slaine
22-12-08, 15:29
Η οστεοπόρωση – μια κατάσταση που αναφέρεται στην απώλεια οστικής πυκνότητας ή μάζας – έχει γίνει καθημερινή κουβέντα (συζήτηση) στην Αμερική. Ανάμεσα στις πιο επίφοβες επιπλοκές αυτής της διαδικασίας της οστεϊκής λέπτυνσης είναι τα κατάγματα των γοφών.
Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και του καρπού των χεριών επίσης σχετίζονται συνήθως με την οστεοπόρωση. Μία στις τρεις γυναίκες πάνω απ’ τα 50 χρόνια παγκόσμια έχει οστεοπόρωση. Παρόλου που η ασθένεια χτυπάει τις λευκές γυναίκες, τις περισσότερες μετά την εμμηνόπαυση, επηρεάζει όλες τις φυλές και τα δύο φύλα.
Ένα 70% απ’ όλα τα κατάγματα που συμβαίνουν στους Αμερικάνους άνω των 45 έχουν σχετισθεί με την οστεοπόρωση. Επιπλέον οι στατιστικές δείχνουν ότι πάνω απ’ τις μισές μετά-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες θα υποστούν ένα κάταγμα εξαιτίας της οστεοπόρωσης κάποια στιγμή στην ζωή τους.
Περίπου 13 εκατομμύρια κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση συμβαίνουν στην Αμερική κάθε χρόνο. Οι ετήσιες ιατρικές δαπάνες για τα κατάγματα από οστεοπόρωση ανάμεσα στους ενήλικες ηλικίας 65 και άνω ανήλθε στα 13,8 δισεκατομμύρια δολλάρια το 1995. Αυτά τα κατάγματα μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής, και μπορούν επίσης να θέσουν τις βάσεις για πρόωρο θάνατο σαν αποτέλεσμα επιπλοκών όπως πνευμονία.
Για παράδειγμα, στο χρόνο που ακολουθούσε ένα κάταγμα, ο κίνδυνος θανάτου αυξάνεται 15% έως 20%.
Ένα αναπτυσσόμενο σώμα από ερευνητική απόδειξη δείχνει ότι η υπερβολική πρωτεϊνη στην διατροφή –ιδιαίτερα η ζωϊκή πρωτεϊνη- αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Μελέτη ύστερα από μελέτη δείχνει ότι η βρώση κρέατος μπορεί να προκαλέσει μια απώλεια ασβεστίου από το σώμα. Έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin απεικόνισε ιδιαίτερα καλά τα καταστρεπτικά αποτελέσματα της υπερβολικής πρωτεϊνης.
Η υψηλή πρωτεϊνη στην διατροφή κλέβει το ασβέστιο απ’ το σώμα
Σχέση ανάμεσα στην εισαγωγή ασβεστίου και ρυθμού κατάγματος γοφού
Ρυθμός κατάγματος γοφού
*(ανά 100.000 ανθρώπους)
Νορβηγία
Σουηδία
Δανία
Ηνωμένες Πολιτείες
Νέα Ζηλανδία
Ηνωμένο Βασίλειο
Φινλανδία
Ισραήλ
Ολλανδία
Χονγκ-Κονγκ
Ιρλανδία
Ισπανία
Σιγκαπούρη
Γιουγκοσλαβία
Ν. Αφρική
Νέα Γουϊνέα
Εισαγωγή ασβεστίου (mg/ημέρα περίπου)
Σε υγιείς νεαρούς ενήλικες άνδρες δόθηκαν προσεκτικά ελεγμένες δίαιτες για σχεδόν 4 μήνες. Καθόλη την διάρκεια αυτού του χρόνου κατανάλωναν 1400mg ασβεστίου καθημερινά –μια ποσότητα περίπου τόσο υψηλή όσο θα συνιστούσε οποιοσδήποτε σήμερα και σημαντικά πάνω από την αμερικανική συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα (Σ.Η.Π.) των 1000 mg καθημερινά για τις γυναίκες.
Κατά την διάρκεια της έρευνας μελέτης, οι ερευνητές ήλεγξαν επίσης το θέμα “εισαγωγές πρωτεϊνης σε δύο επίπεδα, δηλαδή 48 gr ανά ημέρα και 141 gr ανά ημέρα. Αυτά τα δύο επίπεδα πρωτεϊνης είναι κάτω και πάνω απ’ την τρέχουσα σε μέσο όρο εισαγωγή στις ΗΠΑ, των 105 gr ανά ημέρα, σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές απ’ το αμερικανικό Υπουργείο Γεωργίας. Η ποσότητα της αύξησης ή της μείωσης του ασβεστίου σε κάθε θέμα υπολογίστηκε στα δύο επίπεδα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όταν οι νεαροί άνδρες ήταν σε διατροφή χαμηλή σε πρωτεϊνη, κέρδισαν 10 mg ασβεστίου στις αποθήκες του σώματός τους κάθε ημέρα. Στην διατροφή υψηλή σε πρωτεϊνη, οι ίδιοι ακριβώς άνδρες έχασαν ένα μέσο όρο 84 mg κάθε ημέρα. Οι ερευνητές συμπέραναν “Η απώλεια ασβεστίου των 84 mg ημερησίως, που συνέβη όταν η διατροφή που δινόταν ήταν υψηλή σε πρωτεϊνη, ήταν ουσιαστική και αν συνεχιζόταν μετά από κάποια χρονική περίοδο θα κατέληγε σε μια σημαντική απώλεια του ασβεστίου του σώματος.
Μια ακόλουθη μελέτη διεξήχθη από τον Linkswiller και τους συνεργάτες το 1981. Η μελέτη ήταν παρόμοια με την μελέτη που παρατέθηκε παραπάνω, με εξαίρεση ότι προστέθηκε ένα τρίτο επίπεδο εισαγωγής πρωτεϊνης 95 gr ημερησίως, που πλησίαζε στο αμερικανικό μέσο όρο εισαγωγής εκείνη την στιγμή (99 gr). Μοίρασαν τα θέματά τους σε 3 ομάδες, η καθεμιά με διαφορετικό επίπεδο εισαγωγής πρωτεϊνης. Και οι τρεις ομάδες κατανάλωναν 1400 mg ασβεστίου ημερησίως στην διατροφή τους, που είναι ταυτόσημη με την προηγούμενη μελέτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν την αύξηση ή την μείωση του ασβεστίου κάθε ομάδας υπολογίζοντας την ποσότητα ασβεστίου που αποβλήθηκε στην ουρίνη και στα κόπρανα κάθε μετόχου.
Παρατηρήστε ότι η ομάδα που έτρωγε 148 gr πρωτεϊνης κάθε ημέρα ουσιαστικά έχασε 70 mg ασβεστίου καθημερινά. Από πού ερχόταν αυτό το ασβέστιο; Προήλθε απ’ τα αποθέματα στα οστά τους. Αυτό είναι ένα φανερό συμπέρασμα εφόσον 99% του ασβεστίου στα σώματά μας είναι στα οστά μας. Το γκρουπ της υψηλής εισαγωγής πρωτεϊνης έχανε ασβέστιο κάθε μέρα απλά εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης πρωτεϊνης. Η υπερβολική πρωτεϊνη “τραβούσε” το ασβέστιο απ’ τα κόκκαλά τους, παρόλο που λάμβαναν αρκετό ασβέστιο στην διατροφή τους.
Η ομάδα που κατανάλωνε την ποσότητα πρωτεϊνης πλησιέστερα στον καθημερινό αμερικανικό μέσο όρο, έχανε επίσης ασβέστιο. Η απώλειά του ήταν λιγότερη, καθώς ήταν αναμενόμενο, επειδή κατανάλωναν λιγότερη πρωτεϊνη. Η ομάδα που βρισκόταν στην ονομαζόμενη διατροφή χαμηλή σε πρωτεϊνη ήταν η μόνη ομάδα που είχε μια καθαρή αύξηση ασβεστίου. Η αύξηση των ;;mg κάθε μέρα θα βοηθήσει να διατηρηθούν τα οστά χονδρότερα και δυνατώτερα.
Είναι ένα πράγμα να κοιτάς τις πληροφορίες από ένα εργαστήριο διατροφής, αλλά είναι ακόμη πιο συναρπαστικό να βλέπεις τις αποδείξεις απ’ αυτές τις ίδιες τις σχέσεις των ανθρώπων που ζουν κανονικές ζωές κάθε μέρα.
