρόνια και δεν είναι γνωστή η επίδρασή της στην απώλεια βάρους μετά τη δεκαετία.
Η επιμήκης γαστρεκτομή παρουσιάζει θεαματική απώλεια βάρους τους πρώτους μήνες. Τα περισσότερα κέντρα παχυσαρκίας την προτιμούν στους υπερ-παχύσαρκους με βάρος άνω των 200 κιλών.

4. ΧΟΛΟΠΑΓΚΡΕΑΤΙΚΗ ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ – ΠΑΡΑΚΑΜΨΗ ΔΩΔΕΚΑΔΑΚΤΥΛΟΥ
Είναι σχετικά πολύπλοκες χειρουργικές επεμβάσεις που γίνονται σπάνια και σε ειδικές περιπτώσεις ασθενών. (εικόνα 3).

Άλλες επεμβατικές μέθοδοι απώλειας βάρους με περιορισμένη αποτελεσματικότητα που χρησιμοποιούνται είναι:
ΕΝΔΟΓΑΣΤΡΙΚΟ ΜΠΑΛΟΝΙ
Το μπαλόνι τοποθετείται στο στομάχι με γαστροσκόπηση, χωρίς εγχείρηση, και δημιουργεί αίσθημα κορεσμού. Πρόκειται για απλή επέμβαση που δεν απαιτεί ολική νάρκωση. Το μπαλόνι παραμένει για 6-8 μήνες στο στομάχι και στη συνέχεια αφαιρείται για να αποφύγουμε πιθανές παρενέργειες.
Η επιτυχία της μεθόδου είναι περιορισμένη (10-20 κιλά περίπου απώλεια βάρους) και απαραίτητα συνδυάζεται με δίαιτα. Η απώλεια βάρους είναι προσωρινή και συνήθως η παχυσαρκία επανεμφανίζεται μετά την αφαίρεση του μπαλονιού.

ΓΑΣΤΡΟΠΛΑΣΤΙΚΗ ή ΔΙΑΜΕΡΙΣΜΑΤΟΠΟΙΗΣΗ ΣΤΟΜΑΧΟΥ
Η μέθοδος αυτή ήταν πολύ δημοφιλής μέχρι πρόσφατα. Σήμερα έχει αποδειχτεί ότι μετά μία δεκαετία από την εγχείρηση η παχυσαρκία επανεμφανίζεται. Γι’ αυτό η χειρουργική αυτή επέμβαση δεν χρησιμοποιείται από τους περισσότερους ειδικούς χειρουργούς παχυσαρκίας. (εικόνα 4).

Η χειρουργική της παχυσαρκίας υπερτερεί σημαντικά στην οριστική και μόνιμη απώλεια βάρους και στην αύξηση του προσδόκιμου επιβίωσης των παχύσαρκων. Η χειρουργική θεραπεία προσφέρει:
• Απώλεια τουλάχιστον του 50-60% του πλεονάζοντος βάρους για περισσότερα από 10 χρόνια
• Ίαση του σακχαρώδη διαβήτη της παχυσαρκίας
• Θεραπεία του μεταβολικού συνδρόμου, της υπέρτασης και της στεφανιαίας νόσου
• Μείωση της πιθανότητας θανάτου από την παχυσαρκία

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ
Οι χειρουργικές επεμβάσεις κατά της παχυσαρκίας έχουν πολύ καλά και μακροχρόνια αποτελέσματα, εφόσον επιλεγεί από τον ειδικό η κατάλληλη εγχείρηση για το συγκεκριμένο ασθενή.

KATERINI 144
08-04-09, 14:11
μπράβο ρε slaine κανεις τοπικ ωραία και ολοκληρωμένα :clap::clap::clap:

NASSER
08-04-09, 15:41
οι εικονες που ειναι?

KATERINI 144
08-04-09, 16:06
να μια

http://gamesnet.vo.llnwd.net/o1/gamestar/objects/147576_main.jpg

elenaki*
08-04-09, 18:36
χαχαχαχαχχαχαχαα
σκοπός του ήταν να στα8εί η μπύρα στη κοιλιά!!

