Γεια σας και από εμένα.
Το όνομα μου είναι Φίλιππος και είμαι φίλος της σελίδας εδώ και κάποιους μήνες. Χθες αποφάσισα να δημιουργήσω έναν λογαριασμό και να γίνω ενεργό μέλος της παρέας σας.
Είμαι 30 χρόνων, σχεδιαστής δομικών έργων σε αρχιτεκτονικό γραφείο και σαν δεύτερη δουλειά εργάζομαι ως barman (ανήκω στην γενιά των 800 ευρώ και δεν φτάνουν για τίποτα), 1,89 μέτρα και αυτή την στιγμή 79 κιλά με ποσοστό λίπους 10,2%.
Λατρεύω πραγματικά τον αθλητισμό και πάντα ήταν μέρος της ζωής μου σαν hobby. Στο Γυμνάσιο έως και την πρώτη λυκείου ήμουν μέλος της ομάδας Μπάσκετ του Εθνικού Αλεξανδρούπολης αλλά λόγο προπονητή και της απόφασης μου να στρωθώ στο διάβασμα το έβαλα σε δεύτερη μοίρα. Έτσι έπαιζα Basket μόνο στον ελεύθερο χρόνο μου και κατά την διάρκεια των σπουδών πολύ 5x5. Ποτέ δεν χρειάστηκε να προσέξω ιδιαίτερα την διατροφή μου. Ίσως γιατί δεν έτρωγα τόσο συχνά έξω και ίσως γιατί ξεχνούσα συχνά να φάω. Δουλεύω από τα 16 μου γιατί είμαι πολύ υπερήφανος και δεν μου άρεσε η ιδέα να ζητάω συνεχεία λεφτά από τους γονείς μου για ότι μου καρφωνόταν στο μυαλό να αγοράσω. Επίσης ποτέ δεν πήγα σε γυμναστήριο και δεν δούλεψα ποτέ με αντιστάσεις και ποτέ δεν με έλεγες μυώδη.
Αυτά μέχρι την θητεία μου στον Ελληνικό Στρατό. Εκεί όχι μόνο πήρα κιλά αλλά τους τελευταίους μήνες ήρθαν τα πάνω κάτω και έγινα ζώο κυριολεκτικά. Αυτό συνέβη γιατί προς το τέλος της θητείας και μετά από 13 μήνες σαν Ι1 τους 6 τελευταίους τους έφαγα σαν Ι4 άοπλο. Αιτία; Μια τρελή τούμπα με την μηχανή σε μια έξοδο μου η οποία είχε σαν αποτέλεσμα έναν καρπό κομμάτια. Τρεις βίδες και μια λάμα με έσωσαν από μια αναπηρία αλλά οι 6 τελευταίοι μήνες του Στράτου σαν Ι4 κατέστρεψαν το σώμα μου. Με έβαλαν σερβιτόρο στην λέσχη αξιωματικών σε ένα χωριό και η λέξη εξοδούχος ήταν κάτι άγνωστο έως και το τέλος. Με λίγα λόγια τρελό φαΐ αφού το είχα μέσα στα πόδια μου και μαζί με την Ροζαλία είχα πάρει και 13 κιλά επιπλέον.
Όλα αυτά το 2002. Μάιο απολύθηκα, αμέσως ξεκίνησα πρακτική σε μια εταιρία που σημαίνει ότι είχα ελεύθερο χρόνο και για μπάνια στην θάλασσα. Να πω την αλήθεια δεν είχα δώσει πολύ σημασία στα παραπάνω κιλά μέχρι την πρώτη μέρα στην θάλασσα. Με το που έμεινα με το μαγιό έφαγα τρελό δούλεμα από την παρέα. Είχα κοιλιά και βυζιά και μάλιστα το όλο πακέτο φαινόταν πολύ άσχημα αφού δεν είχα πάρει ούτε έναν πόντο στα ποδιά. Όπως ανέφερα και ποιο πάνω είμαι πολύ υπερήφανος. Αμέσως πάω γυμναστήριο και ξεκινάω διατροφή. Σε συνδυασμό με τα diet capsules της EAS έφτασα στα τέλη Αυγούστου να είμαι 16 κιλά λιγότερα από εκείνη την τραυματική μέρα στην παράλια, από τα 102 στα 86 δεν ήταν άσχημα.
Έτσι μπήκε η γυμναστική ξανά στην ζωή μου. Δεν με ενδιέφερε τόσο πολύ να είμαι φέτες αλλά να είμαι υγιής. Εξάλλου από την πρώτη ημέρα ήταν πολύ δύσκολο να σηκώσω πολλά κιλά και λόγο του χεριού. Ακόμα και 10 κιλά σαν αντίσταση στις πίεσης στήθους για μένα ήταν επώδυνες, αλλά με τους μήνες ο καρπός δυνάμωσε. Φυσικά σε βάθος χρόνου είχα αρχίσει να χτίζω το σώμα μου αλλά ποτέ δεν ήταν αυτοσκοπός. Κατάφερα να γυμνάζομαι σχεδόν καθημερινά μέχρι το 2007 που ένας τραυματισμός στο αριστερό χέρι με άφησε για παρά πολύ καιρό έξω. Και εγώ ερωτευμένος κάργα με το Σοφακι μου βρήκα δικαιολογία να ξεκουραστώ από το γυμναστήριο και να περνάω περισσότερο χρόνο μαζί της.
Φυσικά πήρα λίγα κιλά αλλά όχι τραγικά μέχρι τον Μάιο του 2009 που ένας τύπος αποφασίζει ότι το STOP δεν ισχύει γι αυτόν και παίρνει εμένα παραμαζομα που έτυχε να περνάω με το scooter του γραφείου. Δυο μήνες με γύψο στο αριστερό χέρι γιατί δεν δέχθηκα να μπω πάλι χειρουργείο, εξάλλου δεν ήταν σίγουροι ούτε οι γιατροί αν έπρεπε, και έναν μήνα μετά φυσικοθεραπείες. Εγώ μέσα στην μαύρη μαυρίλα γιατί μια εβδομάδα πριν την τράκα είχα πάρει το καινούργιο μου μωρό, CB1000R, δεν πρόλαβα να το χαρώ και το έριξα στην μασά. Καλοκαίρι του 2009 στην Κάλυμνο ζώο ο Φίλιππος. Έδωσα υπόσχεση ότι στον εαυτό μου πως από Ιανουάριο επιστρέφω γυμναστήριο και το έκανα αλλά η γκαντεμιά δεν εχει τέλος. Μια ίωση φράζει αναπνευστικό κατά τον Φεβρουάριο και για 11 μέρες δεν υπάρχει η λέξη ύπνος. Με το που έκλεινα τα μάτια οι διογκωμένοι μύες του λαιμού έφραζαν τα πάντα και πάθαινα άπνοιες. Για να επανέλθω σε δυνάμεις μου πήρε πολύ καιρό, τα κιλά μεγάλωσαν κατά 2-3 και έτσι φτάνω τα τέλη Απριλίου να είμαι 91 κιλά. Ώσπου έπεσε στα χέρια μου ένα βιβλίο. Το “the 6 weeks ABS diet” από τον έκδοτη του Αμερικανικού Mens Health. Το περιοδικό να μην το χαρακτηρίσω αλλά το βιβλίο με βοήθησε πολύ διατροφικά και η κυκλική γυμναστική που είχε μέσα ήταν ότι έπρεπε. έτσι κατάφερα στις 13 Αυγούστου να είμαι 81 κιλά.
Πλέον και αφού έφαγα πολλές ώρες εδώ μέσα έχω βάλει στόχους που θα χρειαστώ την εμπειρία σας και τις γνώσεις για να τους πετύχω. Ξέρω ότι το αρχικά μήνυμα από τον MB με παρότρυνε να πω ΛΙΓΑ πράγματα για εμένα σε αυτό το forum και εγώ έγραψα σχεδόν την ζωή μου αλλά το έκανα για δυο λόγους. Πρώτος είναι ότι έτσι με «εκθέτω» και δεσμεύομαι και δεύτερος λόγος στο log που θα ανοίξω στα ημερολόγια προπόνησης θα είναι πιο εύκολο να με βοηθάτε γνωρίζοντας καλύτερα σημαντικές λεπτομέρειες για μένα όπως η λάμα και οι βίδες που έχω στο χέρι μου.