Διεθνείς συγκρίσεις για την οστεοπόρωση οδήγησαν σε μερικά απ’ τα ίδια συμπεράσματα. Ο τιμημένος ερευνητής, Δρ. Ρ. Μ. Νεγκστέντ, έδειξε ότι η οστεοπόρωση είναι υψηλότερη στις χώρες που καταναλώνουν υψηλότερες ποσότητες ασβεστίου. Κοίταξε τον μέσο όρο εισαγωγής ασβεστίου και τον αριθμό καταγμάτων γοφών σε 16 χώρες.
εκείνοι που έχουν τις υψηλότερες εισαγωγές ασβεστίου έχουν την τάση να έχουν τους υψηλότερους ρυθμούς οστεοπόρωσης. Οι 7 πρώτες χώρες που καταναλώνουν μέσο όρο ασβεστίου κάτω απ’ τα 900 mg ημερησίως, έχουν λιγότερο από 100 κατάγματα γοφών ανά 100.000 ανθρώπους. Εφτά απ’ τις εννιά άλλες χώρες, εκ των οποίων όλες καταναλώνουν πάνω από 900 mg ημερησίως, έχουν 100 ή περισσότερα κατάγματα γοφών ανά 100.000.
Μια θαυμάσια περίπτωση για παρατήρηση παρέχουν οι Εσκιμώοι της Αλάσκα. Με άμεση μέτρηση της οστεϊκής πυκνότητας, δύο άλλοι πανεπιστημιακοί ερευνητές του Βισκόνσιν, ο Ρίτσαρντ Μάζες και ο Γουόρεν Μάθερ ανεκάλυψαν ότι οι Εσκιμώοι πάνω απ’ τα 40 είχαν 10% με 15% περισσότερο οστεϊκή απώλεια απ’ ότι οι λευκοί Αμερικάνοι στην ίδια ηλικιακή κλίμακα. Αυτές οι απώλειες ήταν αληθινές και για τα δύο φύλα.
Με ενδιαφέρον, όταν αυτοί οι ερευνητές αναθεώρησαν την ιατρική βιβλιογραφία λογοτεχνία διατροφικής εισαγωγής των Εσκιμώων, ανεκάλυψαν ότι κατανάλωναν ένα υψηλό επίπεδο των 2500 mg ασβεστίου ημερησίως. Από πού έπαιρναν τόσο ασβέστιο; Φανερά έτρωγαν μεγάλες ποσότητες ψαριού, συμπεριλαμβανομένου και των οστών.
Ωστόσο, είχαν επίσης μια υψηλή εισαγωγή πρωτεϊνης, σε κλίμακα 250 mg με 400 mg ημερησίως, πιθανόν εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης σε ψάρι, θαλάσσιου ίππου και φάλαινας. Οι συγγραφείς κατέληξαν: “Ο πιο φανερός παράγοντας στον υψηλότερο ρυθμό οστεϊκής απώλειας στους μεσήλικες Εσκιμώους είναι η διατροφή τους με κρέας”.
Αυτές οι μελέτες κι άλλες σαν κι αυτές δείχνουν ότι η οστεοπόρωση, αντίθετα με την κοινή γνώμη, δεν έχει σχέση με την έλλειψη ασβεστίου στην διατροφή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να είναι οι υπερβολικές απώλειες ασβεστίου, σαν αποτέλεσμα της κατανάλωσης περισσότερης πρωτεϊνης. Δεν περιμένουμε η αμερικάνικη γαλακτοβιομηχανία να το διαφημίσει.
Τελικά, έχουν δουλέψει χρόνια για να μας πείσουν ότι το να πίνουμε περισσότερο γάλα και να τρώμε περισσότερο τυρί και γιαούρτι θα μας βοηθήσει να εμποδίσουμε την οστεοπόρωση. Το γεγονός είναι το εξής: εάν η διατροφή σας είναι υψηλήυ σε πρωτεϊνη, μπορείτε να φάτε όλο το ασβέστιο που η επιχείρηση των γαλακτοκομικών έχει να προσφέρει και είναι ακόμα πιθανόν ν’ αυξήσετε τον κίνδυνο ν’ αδυνατίσετε τα κόκκαλά σας κι ίσως ν’ αντιμετωπίσετε ένα κάταγμα στην λεκάνη αργότερα στην ζωή σας.
Η υπερβολική πρωτεϊνη οδηγεί σε μια μείωση των αποθηκών του ασβεστίου ακόμα κι όταν η εισαγωγή ασβεστίου είναι ελεύθερη.
