PDA

Επιστροφή στο Forum : Μuhammad Ali (Κάσιους Κλέι)



Doctorg
09-06-10, 09:41
O Μοχάμεντ Άλι (πραγματικό όνομα Κάσιους Μαρσέλους Κλέι, γεν. 17 Ιανουαρίου 1942) ήταν Αμερικανός επαγγελματίας πυγμάχος. Αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση το 1981, έχοντας φτάσει συνολικά στις 56 νίκες, με μόλις πέντε ήττες και κατακτώντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών καθώς και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960. Υπήρξε ο πρώτος πυγμάχος που κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, τον οποίο υπερασπίστηκε με επιτυχία συνολικά 19 φορές. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα.

http://forum.bodybuilding.gr/attachment.php?attachmentid=16699&stc=1&d=1286777621

Ο τρόπος που πυγμαχούσε διακρινόταν για την ταχύτητα των κινήσεων του, τη δύναμη και την ευελιξία του. Μέσα από τον συχνά προκλητικό, αλαζονικό και αυθάδη χαρακτήρα του απέναντι στους αντιπάλους του, απομακρύνθηκε από τα παραδοσιακά δεδομένα των αγώνων πυγμαχίας, ενώ ταυτόχρονα απασχόλησε την κοινή γνώμη για τις θέσεις του πάνω σε θρησκευτικά και πολιτικά ζητήματα, αποτελώντας σύμβολο διαμαρτυρίας.


http://forum.bodybuilding.gr/attachment.php?attachmentid=16700&stc=1&d=1286777625

Στη δεκαετία του 1960 ασπάστηκε το Ισλάμ, προσχωρώντας στην οργάνωση των «Μαύρων Μουσουλμάνων» και μετονομάστηκε σε Μοχάμεντ Άλι, θεωρώντας πως μέχρι τότε κατείχε το «όνομα ενός δούλου». Τοποθετήθηκε ανοιχτά σε θέματα που άπτονταν της ελευθερίας των Αφροαμερικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ αρνήθηκε επίσης να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στάση για την οποία του αφαιρέθηκε προσωρινά ο τίτλος του πρωταθλητή.

http://forum.bodybuilding.gr/attachment.php?attachmentid=16701&stc=1&d=1286777630

Το 1983 διαγνώστηκε πως πάσχει από το σύνδρομο Πάρκινσον. Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχει λάβει πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις, όπως το «Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας», ενώ το 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το «Κέντρο Μοχάμεντ Άλι», αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε. πηγή: Βικιπαιδεία

072IsGDEpTc

GEORGEXX1
09-06-10, 10:33
Να συμπληρωσω και εγω μερικα στοιχεια για αυτον τον μεγαλο και χαρισματικο αθλητη της πυγμαχιας,σαν χαρακτηρας ομως δεν εδινε και τις καλυτερες εντυπωσεις στον κοσμο,αφου μεσα απο τις συνεντευξεις του εβριζε τους λευκους πολιτικους και τους καλουσε στο ρινγκ να αποδειξουν ποσο αντρες ειναι,αφου τους παρομοιαζε ως χειροτερους απο τον τελευταιο αθλητη που νικησε.

Πώς τα φέρνει η ζωή... Ενα κλεμμένο ποδήλατο στάθηκε η αφορμή για να θαυμάσει ο κόσμος όχι απλά τον κορυφαίο πυγμάχο (ή και αθλητή για πολλούς) όλων των εποχών, αλλά και μία από τις πιο χαρισματικές προσωπικότητες του 20ού αιώνα: Τον Μοχάμεντ Αλι. Στα 12, όταν ακόμη το όνομά του ήταν Κάσιους Κλέι, ξεκίνησε το μποξ και έξι χρόνια αργότερα, ως ερασιτέχνης ακόμα, κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης το 1960. Εγινε ο δεύτερος νεαρότερος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών το 1964 όταν σε ηλικία 22 ετών έριξε στο καναβάτσο σε έξι μόλις γύρους τον παγκόσμιο πρωταθλητή Σόνι Λίστον.
Ο Cassius Marcellus Clay Jr γεννήθηκε (17-1-1942) στο Λούισβιλ του Κεντάκι και ξεκίνησε την πυγμαχία σε ηλικία 12 ετών. Το 1960 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, στην κατηγορία των 87.5 κιλών. Ο Κάσιους Κλέι ήταν ένας χαρισματικός πυγμάχος, σίγουρα από τους κορυφαίους του αθλήματος και μια από τις μεγαλύτερες προσωπικότητες του παγκόσμιου αθλητισμού όλων των εποχών. Ένας υπέροχος χορευτής και τεχνίτης.
Στη διάρκεια των αγώνων κρατούσε τα χέρια του αρκετά χαμηλά και επιχειρούσε να αποφεύγει τα χτυπήματα περισσότερο με την κίνηση του σώματός του, αντί της συνηθισμένης παθητικής άμυνας. Συνήθιζε να απευθύνεται με υπεροπτικό και ειρωνικό ύφος προς τους αντιπάλους του, υιοθετώντας για τον εαυτό του το παρατσούκλι "ο Μέγιστος" (The Greatest). Ιστορική έχει μείνει η φράση με την οποία αυτοχαρακτηριζόταν: "πετάω σαν πεταλούδα, τσιμπάω σαν μέλισσα".

Στις 25 Φεβρουαρίου του 1964, διεκδίκησε για πρώτη φορά με επιτυχία από τον Σόνι Λίστον τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή και την επομένη της νίκης του ανακοίνωσε πως είχε προσχωρήσει στους "Μαύρους Μουσουλμάνους", μια ακραία οργάνωση που αποκαλούσε "δαίμονα" τη λευκή φυλή. Λίγες μέρες αργότερα ο πνευματικός του καθοδηγητής, Ελάιζα Μοχάμεντ, του έδωσε το όνομα Μοχάμεντ Αλί. "Πλέον δεν χρειάζεται να είμαι αυτός που θέλετε εσείς να είμαι. Είμαι ελεύθερος να είμαι αυτός που θέλω εγώ" ήταν τα πρώτα του λόγια ως Αλί προς τους δημοσιογράφους.
Εντός ρινγκ «χόρευε». Σπάνια κρατούσε τα χέρια του στο πρόσωπο για να αποκρούει τις γροθιές του αντιπάλου, αφού προτιμούσε να κινείται ασταμάτητα προσπαθώντας να τις αποφύγει. Αηδιασμένος από το ρατσισμό που εκείνη την περίοδο βρισκόταν σε έξαρση στις ΗΠΑ αποφάσισε να προσχωρήσει στην ακραία οργάνωση των «Μαύρων Μουσουλμάνων» και παράλληλα να αλλάξει το όνομά του. Ο Κάσιους Κλέι δεν υπάρχει πια. Ολοι θα γνωρίσουν τον Μοχάμεντ Αλι.
Στη δεκαετία του '70 μελετά το Κοράνι και στρέφεται στο «ορθόδοξο» Ισλάμ. Αποτελεί τον εφιάλτη για τους αντιπάλους του, αφού τους πληγώνει τόσο εντός ρινγκ με τις γροθιές του όσο και εκτός, όπου τους ταπεινώνει χρησιμοποιώντας την ευστροφία του σε συνδυασμό με τη φαρμακερή του γλώσσα. Ηταν ένας σόουμαν για τους φίλους της πυγμαχίας και η χαρά κάθε δημοσιογράφου, δεδομένου ότι όποτε άνοιγε το στόμα του έβγαζε είδηση. Είχε ξεπεράσει κατά πολύ το στερεότυπο του απλού αθλητή που κοιτάζει απλά τη «δουλειά» του. Αρχισε να γίνεται ενοχλητικός. Αλλωστε τα ημίμετρα δεν ταιριάζουν με την προσωπικότητά του. Είτε τον λατρεύουν αρρωστημένα είτε τον μισούν θανάσιμα.
Τα επόμενα χρόνια ο Αλί κυριάρχησε στους αγωνιστικούς χώρους όπως λίγοι πυγμάχοι στην ιστορία του αθλήματος. Υπερασπίστηκε με επιτυχία τον τίτλο του πετυχαίνοντας επιβλητικές νίκες επί σπουδαίων πυγμάχων όπως ο Λίστον, ο Φλόιντ Πάτερσον, ο Χένρι Κούπερ και ο Μπράιαν Λόντον. Για να καταλάβετε για τι "μηχανή" μιλάμε, στις 14 Νοεμβρίου του 1966, στην αναμέτρησή του με τον Κλίβελαντ Γουίλιαμ, σε μόλις τρεις γύρους, πρόλαβε να χτυπήσει τον αντίπαλό του περισσότερες από εκατό φορές, τον σώριασε τέσσερις φορές, ενώ ο ίδιος δέχθηκε μόλις τρία χτυπήματα.