Καλώς σας βρήκα, χαίρομαι που είμαι εδώ και ελπίζω να μην σας κούρασα.
Θέμα: "Λίγα λόγια..."
Εμφάνιση αποτελεσμάτων : 1 έως 15 από 16
-
29-09-10 12:01 #1"Λίγα λόγια..."Το πολύ μπλα μπλα στο γυμναστήριο βλάπτει σοβαρά τους γύρω σας!
-
29-09-10 12:25 #2
-
-
29-09-10 12:32 #4
Φιλλιπε υπάρχουν και πολύ χειρότερα.Το θέμα ειναι να ξεπερνάς τις δυσκολίες.2 συμβάντα που έχουν σταμπάρει τη ζωή μου είναι ένα 8ανατηφόρο τροχαίο στο οποίο κυριολεκτικα είχα άγιο κ βγήκα χωρις γρατσουνιά ενώ επρεπε να μαι νεκρός,και το 2ο,έχω διαβήτη απο 15 χρονών,εδω και 6 χρόνια.Παρόλα αυτά με έχουν κανει πιο δυνατό και γυμνάζομαι κανονικότατα,και εχω ορεξη για ζωη περισοτερο απο ποτε.Καλως ήρθες.
-
-
-
29-09-10 13:15 #7
Καλως ήρθες φιλε μου
Επιτελους ειδα εναν απο Αλεξ/πολη..Babe there's no other
Who do it like I do....
-
29-09-10 13:17 #8
ουαου,φιλε αυτα ειναι οντως ΛΙΓΑ λογια..
μην μασας μαν,καλη δυναμη
-
29-09-10 13:40 #9
Καλως ηρθες στην παρεα μας!!
Οι περισσοτεροι εχουμε και κακες στιγμες,δε πειραζει ομως με λιγη καλη θεληση και υπομονη ολα ξεπερνιουνται.
-
29-09-10 14:10 #10
-
29-09-10 14:24 #11
Γεια!
Όλοι έχουμε τα πάνω και τα κάτω μας.
Τον Οκτώβριο του 08 που ξεκίνησα γυμναστήριο για πλάκα ήμουν γυρω στα 160. Τον Ιούνιου του 09 έφτασα περίπου 115. Και το γούσταρα πολύ το έκανα για μένα. Ίσως πρώτη φορά στην ζωή μου που έκανα κάτι για μένα.
Τράκαρα με το αυτοκίνητο έσπασα την παλάμη μου και ένα κουσούρι στον αυχένα. Τον Νοέμβριο μου λέει ο γιατρός γυμναστική. ΟΚ. Έμπλεξα μετα με μια κοπέλα, τα παράτησα όλα, τα κιλά άρχισαν σιγά σιγά να ξαναέρχονται. Αν δεν προσέξεις δεν θα σε προσέξουν εκείνα.
Έχει ένα μιση μήνα που ξεκίνησα και πάλι δυναμικά. (Αφού πρώτα χώρισα )
Το θέμα είναι να έχουμε την δύναμη και να συνεχίζουμε. Και πιστέψτε με ότι όλοι έχουμε ψυχικές δυνάμεις που δεν διανοούμαστε οτι υπάρχουν μέσα μας.
-
-
-
30-09-10 09:27 #14
Καλωσηρθες Φιλλιππε
Εδω μπορεις να εκφραζεσαι σαν να εισαι σπιτι σου (παντα με κοσμιο τροπο φυσικά)Nasser Ammari
-
30-09-10 16:05 #15
Ευηχαριστουμε που μας εκμυστηρευτηκες καποια προσωπικα σου βιωματα.Καλη διαμονη στο φόρουμ!