Τα κατάγματα της σπονδυλικής στήλης και του καρπού των χεριών επίσης σχετίζονται συνήθως με την οστεοπόρωση. Μία στις τρεις γυναίκες πάνω απ’ τα 50 χρόνια παγκόσμια έχει οστεοπόρωση. Παρόλου που η ασθένεια χτυπάει τις λευκές γυναίκες, τις περισσότερες μετά την εμμηνόπαυση, επηρεάζει όλες τις φυλές και τα δύο φύλα.
Ένα 70% απ’ όλα τα κατάγματα που συμβαίνουν στους Αμερικάνους άνω των 45 έχουν σχετισθεί με την οστεοπόρωση. Επιπλέον οι στατιστικές δείχνουν ότι πάνω απ’ τις μισές μετά-εμμηνοπαυσιακές γυναίκες θα υποστούν ένα κάταγμα εξαιτίας της οστεοπόρωσης κάποια στιγμή στην ζωή τους.
Περίπου 13 εκατομμύρια κατάγματα που σχετίζονται με την οστεοπόρωση συμβαίνουν στην Αμερική κάθε χρόνο. Οι ετήσιες ιατρικές δαπάνες για τα κατάγματα από οστεοπόρωση ανάμεσα στους ενήλικες ηλικίας 65 και άνω ανήλθε στα 13,8 δισεκατομμύρια δολλάρια το 1995. Αυτά τα κατάγματα μπορούν να μειώσουν σημαντικά την ποιότητα της ζωής, και μπορούν επίσης να θέσουν τις βάσεις για πρόωρο θάνατο σαν αποτέλεσμα επιπλοκών όπως πνευμονία.
Για παράδειγμα, στο χρόνο που ακολουθούσε ένα κάταγμα, ο κίνδυνος θανάτου αυξάνεται 15% έως 20%.
Ένα αναπτυσσόμενο σώμα από ερευνητική απόδειξη δείχνει ότι η υπερβολική πρωτεϊνη στην διατροφή –ιδιαίτερα η ζωϊκή πρωτεϊνη- αυξάνει τον κίνδυνο οστεοπόρωσης. Μελέτη ύστερα από μελέτη δείχνει ότι η βρώση κρέατος μπορεί να προκαλέσει μια απώλεια ασβεστίου από το σώμα. Έρευνα που έγινε στο Πανεπιστήμιο του Wisconsin απεικόνισε ιδιαίτερα καλά τα καταστρεπτικά αποτελέσματα της υπερβολικής πρωτεϊνης.
Η υψηλή πρωτεϊνη στην διατροφή κλέβει το ασβέστιο απ’ το σώμα
Σχέση ανάμεσα στην εισαγωγή ασβεστίου και ρυθμού κατάγματος γοφού
Ρυθμός κατάγματος γοφού
*(ανά 100.000 ανθρώπους)
Νορβηγία
Σουηδία
Δανία
Ηνωμένες Πολιτείες
Νέα Ζηλανδία
Ηνωμένο Βασίλειο
Φινλανδία
Ισραήλ
Ολλανδία
Χονγκ-Κονγκ
Ιρλανδία
Ισπανία
Σιγκαπούρη
Γιουγκοσλαβία
Ν. Αφρική
Νέα Γουϊνέα
Εισαγωγή ασβεστίου (mg/ημέρα περίπου)
Σε υγιείς νεαρούς ενήλικες άνδρες δόθηκαν προσεκτικά ελεγμένες δίαιτες για σχεδόν 4 μήνες. Καθόλη την διάρκεια αυτού του χρόνου κατανάλωναν 1400mg ασβεστίου καθημερινά –μια ποσότητα περίπου τόσο υψηλή όσο θα συνιστούσε οποιοσδήποτε σήμερα και σημαντικά πάνω από την αμερικανική συνιστώμενη ημερήσια ποσότητα (Σ.Η.Π.) των 1000 mg καθημερινά για τις γυναίκες.
Κατά την διάρκεια της έρευνας μελέτης, οι ερευνητές ήλεγξαν επίσης το θέμα “εισαγωγές πρωτεϊνης σε δύο επίπεδα, δηλαδή 48 gr ανά ημέρα και 141 gr ανά ημέρα. Αυτά τα δύο επίπεδα πρωτεϊνης είναι κάτω και πάνω απ’ την τρέχουσα σε μέσο όρο εισαγωγή στις ΗΠΑ, των 105 gr ανά ημέρα, σύμφωνα με τις τελευταίες στατιστικές απ’ το αμερικανικό Υπουργείο Γεωργίας. Η ποσότητα της αύξησης ή της μείωσης του ασβεστίου σε κάθε θέμα υπολογίστηκε στα δύο επίπεδα.
Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι όταν οι νεαροί άνδρες ήταν σε διατροφή χαμηλή σε πρωτεϊνη, κέρδισαν 10 mg ασβεστίου στις αποθήκες του σώματός τους κάθε ημέρα. Στην διατροφή υψηλή σε πρωτεϊνη, οι ίδιοι ακριβώς άνδρες έχασαν ένα μέσο όρο 84 mg κάθε ημέρα. Οι ερευνητές συμπέραναν “Η απώλεια ασβεστίου των 84 mg ημερησίως, που συνέβη όταν η διατροφή που δινόταν ήταν υψηλή σε πρωτεϊνη, ήταν ουσιαστική και αν συνεχιζόταν μετά από κάποια χρονική περίοδο θα κατέληγε σε μια σημαντική απώλεια του ασβεστίου του σώματος.
Μια ακόλουθη μελέτη διεξήχθη από τον Linkswiller και τους συνεργάτες το 1981. Η μελέτη ήταν παρόμοια με την μελέτη που παρατέθηκε παραπάνω, με εξαίρεση ότι προστέθηκε ένα τρίτο επίπεδο εισαγωγής πρωτεϊνης 95 gr ημερησίως, που πλησίαζε στο αμερικανικό μέσο όρο εισαγωγής εκείνη την στιγμή (99 gr). Μοίρασαν τα θέματά τους σε 3 ομάδες, η καθεμιά με διαφορετικό επίπεδο εισαγωγής πρωτεϊνης. Και οι τρεις ομάδες κατανάλωναν 1400 mg ασβεστίου ημερησίως στην διατροφή τους, που είναι ταυτόσημη με την προηγούμενη μελέτη.
Οι ερευνητές εξέτασαν την αύξηση ή την μείωση του ασβεστίου κάθε ομάδας υπολογίζοντας την ποσότητα ασβεστίου που αποβλήθηκε στην ουρίνη και στα κόπρανα κάθε μετόχου.
Παρατηρήστε ότι η ομάδα που έτρωγε 148 gr πρωτεϊνης κάθε ημέρα ουσιαστικά έχασε 70 mg ασβεστίου καθημερινά. Από πού ερχόταν αυτό το ασβέστιο; Προήλθε απ’ τα αποθέματα στα οστά τους. Αυτό είναι ένα φανερό συμπέρασμα εφόσον 99% του ασβεστίου στα σώματά μας είναι στα οστά μας. Το γκρουπ της υψηλής εισαγωγής πρωτεϊνης έχανε ασβέστιο κάθε μέρα απλά εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης πρωτεϊνης. Η υπερβολική πρωτεϊνη “τραβούσε” το ασβέστιο απ’ τα κόκκαλά τους, παρόλο που λάμβαναν αρκετό ασβέστιο στην διατροφή τους.
Η ομάδα που κατανάλωνε την ποσότητα πρωτεϊνης πλησιέστερα στον καθημερινό αμερικανικό μέσο όρο, έχανε επίσης ασβέστιο. Η απώλειά του ήταν λιγότερη, καθώς ήταν αναμενόμενο, επειδή κατανάλωναν λιγότερη πρωτεϊνη. Η ομάδα που βρισκόταν στην ονομαζόμενη διατροφή χαμηλή σε πρωτεϊνη ήταν η μόνη ομάδα που είχε μια καθαρή αύξηση ασβεστίου. Η αύξηση των ;;mg κάθε μέρα θα βοηθήσει να διατηρηθούν τα οστά χονδρότερα και δυνατώτερα.
Είναι ένα πράγμα να κοιτάς τις πληροφορίες από ένα εργαστήριο διατροφής, αλλά είναι ακόμη πιο συναρπαστικό να βλέπεις τις αποδείξεις απ’ αυτές τις ίδιες τις σχέσεις των ανθρώπων που ζουν κανονικές ζωές κάθε μέρα.
Διεθνείς συγκρίσεις για την οστεοπόρωση οδήγησαν σε μερικά απ’ τα ίδια συμπεράσματα. Ο τιμημένος ερευνητής, Δρ. Ρ. Μ. Νεγκστέντ, έδειξε ότι η οστεοπόρωση είναι υψηλότερη στις χώρες που καταναλώνουν υψηλότερες ποσότητες ασβεστίου. Κοίταξε τον μέσο όρο εισαγωγής ασβεστίου και τον αριθμό καταγμάτων γοφών σε 16 χώρες.
εκείνοι που έχουν τις υψηλότερες εισαγωγές ασβεστίου έχουν την τάση να έχουν τους υψηλότερους ρυθμούς οστεοπόρωσης. Οι 7 πρώτες χώρες που καταναλώνουν μέσο όρο ασβεστίου κάτω απ’ τα 900 mg ημερησίως, έχουν λιγότερο από 100 κατάγματα γοφών ανά 100.000 ανθρώπους. Εφτά απ’ τις εννιά άλλες χώρες, εκ των οποίων όλες καταναλώνουν πάνω από 900 mg ημερησίως, έχουν 100 ή περισσότερα κατάγματα γοφών ανά 100.000.
Μια θαυμάσια περίπτωση για παρατήρηση παρέχουν οι Εσκιμώοι της Αλάσκα. Με άμεση μέτρηση της οστεϊκής πυκνότητας, δύο άλλοι πανεπιστημιακοί ερευνητές του Βισκόνσιν, ο Ρίτσαρντ Μάζες και ο Γουόρεν Μάθερ ανεκάλυψαν ότι οι Εσκιμώοι πάνω απ’ τα 40 είχαν 10% με 15% περισσότερο οστεϊκή απώλεια απ’ ότι οι λευκοί Αμερικάνοι στην ίδια ηλικιακή κλίμακα. Αυτές οι απώλειες ήταν αληθινές και για τα δύο φύλα.
Με ενδιαφέρον, όταν αυτοί οι ερευνητές αναθεώρησαν την ιατρική βιβλιογραφία λογοτεχνία διατροφικής εισαγωγής των Εσκιμώων, ανεκάλυψαν ότι κατανάλωναν ένα υψηλό επίπεδο των 2500 mg ασβεστίου ημερησίως. Από πού έπαιρναν τόσο ασβέστιο; Φανερά έτρωγαν μεγάλες ποσότητες ψαριού, συμπεριλαμβανομένου και των οστών.
Ωστόσο, είχαν επίσης μια υψηλή εισαγωγή πρωτεϊνης, σε κλίμακα 250 mg με 400 mg ημερησίως, πιθανόν εξαιτίας της υψηλής κατανάλωσης σε ψάρι, θαλάσσιου ίππου και φάλαινας. Οι συγγραφείς κατέληξαν: “Ο πιο φανερός παράγοντας στον υψηλότερο ρυθμό οστεϊκής απώλειας στους μεσήλικες Εσκιμώους είναι η διατροφή τους με κρέας”.
Αυτές οι μελέτες κι άλλες σαν κι αυτές δείχνουν ότι η οστεοπόρωση, αντίθετα με την κοινή γνώμη, δεν έχει σχέση με την έλλειψη ασβεστίου στην διατροφή. Το μεγαλύτερο πρόβλημα φαίνεται να είναι οι υπερβολικές απώλειες ασβεστίου, σαν αποτέλεσμα της κατανάλωσης περισσότερης πρωτεϊνης. Δεν περιμένουμε η αμερικάνικη γαλακτοβιομηχανία να το διαφημίσει.
Τελικά, έχουν δουλέψει χρόνια για να μας πείσουν ότι το να πίνουμε περισσότερο γάλα και να τρώμε περισσότερο τυρί και γιαούρτι θα μας βοηθήσει να εμποδίσουμε την οστεοπόρωση. Το γεγονός είναι το εξής: εάν η διατροφή σας είναι υψηλήυ σε πρωτεϊνη, μπορείτε να φάτε όλο το ασβέστιο που η επιχείρηση των γαλακτοκομικών έχει να προσφέρει και είναι ακόμα πιθανόν ν’ αυξήσετε τον κίνδυνο ν’ αδυνατίσετε τα κόκκαλά σας κι ίσως ν’ αντιμετωπίσετε ένα κάταγμα στην λεκάνη αργότερα στην ζωή σας.
Η υπερβολική πρωτεϊνη οδηγεί σε μια μείωση των αποθηκών του ασβεστίου ακόμα κι όταν η εισαγωγή ασβεστίου είναι ελεύθερη.