Τον Απρίλιο του 1967, στη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, αρνήθηκε να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό για θρησκευτικούς λόγους, δηλώνοντας εντυπωσιακά και αιχμηρά : «Δεν έχω να χωρίσω τίποτα με τους Βιετκόνγκ. Αλλωστε κανείς από αυτούς δεν με έχει αποκαλέσει νέγρο!». Για τη στάση του αυτή, αντιμετώπισε έντονη κριτική από μεγάλη μερίδα της αμερικανικής κοινής γνώμης, ενώ του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρωταθλητή και η πυγμαχική άδεια. Αποκλείστηκε από κάθε αθλητική διοργάνωση των Ηνωμένων Πολιτειών για τρεισήμισι χρόνια, ενώ καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης, ποινή που αναιρέθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα από το Ανώτατο Δικαστήριο των ΗΠΑ.Οταν τον ρώτησαν αν του λείπει η πυγμαχία, εκείνος είχε απαντήσει: «Εγώ λείπω της πυγμαχίας».
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Μοχάμεντ Αλί ξεχώρισε για τη στάση του σε θέματα σχετικά με την ελευθερία και τα δικαιώματα των Αφροαμερικανών, ασκώντας μεγάλη επιρροή στην αμερικάνικη προοδευτική νεολαία. Όσο συνέβαιναν όλα αυτά, οι διοργανωτές αγώνων επαγγελματικού μποξ προσπαθούσαν να βρουν τον διάδοχο του Μοχάμεντ Αλί. Και δεν άργησαν να τον ανακαλύψουν στο πρόσωπο – ή μάλλον στις γροθιές – του Τζο Φρέιζερ.
Ο Αλι δεν έσκυψε το κεφάλι. Ξαναμπήκε στα ρινγκ το 1970. Το Μάρτιο του '71 αντιμετώπισε τον πρωταθλητή Τζο Φρέιζερ στην «αναμέτρηση του αιώνα». Επειτα από 15 γύρους ο Μοχάμεντ Αλι γνώρισε την ήττα (για πρώτη φορά στην καριέρα του) στα σημεία. Επέστρεψε δριμύτερος. Πήρε τη ρεβάνς από τον Φρέιζερ, ο οποίος νωρίτερα είχε χάσει τον τίτλο του πρωταθλητή, και το 1974 αντιμετώπισε το νέο «βασιλιά» Τζορτζ Φόρμαν στο Ζαΐρ. Υστερα από οκτώ γύρους ο Αλι έριξε στο καναβάτσο τον Φόρμαν και αναδείχθηκε για δεύτερη φορά πρωταθλητής. Προσέφερε μια ακόμα εκπληκτική παράσταση και πήρε μια ακόμα νίκη εναντίον του Φρέιζερ στις Φιλιππίνες.
Το 1978 ο «χρυσός» ολυμπιονίκης του Μόντρεαλ Λέον Σπινκς του απέσπασε τον τίτλο. Οχι για πολύ. Επτά μήνες μετά η ζώνη επέστρεψε στα χέρια του καλύτερου. Την ίδια χρονιά αποχώρησε από την ενεργό δράση. Γύρισε εκ νέου δύο χρόνια αργότερα σε ηλικία 38 ετών με στόχο να κατακτήσει για τέταρτη φορά τη ζώνη του πρωταθλητή από τον Λάρι Χολμς. Φυσικά ουδεμία σχέση είχε με τον παλιό καλό Μοχάμεντ Αλι. Αποχώρησε στο δέκατο γύρο. Την ήττα υπέστη και στον επόμενο αγώνα -που έμελλε να είναι ο τελευταίος της καριέρας του- κόντρα στον Τρέβορ Μπέρμπικ. Το 1983 διαγνώστηκε πως πάσχει από το σύνδρομο Πάρκινσον και δυστυχώς τα τελευταία χρόνια η κατάσταση της υγείας του έχει επιδεινωθεί. Ο Μοχάμεντ Αλι έχει παντρευτεί τέσσερις φορές και έχει αποκτήσει εννέα παιδιά.
Δύο μέρες μετά τη νίκη του επί του Σόνι Λίστον και την κατάκτηση του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος ο Κλέι αποφάσισε να αλλάξει το όνομά του σε Μοχάμεντ Αλι.
Ηταν η πρώτη φορά που προκάλεσε σάλο για κάτι που έκανε εκτός ρινγκ. Ο ίδιος εξηγεί για ποιο λόγο προέβη σε αυτήν την κίνηση: «Κάσιους Μαρσέλους Κλέι. Ηταν ένας λευκός, του οποίου σκλάβος ήταν ο προπάππους μου, στον οποίον έδωσε το όνομά του. Στη συνέχεια το ίδιο όνομα πήρε ο παππούς μου, μετά ο πατέρας μου και τώρα εγώ. Πήραμε δηλαδή τα ονόματά μας από το λευκό αφέντη μας. Κάσιους Κλέι είναι το όνομά μου ως δούλος. Κλέι σημαίνει βρωμιά. Δεν το διάλεξα ούτε το θέλησα. Είμαι ο Μοχάμεντ Αλι, ένα ελεύθερο όνομα. Μοχάμεντ σημαίνει ''άξιος επαίνων'' και Αλι ''μέγιστος''. Επιμένω να το χρησιμοποιείτε όταν μιλάτε σε μένα ή για μένα».
Πως ξεκινησαν ολα

Οσο, λοιπόν, και αν ακούγεται παράδοξο ο μεγαλύτερος πυγμάχος όλων των εποχών ενδεχομένως να μην είχε καμία επαφή με το άθλημα αν δεν του είχαν κλέψει το ποδήλατο σε ηλικία 12 ετών. Ο νεαρός -τότε- Κάσιους ανακαλύπτει ότι το ποδήλατό του έχει κάνει φτερά. Μες στην τσαντίλα βρίσκει έναν αστυνομικό και του λέει: «Αυτόν που μου έκλεψε το ποδήλατο θα τον πλακώσω». Ο αστυνομικός ονόματι Τζο Μάρτιν, ο οποίος παράλληλα προπονούσε πυγμάχους, του απάντησε: «Πριν αρχίσεις να προκαλείς άτομα που θέλεις να πλακώσεις, καλό είναι να μάθεις να παλεύεις». Εξι μήνες μετά ο Κλέι κέρδιζε τον πρώτο του πυγμαχικό αγώνα. Το νερό είχε μπει στο αυλάκι...

Η ΠΡΟΠΟΝΗΣΗ

Είναι δεδομένο ότι ο Αλι ήταν πρωτότυπος. Από πολλές απόψεις. Ακόμα και όταν διηγιόταν πώς έκανε προπόνηση ήταν ξεκαρδιστικός: «Οταν ήμουν μικρός ζητούσα από τον αδερφό μου να μου πετάει πέτρες. Νόμιζε ότι ήμουν τρελός, αλλά εγώ απέφευγα καθεμία από αυτές. Ετσι έμαθα να αποφεύγω και τις γροθιές μέσα στο ρινγκ». Στην πορεία βέβαια αποκάλυψε ότι υπάρχει και άλλος τρόπος: «Εχω ένα... ραντάρ μέσα μου για να αποφεύγω τις γροθιές». Πέρα από την πλάκα, στη διάρκεια μιας 15λεπτης συνέντευξης ο Μοχάμεντ έπιασε και σκότωσε με το χέρι του οκτώ μύγες εξηγώντας: «Το να πιάνεις μύγες είναι πολύ καλύτερη προπόνηση από το να χτυπάς το σάκο του μποξ».

ΤΟ ΒΙΕΤΝΑΜ

Είναι λίγο πολύ γνωστή η ιστορία με πρωταγωνιστή τον Αλι, ο οποίος αρνήθηκε να πολεμήσει στο Βιετνάμ. Μια ιστορία που πολύ ταλαιπώρησε τον πρωταθλητή. Ο ίδιος κατά καιρούς είχε μιλήσει για τον πόλεμο του Βιετνάμ:

«Κανένας Βιετναμέζος δεν με αποκάλεσε ποτέ νέγρο».

«Αν πίστευα ότι πηγαίνοντας στον πόλεμο θα έδινα ελευθερία και ισότητα σε 12 εκατ. ανθρώπους μου (σ.σ.: τους μαύρους) δεν θα χρειαζόταν να με επιλέξουν να πάω. Αύριο κιόλας θα πήγαινα μόνος μου».

«Δεν έχω τίποτα να χάσω υψώνοντας ανάστημα και ακολουθώντας τα πιστεύω μου. Ημασταν φυλακισμένοι για 400 χρόνια».

«Καθαρίστε το κελί μου, πάρτε τα μέτρα μου, χωρίς εγγύηση, γιατί είναι προτιμότερο να βρίσκομαι σε ομοσπονδιακή φυλακή παρά στο Βιετνάμ νεκρός».

«Η Αμερική είναι η χώρα που γεννήθηκα. Αυτοί φτιάχνουν τους κανόνες και αν θέλουν να με στείλουν στη φυλακή, ας το κάνουν. Εγώ όμως είμαι Αμερικανός και δεν πρόκειται να το σκάσω».

«Να κάνω αυτό που λένε οι λευκοί, δηλαδή να πολεμήσω εναντίον των Βιετναμέζων για τους οποίους δεν γνωρίζω απολύτως τίποτα; Να μονομαχήσω για την ελευθερία κάποιων ανθρώπων τη στιγμή που δεν την έχουν καν οι δικοί μου άνθρωποι εδώ στις ΗΠΑ; Θέλετε να φοβάμαι τόσο τους λευκούς, ώστε να πάω στον πόλεμο με δύο όπλα ανά χείρας, να πάρω και δέκα μετάλλια, ώστε να μου δώσετε ένα χαμηλό μισθό και να μου χτυπήσετε το κεφάλι λέγοντας: ''Καλό αγόρι. Πολέμησε για την πατρίδα του''; Κάθε μέρα σκοτώνεται κόσμος στο Βιετνάμ χωρίς κανένα λόγο».

«Αν η Αμερική συμμετείχε σε ένα δίκαιο πόλεμο θα δήλωνα εθελοντής για την πρώτη γραμμή και θα κέρδιζα τον πόλεμο».

ΟΙ ΘΑΥΜΑΣΤΕΣ

Ο κορυφαίος πυγμάχος όλων των εποχών τις περισσότερες φορές ήταν εριστικός, αλαζόνας με τους αντιπάλους του. Στους θαυμαστές του, ωστόσο, φερόταν ως αντι-σταρ. Ο ίδιος για να εξηγήσει το λόγο διηγήθηκε ένα περιστατικό: «Οταν ήμουν μικρός ήθελα να γίνω σαν τον Σούγκαρ Ρέι Ρίτσαρντσον. Διένυσα με τα πόδια μια τεράστια απόσταση για να τον συναντήσω και να του πω ότι τον θαυμάζω πολύ. Οταν έφτασα στο γυμναστήριό του, περίμενα απ' έξω όλη την ημέρα. Θα μπορούσα να περιμένω και μία εβδομάδα. Στις 10 το βράδυ έφτασε. Ενθουσιάστηκα. Τον πλησίασα και του είπα από πόσο μακριά ήρθα και ότι ήταν ο ήρωάς μου. Ούτε καν με κοίταξε. Μου είπε: ''Αργότερα μικρέ. Εχω δουλειά τώρα''. Και έφυγε. Από εκείνη τη στιγμή ορκίστηκα να μη γυρίσω την πλάτη μου σε κανέναν φαν».

OI ΔΙΑΛΟΓΟΙ

Εκτός από τις ατάκες του ο Μοχάμεντ Αλι ήταν απολαυστικός και στους διαλόγους του. Είτε μιλώντας σε δημοσιογράφους είτε σε αεροσυνοδούς.

8Χάουαρντ Κόσελ (δημοσιογράφος): «Μοχάμεντ, είναι φανερό ότι δεν είσαι ο ίδιος πυγμάχος που ήσουν δέκα χρόνια πριν».

Αλι: «Χάουαρντ, μόλις μίλησα με τη γυναίκα σου και μου είπε ότι δεν είσαι ο ίδιος άνδρας που ήσουν δύο χρόνια πριν!».

Αλι: «Εχω το πιο γρήγορο αριστερό χέρι στην ιστορία της πυγμαχίας».

Λόις (δημοσιογράφος): «Θα μπορούσα να σου ονομάσω ένα σωρό αθλητές ελαφρύτερων κατηγοριών που ήσαν γρηγορότεροι. Ο Σούγκαρ Ρέι Ρόμπινσον, Ο Γουίλι Πεπ...».

Αλι: «Οχι! Είμαι ο γρηγορότερος στην ιστορία της πυγμαχίας. Θέλεις να το δεις;».

Λόις: «Ε, λοιπόν, ναι».

Και χωρίς καν να κουνηθεί ο Αλι του αποκρίνεται: «Θέλεις να το ΞΑΝΑΔΕΙΣ;»!

Στο αεροπλάνο:

Αεροσυνοδός: «Φορέστε τη ζώνη σας, κύριε Αλι.»

Αλι: «Ο Σούπερμαν δεν χρειάζεται ζώνη».

Αεροσυνοδός: «Ο Σούπερμαν δεν χρειάζεται ούτε αεροπλάνο».

Το χτύπημα της 11ης Σεπτεμβρίου

Μετά το χτύπημα στους δίδυμους πύργους ο Αλι ως ισλαμιστής βρέθηκε σε δύσκολη θέση.

Καταδίκασε μεν την επίθεση, αλλά δεν παρέλειψε να ρίξει βέλη για τους χριστιανούς: «Αυτό δεν είναι δικαιοσύνη. Δεν υποστηρίζω θανατηφόρα χτυπήματα σε αθώους. Το Ισλάμ συμβολίζει την ειρήνη. Οσοι το έκαναν είναι φανατικοί ρατσιστές που αυτοαποκαλούνται μουσουλμάνοι. Αλλά και κάποιοι άλλοι που αυτοαποκαλούνται χριστιανοί εισχώρησαν στην Κου Κλουξ Κλαν λιντσάροντας μαύρους και καίγοντας σταυρούς. Ο χριστιανισμός διδάσκει αδελφοποίηση και αγάπη, όπως και ο ισλαμισμός».

Τα ποιήματα και οι προβλέψεις

Ο Μοχάμεντ Αλι δεν ήταν τεράστιο ταλέντο μόνο στην πυγμαχία, αλλά διακρινόταν για τα ποιήματά του και τις εύστοχες προβλέψεις του.

Ποιητική συλλογή θα μπορούσε να εκδώσει. Οταν ήθελε να χλευάσει αντίπαλο ή να αποθεώσει τον... εαυτό του απλά άρχιζε να απαγγέλλει πολύ επιτυχημένα ποιήματα, τα οποία έκαναν και... ρίμα.

Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά του ήταν το παρακάτω: «Είμαι νέος, είμαι όμορφος, είμαι γρήγορος και είναι αδύνατο να ηττηθώ. Πετάω σαν πεταλούδα, τσιμπάω σαν μέλισσα. Τα χέρια σου δεν μπορούν να χτυπήσουν αυτό που τα μάτια σου δεν μπορούν να δουν».

Θα μπορούσαμε να γεμίσουμε σελίδες με τα ποιήματα του Αλι, αλλά το αποφεύγουμε διότι «χάνουν» στη μετάφραση στα ελληνικά. Συν τοις άλλοις είχε καθιερώσει να προβλέπει όχι απλά το νικητή των αγώνων του (αυτό, άλλωστε, ήταν εύκολο?), αλλά και σε ποιο γύρο θα τελειώσει ο αγώνας ή καλύτερα σε ποιο γύρο θα πέσει στο καναβάτσο ο αντίπαλός του. Οι προβλέψεις του ήταν σχεδόν πάντα εύστοχες, ακόμη και με? σύνθετο τρόπο. Διαβάστε την πρόβλεψή του για το ματς κόντρα στον Νταγκ Τζόουνς: «Αποφάσισα ότι θα ''πέσει'' στον έκτο γύρο. Τώρα αλλάζω την πρόβλεψη που έκανα νωρίτερα.

Αντί για τον έκτο ο Νταγκ θα πέσει στον τέταρτο». Οταν τελικά ο Τζόουνς βγήκε νοκ άουτ στο 10ο γύρο ο Αλι υποστήριζε ότι και πάλι δικαιώθηκε: «Λοιπόν, στην αρχή είπα στον έκτο γύρο, μετά είπα στον τέταρτο, αυτά αν τα προσθέσεις μας κάνουν δέκα!». Δεν τον πιάνεις πουθενά

ΤΟ ΠΑΡΚΙΝΣΟΝ

Παρά το γεγονός ότι ο Μοχάμεντ Αλι κέρδισε χρήματα, δόξα, τίτλους, καταξίωση η μοίρα τού έπαιξε πολλές φορές άσχημο παιχνίδι. Το μεγαλύτερο χτύπημα ήταν όταν προσβλήθηκε από τη νόσο Πάρκινσον.

Μιλώντας γι' αυτό είναι φανερή η πικρία του: «Εγινα παγκόσμιος πρωταθλητής. Παντοδύναμος. Και στη συνέχεια ο Θεός πήρε την υγειά μου. Μου είναι δύσκολο να μιλήσω. Δύσκολο να περπατήσω. Είμαι ευγνώμων στο Θεό γιατί καταλαβαίνω ότι με δοκιμάζει. Μου έδωσε αυτήν την αρρώστια για να μου θυμίσει ότι δεν είμαι εγώ το νούμερο ένα. Αυτός είναι».

ΟΙ ΑΤΑΚΕΣ

Οταν ο Μοχάμεντ Αλι είχε όρεξη (σχεδόν πάντα είχε...) και άνοιγε το στόμα του, ήταν απολαυστικός. Τα σχόλια είναι περιττά:

«Ολη την ώρα πρέπει να μιλάω. Ο κόσμος αυτό περιμένει. Οι δημοσιογράφοι μου λένε: ''Δεν θέλουμε να σου κάνουμε ερωτήσεις, απλώς μίλα''. Το στόμα μου έχει κουραστεί!».

«Δεν γνωρίζω πάντα για τι πράγμα μιλάω, αλλά ξέρω ότι αυτό που λέω είναι σωστό!».

«Φαντάζομαι ότι αν το πω αρκετές φορές θα πείσω τον κόσμο ότι πραγματικά ήμουν ο μέγιστος».

«Ο πιο σκληρός μου αγώνας ήταν εναντίον της πρώτης μου γυναίκας».

«Είμαι τόσο γρήγορος που χθες το βράδυ έκλεισα το φως στην κρεβατοκάμαρά μου και βρισκόμουν στο κρεβάτι μου πριν σκοτεινιάσει το δωμάτιο!».

«Δεν αντέχω τη θέα του αίματος. Σε πολλούς από τους αγώνες μου αναγκάζομαι να κοιτάζω αλλού».

«Σιχαινόμουν κάθε λεπτό της προπόνησης, αλλά έλεγα: Μην τα παρατάς. Υπέφερε τώρα και ζήσε την υπόλοιπη ζωή σου σαν πρωταθλητής».

«Εύχομαι οι άνθρωποι να αγαπούσαν αλλήλους με τον τρόπο που αγαπούν εμένα. Θα ήταν ένας καλύτερος κόσμος».

Ο Αλι φωνάζει στους ρεπόρτερ μετά τη νίκη του κόντρα στον Λίστον: «Είμαι ο βασιλιάς. Βασιλιάς του κόσμου. Καταπιείτε τα λόγια σας. Καταπιείτε τα. Είμαι ο μέγιστος».

Οταν δεχόταν απειλές για τη ζωή του, αρνήθηκε προστασία της αστυνομίας: «Ο Αλλάχ θα με προστατέψει. Αλλωστε είμαι πολύ γρήγορος για να με χτυπήσει μια σφαίρα».

Γιατί ποτέ δεν έπαιξε αμερικάνικο ποδόσφαιρο: «Μπορείς να... χτυπήσεις παίζοντας ποδόσφαιρο».

Μιλώντας για το αν είναι καλός στο γκολφ: « Είμαι ο καλύτερος! Απλά δεν έχω παίξει ακόμα...».

Γιατί ταξιδεύει με πούλμαν και όχι με αεροπλάνο: «Το πούλμαν αν υποστεί βλάβη δεν πρόκειται να πέσει από 30.000 πόδια».

Απευθυνόμενος στο αγγλικό κοινό: «Εχετε ήδη βασίλισσα. Αυτό που χρειάζεστε είναι ένας βασιλιάς. Εγώ είμαι βασιλιάς».

Το 2003 παραμένει το ίδιο μετριοπαθής: «Δεν είμαι τόσο όμορφος πια. Τώρα είμαι απλά ένας μαύρος... Κλαρκ Γκέιμπλ».

Ο... νονός Μοχάμεντ

Τα παρατσούκλια και οι φραστικές επιθέσεις του Αλι στους αντιπάλους του

Ο Μοχάμεντ Αλι ήταν άριστος όχι μόνο εντός ρινγκ, αλλά και στον ψυχολογικό πόλεμο.

Για να κάνει σαφές ότι τους αντιπάλους του όχι μόνο δεν τους σέβεται, αλλά τους υποτιμάει και τους θεωρεί σαφώς κατώτερούς του ο Αλι δεν δίσταζε να τους βγάζει διόλου τιμητικά παρατσούκλια, τα οποία αιτιολογούσε μάλιστα. Να ποιο ήταν το αποτέλεσμα όταν είχε έμπνευση:

Αρτσι Μουρ: Ο γέρος («Είναι τόσο μεγάλος που θα μπορούσε να είναι παππούς μου»)

Σόνι Λίστον: Η μεγάλη άσχημη αρκούδα («Είναι άσχημος και βρωμάει σαν αρκούδα»)

Φλόιντ Πάτερσον: Ο λαγός («Φοβάται τον ίδιο του τον ίσκιο»)

Τζορτζ Τσουβάλο: Η πλύστρα («Χτυπάει σαν μια γυναίκα που πλένει ρούχα»)

Κλίβελαντ Ουίλιαμς: Ο τρελός γάτος («Τον φωνάζουν μεγάλο γάτο, αλλά αν νομίζει ότι μπορεί να με κερδίσει, είναι τρελός»)

Ερνι Τέρελ: Το χταπόδι («Οταν πυγμαχεί αρπάζει τον αντίπαλο και τον κρατάει»)

Τζο Φρέιζερ: Ο γορίλας («Είναι πιο άσχημος και από τον Κινγκ Κονγκ»)

Τζίμι Ελις: Ο σκίουρος («Μπορεί να τρέχει, αλλά δεν μπορεί να κρυφτεί»)

Μπάστερ Ελις: Το βουνό («Είναι μεγαλόσωμος σαν βουνό»)

Τζορτζ Φόρμαν: Η μούμια («Είναι μούμια και εγώ θα γίνω η κατάρα της μούμιας»)

Αντόνιο Ινόκι: Ο πελεκάνος («Εχει το μεγαλύτερο σαγόνι που έδωσε ποτέ ο Θεός σε άνθρωπο»)

Ερνι Σέιβερς: Το βελανίδι («Εχει ένα ξυρισμένο κεφάλι που μοιάζει με βελανίδι»)

Λάρι Χολμς: Το φιστίκι («Το κεφάλι του μοιάζει με φιστίκι και εγώ πρόκειται να τον ξεφλουδίσω»)

«Ολική έκλειψη του Σόνι»

Ο «αγαπημένος», ωστόσο, του πρωταθλητή ήταν αναμφισβήτητα ο Σόνι Λίστον, τον οποίον «περιποιόταν» αρκετά συχνά.

Ο Αλι είχε προσφερθεί να δείξει πώς θα έπρεπε να περιγραφεί ο πρώτος μεταξύ τους αγώνας: «Ο Κλέι βγαίνει να συναντήσει τον Λίστον, ο οποίος αρχίζει να οπισθοχωρεί. Ο Κλέι κινείται με ένα δεξί, τι όμορφη κίνηση και η γροθιά κτυπάει την ''Αρκούδα''. Τώρα ο Λίστον είναι άφαντος. Το κοινό έχει τρελαθεί. Αλλά τα ραντάρ μας τον εντόπισαν. Βρίσκεται κάπου πέρα από τον Ατλαντικό. Ποιος από τους θεατές θα το πίστευε ότι θα γινόταν μάρτυρας της ρίψης ενός ανθρώπινου δορυφόρου; Ναι, οι θεατές ούτε που το είχαν ονειρευτεί ότι θα έβλεπαν την ολική έκλειψη του Σόνι»!

Στο δεύτερο μεταξύ τους αγώνα ο Λίστον βρίσκεται πεσμένος στο καναβάτσο και σαν να μην του έφτανε αυτό, έχει τον Μοχάμεντ πάνω από το κεφάλι του να ουρλιάζει: «Σήκω και πάλεψε κορόιδο! Σήκω και πάλεψε άχρηστε! Υποτίθεται ότι είσαι τόσο κακός. Κανείς δεν πρόκειται να το πιστέψει».

Ο Σόνι Λίστον χτυπώντας ένα σάκο του μποξ απευθύνεται στον Κάσιους: «Κοίτα Κλέι, αυτό είναι για σένα». Και η απάντηση του νεαρού Αφροαμερικανού: «Ναι, αλλά ο σάκος δεν μπορεί να ανταποδώσει το χτύπημα».

Αλλη μια «φιλοφρόνηση» για τον Σόνι: «Ο Λίστον είναι ο τελευταίος άνθρωπος του κόσμου που θέλεις να τον δεις να κατεβαίνει από την καμινάδα σου ανήμερα της Πρωτοχρονιάς».

«Πολύ άσχημος για πρωταθλητής»

Ούτε ο Τζο Φρέιζερ, πάντως, θα πρέπει να έχει... παράπονο: «Ο Τζο Φρέιζερ δεν είναι άσχημος; Είναι πολύ άσχημος για να είναι πρωταθλητής κόσμου. Ο πρωταθλητής πρέπει να είναι όμορφος σαν και εμένα». Οσο γιατί δεν κυκλοφόρησε ποτέ κολόνια με την επωνυμία του Φρέιζερ ο Αλι εξηγεί: «Δεν θα μύριζε καθόλου ωραία».

«Τι έχεις σε αυτό το κεφάλι. Πέτρες;» φώναζε στον Φρέιζερ την ώρα που τον «σφυροκοπούσε» στο μεταξύ τους αγώνα στη Μανίλα («Thrilla in Manila»).

«Δε μου αρέσει ο Τζο Φρέιζερ. Είναι φλύαρος. Δεν μου αρέσουν οι πυγμάχοι που φλυαρούν». Στο σπίτι του κρεμασμένου δεν μιλάνε για σχοινί...

Το 2001, ωστόσο, ο Αλι απολογήθηκε για όσα είχε σούρει στον Φρέιζερ: «Είπα πολλά στην ένταση της στιγμής. Δεν θα έπρεπε να τα πω. Τον αποκάλεσα με ονόματα που δεν έπρεπε. Ζητώ συγγνώμη. Ηταν όλα μέρος του προμόσιον του αγώνα».

«Ali Bomaye!»

Οταν πάτησε το πόδι του στο Ζαΐρ για το μεγάλο αγώνα -γνωστό και ως «Rumble in the jungle»- κόντρα στον Τζορτζ Φόρμαν (για τον οποίο έχει δηλώσει: «Είδα τον Φόρμαν να πυγμαχεί με τη σκιά του. Και η σκιά κέρδισε...») άκουσε τους Αφρικανούς να φωνάζουν: «Ali Bomaye!». Ρώτησε τι σημαίνει και του απάντησαν: «Αλι, σκότωσέ τον!». Ο Μοχάμεντ ενθουσιάστηκε και μέχρι την ημέρα του αγώνα παρότρυνε τους Ζαϊρινούς να φωνάζουν το παραπάνω σύνθημα.

ΠΗΓΕΣ :
womenonly , του Αντώνη Τσιμόπουλου
tovimaonline , του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
news24

Pain
09-06-10, 10:57
πετυχημενα αυτα που ελεγε ο αλι, 1-2 τα χω πει και γω

KATERINI 144
09-06-10, 13:39
μπραβο παιδια, ωραιο αφιερομα.

manos_
09-06-10, 13:53
Τεραστιος αθλητης αλλα με αυτα που ελεγε νομιζω μικραινε,δεν αντεχω τους ανθρωπους που μιλανε για τον εαυτο τους συνεχεια,ειναι εκνευριστικο.

paulakos
10-06-10, 03:48
Τα καλυτερα ποδια που εχουν περασει ποτε...Πιστευω παντως πως αν επαιζε ποτε με τον Στιβενσον θα ειχε αλλαξει η ιστορια...