πω πω ... είναι περήφανος τώρα αυτός για τη κοιλιά του?

vagg
08-04-09, 21:44
χαχαχαχαχχαχαχαα
σκοπός του ήταν να στα8εί η μπύρα στη κοιλιά!!

πω πω ... είναι περήφανος τώρα αυτός για τη κοιλιά του?



απλα το διακομοδει...με τετοια κοιλια δεν μπορει να κανει και πολλα...αχαχαχαχ

TRIANTAFYLLOU
09-04-09, 01:25
κοιτάξτε μερικοί έχουν τέτοια αναισθησία που κυριολεκτικά δεν τους νοιάζει τίποτε ουτε για την κοιλιά και λένε μάλιστα τα ακριβά αυτοκίνητα θέλουν μεγάλα υπόστεγα .

είπαμε όπως συμφαίρει τον καθένα.

slaine
09-04-09, 16:50
δουλεύω σε ένα γυμναστήριο και σήμερα ήρθε ένας (συγγνώμη για την έκφραση) θεόχοντρος, ο οποιός από το πάχος δεν οξυγονωνόταν καλά και κοιμόταν για 2 ώρες περίπου με διαλλείματα στον καναπέ μέχρι να καταφέρει να ξεκινήσει το προγράμμα!!!!!!!!!!!

το οποίο είναι γιγαντοσετ όλο το σώμα!!! :S ξάπλωνε στον πάγκο και η κοιλιά έβγαινε έξω από τη μπλούζα που ήταν και κομμένη (να φαίνεται η γράμμωση????????) και ήταν (η κοιλιά) ίδια με τη φωτό που έβαλε ο φώτης. τεσπα, γενικά τα "έσπαγε" ο τυπάς για πολλούς λόγους... φορούσε και ένα σορτσάκι που ήταν σαν σλιπ και το μπλουζάκι κομμένο και τα είχεόλα στη φόρα...

δεν κοροιδεύω, απλά δε μπορώ να καταλάβω πως αφήνονται κάποιοι άνθρωποι τόσο πολύ... καταστρέφουν τον εαυτό τους από όλες τις πλευρές...

slaine
09-04-09, 16:53
οι εικονες που ειναι?

νασσερ δεν τις βρήκα

Kaskani Konstantina
09-04-09, 17:03
Mπραβο Slaine πολύ ωραίο τόπικ εισαι απο τους ποιο πολύτιμους στο φόρουμ

slaine
09-04-09, 17:18
ευχαριστώ Κωνσταντίνα. είναι ωραίο να το ακούς από "ιδιαίτερα" άτομα...

KATERINI 144
09-04-09, 17:22
η φωτογραφια που εβαλα εγω δεν ειναι δουλεια?! μια εικονα = χιλιες λεξεις !!

:green::green::green::green:

Kaskani Konstantina
10-04-09, 00:07
η φωτογραφια που εβαλα εγω δεν ειναι δουλεια?! μια εικονα = χιλιες λεξεις !!

:green::green::green::green:

Μηπως θες να σου πω κ μπραβο? η μηπως εισαι εσυ? γιαυτο κ κρυβεσαι τόσο καιρό!!

Slaine sorry που γραφω κατι ασχετο στο τόπικ σου, αλλα με προκάλεσε

KATERINI 144
10-04-09, 00:16
Μηπως θες να σου πω κ μπραβο? γιατι οχι?! δουλεια εκανα 8-)
η μηπως εισαι εσυ? γιαυτο κ κρυβεσαι τόσο καιρό!! αν ειχα τοσο μικρη κοιλια θα ειχα αυτοκτονηση τωρα, μεγαλητερη εχω :shifty:


Slaine sorry που γραφω κατι ασχετο στο τόπικ σου, αλλα με προκάλεσε
ο slaine δεν εχει προβλημα, τωρα που επισκευθηκαμε το τοπικ του θα κερασει και λουκουμαδες ειπε. (για τον πανο δεν ξερω μη τα παρει και ακουσουμε τιποτα καντιλια :unsure: γιατι το χεις παρακανει με τα οφ κωσταντινα)

:green::green: