H επιδραση της ρεσβερατρολης σε παχυσαρκους ανθρωπους
το αρθρο ειναι του Patrick Arnold... η μελετη βρισκετε σε αυτο το link...
http://www.cell.com/cell-metabolism/...00386X#Summary
http://www.transresveratrolultra.com...l-molecule.jpg
Η ρεσβερατρολη είναι μια ουσια που βρισκεται στα σταφυλια καθως και αλλα τροφιμα και φυτα. Αρκετα χρονια πριν ειχε κανει αρκετα μεγαλη ειδηση, οταν μια μελετη στο Harvard εδειξε οτι η χορηγηση ρεσβερατρολης σε ποντικια αυξησε σε μεγαλο βαθμο τη διαρκεια ζωης τους και ''ανταγωνιστηκε'' τα δυσαρεστα αποτελεσματα της υψηλης περιεκτοτητας διαιτα σε λιπαρα. Ιδιαιτερο ενδιαφερον ειχε το γεγονος οτι τα ποντικια οχι μονο εζησαν περισσοτερο, αλλα ηταν πιο δυνατα και πιο δραστηρια σε σχεση με τα υπολοιπα.
Οι ερευνητες θεωρισαν οτι το αποτελεσμα της μακροζωιας ηταν πιθανον να σχετιζετε με την αυξημενη δραστηριοτητα του γονιδιου SIRT1. Ο παρατεταμενος περιορισμος θερμιδων ειναι γνωστο οτι αυξανει τη διαρκεια ζωης των ζωων, καθως και οτι ενεργοποιει το γονιδιο SIRT1. Η ρεσβερατρολη βρηκαν οτι ενεργοποιει το ιδιο γονιδιο.
Αυτο προκαλεσε μεγαλο ενθουσιασμο στον κοσμο των συμπληρωματων και αυξησε κατα πολυ τις πωλησεις της ρεσβερατρολης. Ωστοσο, συντομα εγινε γνωστο οτι η βιοδιαθεσημοτητα της ρεσβερατρολης στον ανθρωπο ηταν πολυ χαμηλοτερη σε σχεση με τα ποντικια. Πολλοι ηταν που αμφισβητησαν οτι τα αποτελεσματα που ειχαν οι μελετες με ζωα θα μπορουσαν να αναπαραχθουν και στον ανθρωπο.
Μια προσφατη μελετη φαινετε να αποδεικνυει οτι καποια απο αυτα τα οφελη μπορουμε να τα δουμε και σε ατομα που παιρνουν ρεσβερατρολη. Στη μελετη χρησιμοποιηθικαν 11 παχυσαρκοι ανδρες αλλα κατα τα αλλα υγιεις. Πηραν ολοι απο 150mg ρεσβερατρολης σε καψουλες για 30 μερες. Χρησιμοποηθηκε επεισης και μια ομαδα με placebo οπου στη συνεχεια αλλαξαν (cross over). Προφανως ειναι αδυνατο να πουμε εαν υπαρχει μακροζωια απο μια μελετη 30 ημερων, αλλα αυτο που μπορει να αποδειχθει ειναι η παρουσια βασικων μεταβολικων και μεταγραφικων αλλαγων που σχετιζοντε με την μακροζωια και ασθενειες που σχετιζοντε με την ηλικια.
Οι ερευνητες βρηκαν αρκετες ενδιαφερουσες αλλαγες που συνεβησαν στους ανδρες που επαιρναν συμπληρωμα με ρεζερβατρολη. Πρωτα απο ολα διαπιστωσαν οτι ο ρυθμος του μεταβολισμου τους μειωθηκε. Η αποτελεσματικοτητα της χρησης θερμιδων (κυριως απο λιπαρα) στους μυς αυξηθηκε, και η πρωτεινη (AMPK) ειναι γνωστο οτι σχετιζετε με αυτες τις βελτιωσεις στη λειτουργια των μιτοχονδριων, αυξηθηκε και αυτη. Τα επιπεδα γλυκοζης στο αιμα, τριγλυκεριδιων και ινσουλινης μειωθηκαν. Οι δεικτες φλεγμονης καθως και της συστολικης αρτηριακης πιεσης μειωθηκαν επεισης. Και τελος τα επιπεδα της πρωτεινης SIRT1 ηταν αυξημενα.
Ολες αυτες οι αλλαγες ειναι ακριβως οτι φαινετε σε περιοδους με θερμιδικο περιορισμο. Ετσι σε αυτους τους ανδρες φαινετε οτι η χρηση ρεσβερατρολης μιμηθικε κατα καποιον τροπο τις υγιεις επιδρασεις του θερμιδικου περιορισμου. Ενεργοποιηθηκε το γονιδιο SIRT1 οπου σχετιζετε με τον θερμιδικο περιορισμο (ακριβως οπως ειχε γινει και με το αλλο πειραμα στο Harvard με τα ποντικια). Το ερωτημα ειναι αν ειναι αρκετες αυτες οι αλλαγες για να οδηγησουν σε σημαντικα οφελη στην υγεια καποιον που πηρε αυτη τη δοση ρεσβερατρολης για μεγαλο χρονικο διαστημα? Αυτο δεν μπορει να απαντηθει βεβαια.
Παρολα αυτα, αυτο που αποδειχθεικε σε αυτη τη μελετη παρεχει την ενδειξη οτι η δυνατοτητα για πραγματικα οφελη (καλητερη υγεια η' ακομα και μακροζωια) απο συμπληρωματα με ρεσβερατρολη σε ανθρωπους υπαρχει.