Doctorg
08-11-11, 15:10
«Έσβησε» ο Τζο Φρέιζερ. Ο παλαίμαχος πυγμάχος, άλλοτε παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών που έγινε γνωστός για τις επικές μονομαχίες του με τον Μοχάμεντ Άλι, έχασε τη μάχη με την επάρατη νόσο σε ηλικία 67 ετών.

Ο πρώτος πυγμάχος που κατάφερε να νικήσει τον Μοχάμεντ Άλι, είχε διαγνωστεί πως έπασχε από καρκίνο στο ήπαρ τον περασμένο μήνα και ο μάνατζέρ του επιβεβαίωσε πως τα ξημερώματα (ώρα Ελλάδος) έφυγε από τη ζωή.

Ο εκλιπών ήταν χρυσός ολυμπιονίκης στο Τόκιο το 1964 και παγκόσμιος πρωταθλητής από το 1970 μέχρι το 1973, προτού χάσει τον τίτλο του κορυφαίου πυγμάχου στον κόσμο από τον Τζορτζ Φόρμαν. Το 1971 νίκησε τον Μοχάμεντ Άλι στα σημεία σε μία αναμέτρηση που χαρακτηρίστηκε ως ο αγώνας του αιώνα. Ο τελευταίος επικράτησε στις άλλες δύο μονομαχίες των κορυφαίων πυγμάχων, που είχαν διαφορές κι εκτός ρινγκ, με τον Φρέιζερ να συνεχίζει να αποκαλεί Κάσιους Κλέι τον μεγάλο του αντίπαλο, ακόμη κι όταν ο δεύτερος ασπάστηκε τον μουσουλμανισμό και άλλαξε το όνομά του σε Μοχάμεντ Άλι το 1964. «Ο Άλι έχει πει πως δεν θα ήμουν τίποτα χωρίς αυτόν. Ναι, αλλά ποιος θα ήταν εκείνος χωρίς εμένα;», είχε δηλώσει σε μία από τις τελευταίες συνεντεύξεις του, το 2006.

Ο τελευταίος γύρος της μεγάλης μάχης του 71

http://www.youtube.com/watch?v=PLWYnTFz9PE&feature=player_embedded
πηγή:http://www.sport-fm.gr/article/513362

Dreiko
08-11-11, 15:19
R.I.P

ελμερ
08-11-11, 15:28
R.I.P....ο πατερας μου που οταν ειχε παει στην Αμερικη επαιζε μποξ (ερασιτεχνικα) και τους ειχε ζησει στην ακμη τους μου εχει πει για τον mohamed ali και για τον rocky marchiano (ισως το γραφω λαθος το δευτερο ονομα) πως ηταν οι κορυφαιοι που εχει δει (εκεινη την εποχη)....:welcome:

Hercules
08-11-11, 18:29
Τεραστιος αθλητης αλλα με αυτα που ελεγε νομιζω μικραινε,δεν αντεχω τους ανθρωπους που μιλανε για τον εαυτο τους συνεχεια,ειναι εκνευριστικο.

συμφωνω ηταν τεραστιος πυγμαχος κ αθλητης αλλα ηταν μεγιστος παρλαπιπας κ φαφλατας κατι σαν τον apollo creed..:green:

Blast
08-11-11, 19:09
If you ever dream of beating me, you better wake up and apologize. - Mohammed Ali.
:bowdown::bowdown::bowdown::bowdown::bowdown::bowdown::bowdown:

friksos
22-11-11, 11:06
Τοσο βαρυς και χορευε ασταματητα και η τεχνικη του ηταν απιαστη.

vaggan
22-11-11, 13:14
συμφωνω ηταν τεραστιος πυγμαχος κ αθλητης αλλα ηταν μεγιστος παρλαπιπας κ φαφλατας κατι σαν τον apollo creed..:green:ο ρολος του απολο απο αυτον ειναι εμπνευσμενος.οπως και η πρωτη ταινια ροκυ ηταν εμπνευσμενη απο εναν αγωνα του μωχαμεντ αλι με τον τσακ σαιπς νομιζω οπου ο ασιμος σαιπς του εκανε νοκ νταουν.ο δε ρολος του μπαλμποα ειναι μαλλον εμπνευσμενος απο μαρτσιανο η σιγουρα απο αυτον

Polyneikos
04-06-16, 18:59
Έφυγε από τη ζωή ο Μuhammad Ali.
Ο παγκόσμιος θρύλος της πυγμαχίας πρωτοστάτησε σε κοινωνικούς αγώνες. Πάλευε 32 χρόνια με το Πάρκινσον...


http://www.bodybuilding.gr/forum/attachment.php?attachmentid=106343&stc=1


Ο θρύλος της πυγμαχίας Μοχάμεντ Αλι και ακτιβιστής πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 ετών, στο Φοίνιξ της Αριζόνα, ανακοίνωσε η οικογένειά του. «Έπειτα από μάχη 32 χρόνων με τη νόσο του Πάρκινσον, ο Μοχάμεντ Αλι πέθανε σήμερα σε ηλικία 74 ετών, ανακοίνωσε ο εκπρόσωπος της οικογένειας Μπομπ Γκάνελ.
Θεωρείται ο μεγαλύτερος πυγμάχος όλων των εποχών και για πολλούς και ο μεγαλύτερος αθλητής όλων των εποχών, με πλούσια παρουσία όχι μόνο στα ρινγκ, αλλά και στους κοινωνικούς αγώνες.
Αποσύρθηκε οριστικά από την ενεργό δράση το 1981, έχοντας φτάσει συνολικά στις 56 νίκες, με μόλις πέντε ήττες και κατακτώντας τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή βαρέων βαρών καθώς και ένα χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1960.
Υπήρξε ο πρώτος πυγμάχος που κατέκτησε τρεις φορές τον τίτλο του παγκόσμιου πρωταθλητή, τον οποίο υπερασπίστηκε με επιτυχία συνολικά 19 φορές. Θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους πυγμάχους στην ιστορία του αθλήματος και ένας από τους σπουδαιότερους αθλητές του 20ού αιώνα.

Ο τρόπος που πυγμαχούσε διακρινόταν για την ταχύτητα των κινήσεων του, τη δύναμη και την ευελιξία του. Μέσα από τον συχνά προκλητικό, αλαζονικό και αυθάδη χαρακτήρα του απέναντι στους αντιπάλους του, απομακρύνθηκε από τα παραδοσιακά δεδομένα των αγώνων πυγμαχίας, ενώ ταυτόχρονα απασχόλησε την κοινή γνώμη για τις θέσεις του πάνω σε θρησκευτικά και πολιτικά ζητήματα, αποτελώντας σύμβολο διαμαρτυρίας.
Στη δεκαετία του 1960 ασπάστηκε το Ισλάμ, προσχωρώντας στην οργάνωση των «Μαύρων Μουσουλμάνων» και μετονομάστηκε σε Μοχάμεντ Άλι, θεωρώντας πως μέχρι τότε κατείχε το «όνομα ενός δούλου». Τοποθετήθηκε ανοιχτά σε θέματα που άπτονταν της ελευθερίας των Αφροαμερικανών στις Ηνωμένες Πολιτείες, ενώ αρνήθηκε επίσης να καταταγεί στον αμερικανικό στρατό κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, στάση για την οποία του αφαιρέθηκε προσωρινά ο τίτλος του πρωταθλητή. Κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, έχει λάβει πολυάριθμες τιμητικές διακρίσεις, όπως το «Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας», ενώ το 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το «Κέντρο Μοχάμεντ Άλι», αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε. ...



http://www.youtube.com/watch?v=A3CMz6ZFKF4


Τα πρώτα χρόνια Ο Μοχάμεντ Άλι γεννήθηκε στο Λούισβιλ της πολιτείας του Κεντάκι στο νότο των ΗΠΑ.
Ο πατέρας του, Κάσιους Μάρσελους Κλέι ο πρεσβύτερος, συντηρούσε την οικογένειά του εργαζόμενος ως σχεδιαστής πινακίδων και η μητέρα του, Οντέσα Γκρέιντι Κλέι, εργαζόταν ως οικιακή βοηθός.
Η ενασχόλησή του με την πυγμαχία ξεκίνησε όταν ήταν στην ηλικία των δώδεκα ετών, αρχικά σε ερασιτεχνικό επίπεδο.
Το 1960 κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες της Ρώμης, στην κατηγορία των 87.5 κιλών, γεγονός που σηματοδότησε την έναρξη της επαγγελματικής του σταδιοδρομίας στην πυγμαχία.
Οι πρώτες επαγγελματικές εμφανίσεις του προκάλεσαν εντύπωση περισσότερο εξαιτίας της συμπεριφοράς του, καθώς συνήθιζε να απευθύνεται με υπεροπτικό και ειρωνικό ύφος προς τους αντιπάλους του, υιοθετώντας για τον εαυτό του το παρωνύμιο «Μέγας» και χρησιμοποιώντας στίχους ή φράσεις με τις οποίες αυτοχαρακτηριζόταν, όπως η περίφημη ρήση του πως «πετά σαν πεταλούδα, τσιμπά σαν μέλισσα».
Η συμπεριφορά του και ο τρόπος που αγωνιζόταν προκάλεσαν τόσο το θαυμασμό μέρους του κοινού και των ειδικών του αθλήματος όσο και την οργή άλλων. Στη διάρκεια των αγώνων, ο Κλέι διατηρούσε τα χέρια του αρκετά χαμηλά και επιχειρούσε να αποφεύγει τα χτυπήματα περισσότερο με την κίνηση του σώματός του, αντί της συνηθισμένης παθητικής άμυνας.
Στις 25 Φεβρουαρίου του 1964, διεκδίκησε για πρώτη φορά τον τίτλο του πρωταθλητή, από τον Σόνι Λίστον, νικώντας στην αναμέτρησή τους μετά από έξι γύρους. Δύο ημέρες αργότερα, ο Κλέι προκάλεσε την αντίδραση της αμερικανικής ομοσπονδίας της πυγμαχίας, ανακοινώνοντας πως είχε ασπαστεί το Ισλάμ και προσχωρήσει στην οργάνωση του Έθνους του Ισλάμ (γνωστή και ως «Μαύροι Μουσουλμάνοι»). ...


http://www.youtube.com/watch?v=tsL4r_yhMLM


Η θρησκευτική μεταστροφή του συνοδεύτηκε από αλλαγή του ονόματός του και στις 6 Μαρτίου 1964 υιοθέτησε το όνομα Μοχάμεντ Αλί που του δόθηκε από τον πνευματικό καθοδηγητή του, Ελάιτζα Μοχάμεντ. Οι θρησκευτικές του πεποιθήσεις εξελίχθηκαν στη διάρκεια του χρόνου και τo 1975, μετά το θάνατο του Ε. Μοχάμεντ, στράφηκε προς το «ορθόδοξο» Ισλάμ.
Τα επόμενα χρόνια, ο Μοχάμεντ Αλί κυριάρχησε στους αγωνιστικούς χώρους όπως λίγοι πυγμάχοι στην ιστορία του αθλήματος. Κατόρθωσε να υπερασπιστεί τον τίτλο του απέναντι στον Λίστον το Μάιο του 1965, επικρατώντας του αντιπάλου του με νοκ άουτ στον πρώτο γύρο του αγώνα, ενώ ακολούθησαν και άλλες επιβλητικές νίκες επί σπουδαίων πυγμάχων.

«Δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ»

Στις 18 Φεβρουαρίου του 1966, ο 24χρονος παγκόσμιος πρωταθλητής βαρέων βαρών, διάσημος όχι μόνο για τις αθλητικές του επιδόσεις αλλά και για τις ριζοσπαστικές πολιτικές του θέσεις, προκάλεσε σοκ στην αμερικανική και τη διεθνή κοινή γνώμη ανακοινώνοντας την απόφασή του να μην πολεμήσει στο Βιετνάμ.

Μυημένος στο κίνημα των «Μαύρων μουσουλμάνων» από τον μαύρο ριζοσπάστη ηγέτη Μάλκολμ Χ, που δολοφονήθηκε τον Φεβρουάριο του 1965, ο Μοχάμεντ Άλι αρνήθηκε τη στράτευση για λόγους συνείδησης, ως μουσουλμάνος ιερέας. «Δεν γνωρίζω τίποτα για το Βιετνάμ και δεν έχω τίποτα να χωρίσω με τους Βιετκόνγκ. Τουλάχιστον, αυτοί δεν με φωνάζουν βρωμο-νέγρο», δήλωσε το ίνδαλμα εκατομμυρίων μαύρων, διακινδυνεύοντας ποινή φυλάκισης τουλάχιστον 5 ετών για λιποταξία και απώλεια του τίτλου του.
Για τη στάση αυτή, αντιμετώπισε έντονη κριτική από μεγάλη μερίδα της αμερικανικής κοινής γνώμης, σε μία περίοδο που η πλειοψηφία των Αμερικανών πολιτών συνέχιζε να υποστηρίζει την αναγκαιότητα του πολέμου στο Βιετνάμ.
Στις 21 Μαΐου του 1966 έβγαλε νοκ άουτ τον Βρετανό διεκδικητή του τίτλου Χένρι Κούπερ και στις 6 Αυγούστου με τον ίδιο τρόπο τον Μπράιαν Λόντον. Αξιοσημείωτη υπήρξε και η αναμέτρησή του με τον Κλίβελαντ Γουίλιαμς, στις 14 Νοεμβρίου, όταν στη διάρκεια των τριών γύρων της, επέφερε στον αντίπαλό του περισσότερα από εκατό χτυπήματα, προκάλεσε τέσσερις πτώσεις του, ενώ ο ίδιος δέχθηκε μόλις τρία χτυπήματα.
Στις 28 Δεκεμβρίου, κατάφερε ένα φοβερό «κροσέ» εναντίον ενός άλλου διεκδικητή του τίτλου, του Έρνι Τέρελ, όχι μέσα στο ριγκ αλλά σε μία συνέντευξη Τύπου, όπου ο αντίπαλός του έκανε το μοιραίο σφάλμα να τον αποκαλέσει με το όνομα Κάσιους Κλέι.
«Αυτό είναι όνομα δούλου, όνομα λευκού, όνομα ενός μπαρμπα-Θωμά», φώναξε έξαλλος ο Μοχάμεντ Άλι μπροστά στους έκπληκτους δημοσιογράφους, δίνοντας ένα μέτρο της αφοσίωσής του στην καινούργια του πίστη....


Η αφαίρεση του τίτλου και η επιστροφή

Όμως, λόγω της άρνησής του να καταταχθεί στο στρατό, του αφαιρέθηκε ο τίτλος του πρωταθλητή και αποκλείστηκε από κάθε αθλητική διοργάνωση των Ηνωμένων Πολιτειών για τρεισήμισι χρόνια, ενώ καταδικάστηκε σε πέντε χρόνια φυλάκισης, ποινή που ωστόσο αναιρέθηκε τέσσερα χρόνια αργότερα από το Ανώτατο Δικαστήριο των Η.Π.Α.
Στη διάρκεια της δεκαετίας του 1960, ο Μοχάμεντ Άλι ξεχώρισε γενικά για τη στάση του απέναντι σε θέματα που άπτονταν της ελευθερίας και των δικαιωμάτων των Αφροαμερικανών ασκώντας αξιοσημείωτη επίδραση στην αμερικανική κοινωνία, με μηνύματα που βρίσκονταν στην αιχμή του κινήματος για τα ανθρώπινα δικαιώματα....


http://www.youtube.com/watch?time_continue=1&v=lEm4NZBx4Yg


Επέστρεψε στην αγωνιστική δράση τον Οκτώβριο του 1970 και ενώ ο τίτλος του πρωταθλητή ανήκε πλέον στον Τζο Φρέιζερ.
Οι εμφανίσεις του, μετά την πολυετή αποχή του, δεν υπήρξαν ανάλογες με αυτές που είχαν προηγηθεί.
Στις 8 Μαρτίου του 1971 διεκδίκησε τον τίτλο του πρωταθλητή βαρέων βαρών από τον Τζο Φρέιζερ, ωστόσο ηττήθηκε για πρώτη φορά στη σταδιοδρομία του, στα σημεία, μετά από αγώνα 15 γύρων που χαρακτηρίστηκε ως «η αναμέτρηση του αιώνα».
Οι δύο πυγμάχοι αναμετρήθηκαν για δεύτερη φορά το 1973 και ενώ ο Φρέιζερ είχε ήδη απολέσει τον τίτλο του πρωταθλητή, με τον Αλί να αναδεικνύεται νικητής μετά από αγώνα 12 γύρων.
Στις 30 Οκτωβρίου 1974 διεκδίκησε εκ νέου τον τίτλο με αντίπαλο τον Τζορτζ Φόρμαν.
Ο μεταξύ τους αγώνας διοργανώθηκε στο Ζαΐρ (σημερινή Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό), χάρη σε χρηματοδότηση του προέδρου της χώρας, Μομπούτου και έμεινε γνωστός στην ιστορία της πυγμαχίας με τον τίτλο Rumble in the Jungle («Βροντή στη ζούγκλα»)....


http://www.youtube.com/watch?v=bVseoF1-p3M


Με ένθερμη υποστήριξη από το κοινό, που ενίσχυε τον Μοχάμεντ Αλί τραγουδώντας τη χαρακτηριστική φράση «Ali Boma Ye» («Αλί σκότωσέ τον») κατάφερε να νικήσει τον αντίπαλό του, πετυχαίνοντας νοκ άουτ στον όγδοο γύρο της αναμέτρησης και ακολουθώντας αυτή τη φορά μία διαφορετική στρατηγική, παλαιότερα σε χρήση από τον πυγμάχο Άρτσι Μουρ.
Σε αντίθεση με την διαρκή κίνηση του παρελθόντος, επέλεξε να αγωνιστεί για μεγάλα χρονικά διαστήματα στηριζόμενος στα σκοινιά του ρινγκ, αποφεύγοντας τα χτυπήματα του Φόρμαν και εκμεταλλευόμενος στη διάρκεια του αγώνα την κούραση του αντιπάλου του.
Το επόμενο διάστημα, ο Αλί βρέθηκε στο αποκορύφωμα της δημοτικότητάς του και από τους επόμενους αγώνες του ξεχώρισε η τρίτη αναμέτρησή του με τον Τζο Φρέιζερ στις Φιλιππίνες, κοντά στην πρωτεύουσα της χώρας Μανίλα, η οποία θεωρείται ένας από τους κορυφαίους αγώνες πυγμαχίας στην ιστορία του αθλήματος.
Το 1978 απώλεσε τον τίτλο του πρωταθλητή από τον χρυσό ολυμπιονίκη του Μόντρεαλ Λέον Σπινκς, τον οποίο απέκτησε ξανά, συνολικά για τρίτη φορά, επτά μήνες αργότερα.
Αποχώρησε από την αγωνιστική δράση για τα επόμενα δύο χρόνια. Η επιστροφή του συνοδεύτηκε από μία ήττα από τον Λάρι Χολμς το 1980, ενώ τον επόμενο χρόνο έδωσε τον τελευταίο αγώνα του, χάνοντας με αντίπαλο τον Τρέβορ Μπέρμπικ. Αν και η στατιστική των αγώνων του δεν είναι σήμερα μοναδική, η ποιότητα των αντιπάλων του και ο τρόπος με τον οποίο πέτυχε τις νίκες του στη διάρκεια της πολύχρονης σταδιοδρομίας του, τον κατατάσσουν μέχρι σήμερα στους κορυφαίους πυγμάχους της ιστορίας.
Το 1983 διαγνώστηκε πως πάσχει από το σύνδρομο Πάρκινσον με το οποίο έδωσε γενναία μάχη. Μετά την απόσυρσή του από την πυγμαχία, ο Μοχάμεντ Αλί έχει τιμηθεί αρκετές φορές για την αθλητική αλλά και κοινωνική προσφορά του. Το 1996 επιλέχθηκε για την αφή της ολυμπιακής φλόγας κατά την έναρξη των Ολυμπιακών Αγώνων που διοργανώθηκαν στην Ατλάντα των ΗΠΑ, ενώ το 2005 τιμήθηκε με το «Προεδρικό Μετάλλιο της Ελευθερίας». Τον ίδιο χρόνο τιμήθηκε επίσης με το χρυσό «Μετάλλιο Ειρήνης Otto Hahn» για την πολύχρονη συμμετοχή του στο αμερικανικό κίνημα για τα ανθρώπινα δικαιώματα και τη χειραφέτηση των μαύρων παγκοσμίως, καθώς και για το έργο του ως πρεσβευτής καλής θέλεησης των Ηνωμένων Εθνών. Στις 19 Δεκεμβρίου 2005 ιδρύθηκε προς τιμή του το μη κερδοσκοπικό «Κέντρο Μοχάμεντ Άλι», αφιερωμένο στη ζωή του, στην αθλητική σταδιοδρομία του και στα ιδανικά που υπερασπίστηκε. Ήταν πατέρας 9 παιδιών....

http://www.mixanitouxronou.gr/efige-apo-ti-zoi-o-mochamet-ali-o-pagkosmios-thrilos-tis-pigmachias-paleve-32-chronia-parkinson-iche-dosi/

vaggan
04-06-16, 19:33
τελειο φιλε μεγιστος αθλητης αιωνια του η μνημη:thumbup::thumbup::thumbup:για τον αγωνα με τον freizer τον τριτο ειχε πει οτι ηταν μια εμπειρια πολυ κοντα στο θανατο ο αγωνας πηρε την ονομασια thrilla in manilla

TRIANTAFYLLOU
06-06-16, 16:34
μεγάλος αθλητής και ιδιόρρυθμος χαρακτήρας , άφησε το στίγμα του στην πυγμαχία αλλα και στον αθλητισμό γενικότερα ,επίσης παρ όλο τον ιδιόρυθμο χαρακτήρα του και προκλητικό , τα τελευταια χρόνια αν και με πάρκινσον έκανε πολλους φιλανθρωπικούς αγώνες !!! ας αναπαυτεί εν ειρήνη