Βουλιμία-Υπερφαγία

[vAnY]

Μόλις έκανα εμετό κάτι σουβλάκια που έφαγα και το χειρότερο είναι ότι όταν το σκέφτομαι,περισσότερο χαίρομαι γιατί δεν πήρα τις θερμίδες.....έλεος απλά,δεν παλεύεται πλέον.

αχ ποσο σε καταλαβαινω.... δυστυχως το τραγικο ειναι η ευχαριστηση του "ουφ γλιτωσα καποιες, αν οχι ολες τις τσαμπα θερμιδες..."
Αλλα μετα που αυτη η πραξη εμετου γινεται συνηθεια και ξεφευγει κανεις στη συχνοτητα ειναι πολυ δυσκολο να το κοψεις τελειως....

[Manos1989]

αχ ποσο σε καταλαβαινω.... δυστυχως το τραγικο ειναι η ευχαριστηση του "ουφ γλιτωσα καποιες, αν οχι ολες τις τσαμπα θερμιδες..."
Αλλα μετα που αυτη η πραξη εμετου γινεται συνηθεια και ξεφευγει κανεις στη συχνοτητα ειναι πολυ δυσκολο να το κοψεις τελειως....

ναι είναι απαίσιο που σκεφτόμαστε έτσι ρε γμτ......ακόμα και τώρα που το λέω αυτό,κάτι μέσα μου λέει ....'' ναι αλλά δεν πήρες θερμίδες οπότε όλα καλά''
Εν τω μεταξύ είναι και ταλαιπωρία σωματική πέρα απτό ψυχολογικό πρόβλημα...
Τι να πω,μακάρι να μας περάσει και πραγματικά όποιος δεν έχει μπει στο τρυπάκι...να μη μπει ΠΟΤΕ....
Πιθανόν να είμαστε πιο ευάλωτοι λόγω πρότερου βίου,δεν ξέρω

[Manos1989]

συμφωνώ σε όλα,απλά πες μου πόσες μέρες πρέπει να τρέχεις για να κάψεις 4000 θερμίδες
τυχερή είσαι που δεν μπορείς να κάνεις.......εγώ κάνω για πλάκαααααα λεμεεεεεεεεεε

[eri_87]

συμφωνώ σε όλα,απλά πες μου πόσες μέρες πρέπει να τρέχεις για να κάψεις 4000 θερμίδες
τυχερή είσαι που δεν μπορείς να κάνεις.......εγώ κάνω για πλάκαααααα λεμεεεεεεεεεε

Εγώ μόνο ΜΙΑ φορά πήγα να κάνω εμετό κ δεν τα κατάφερα!! Αυτό ήταν επειδή είχα σκάσει πραγματικά από το φαί! Δε μπορούσα να σταθώ από το πρήξιμο, το στομάχι κόντευε να εκραγεί! Τελικά πήρα zantac να χωνέψω, αφού δε μπόρεσα να κάνω εμετό! Δεν έχω ξανανιώσει ποτέ έτσι από φαγητό και δεν θα το ξαναέκανα να φάω τόσο.... Απ την άλλη, τρώω κάτι, αλλά δε σκέφτομαι να το βγάλω μετά. Νιώθω τύψεις μερικές φορές αλλά μέχρι εκεί. Ούτε κάνω παραπάνω αερόβιο. Το τρώω και το ευχαριστίεμαι! Αλλιώς δεν έχει νόημα, απλά χειροτερεύει η ψυχολογία αντί να γίνει καλύτερη.

Μάνο, απλά προσπάθησε να έχεις στο μυαλό σου ως δυσάρεστη εμπειρία όλο αυτό με τους εμετούς, ώστε να μην το κάνεις. Γενικά προσπάθησε να έχεις ένα μέτρο(εσύ ξέρεις ποιό είναι αυτό) στη ''καθαρή διατροφή'' ανάλογα τις αντοχές σου. Τουλάχιστον για αρχή, ας είσαι πιο ελαστικός με τον εαυτό σου μέχρι να το ξεκαθαρίσεις μέσα σου. Εγώ πάντως χρειάστηκε να σκεφτώ ΠΟΛΥ ΣΟΒΑΡΑ τους λόγους που θέλω να κάνω διατροφή και απτην άλλη τα όρια που μπορώ να θέσω στον εαυτό μου ώστε να μην έχω υπερφαγικά επεισόδια. Όλα στο μυαλό είναι και η ψυχολογία πάνω απ'όλα! Αλλά πραγματικά στο λέω, πρέπει να ξεκαθαρίσεις μέσα σου ΓΙΑΤΙ κάνεις γυμναστική και διατροφή....

[vagg]

να την πω την αμαρτία μου, αρκετές φορές προσπάθησα να κάνω εμετό αλλά δεν τα κατάφερα και ούτε το ξαναεπιχείρησα. Απλά όταν φάω 4000 θερμίδες προτιμώ να λιώσω στην αερόβια!! Δεν λέω πως είναι ό,τι καλύτερο για τον οργανισμό μου αλλά δεν είναι χειρότεροι οι εμετοί? Μελλοντικά ακόμα κι αν ξεφύγει κανείς από τη συνήθεια του εμετού ενδεχομένως να έχει δημιουργήσει άλλα προβλήματα για τα οποία δε θα μπορεί να κάνει τίποτα(καταστροφή οισοφάγου, χαλασμένα δόντια, αδύνατα μαλλιά, αυξημένα οξέα στο στομάχι κλπ)...Σκεφτείται το δυο φορές...έχω την ίδια ψυχολογία κ ξέρω πως δεν είναι ευκολο ουτε λεω να μην 'τσιτάρουμε' ποτέ.. αλλά άμα ξέρουμε πως θα θέλουμε να τα βγάλουμε ας σκεφτούμε ότι η χαρά της κραιπάλης κρατα λίγη ώρα ενώ η ικανοποίηση όταν δίνουμε στον εαυτό μας το καλύτερο από άποψη διατροφής και άσκησης δε συγκρίνεται με τίποτα!

πιες πολυ νερο μετα και περιμενε λιγο,ανεβαινει πιο ευκολα...χαχαχαχαα

[vAnY]

ενταξει παιδια μη δινουμε και συμβουλες τωρα ..... για το πως να κανεις εμετο!

το μονο που ξερω ειναι οτι αν δεν το εχει ζησει καποιος αυτο το προβλημα δεν μπορει να καταλαβει τη ψυχολογια ενος βουλιμικου.... την ευχαριστηση μεν της στιγμης που "τα εβγαλε, και γλιτωσε τις θερμιδες" αλλα και της μακροπροθεσμης μετανοιας που λες "ωχ ου ποτε θα σταματησω να βασανιζομαι ετσι" γιατι ειναι πονος σωματικος, δεν ειναι καθολου ευχαριστη η ωρα που τα βγαζεις, ζοριζεις πιεζεις τον εαυτο σου, κανεις ενα σωρο ασχημα πραγματα στην υγιεια σου ειδικα αν γινεται συχνα....
Απο προσωπικη εμπειρια εχω βιωσει να με ποναει ο λαιμος μου την επομενη μερα, και μερικες φορες να με καιει ο οισοφαγος διοτι με τον εμετο ανεβαινουν και τα υγρα του στομαχιου..

[eri_87]

ενταξει παιδια μη δινουμε και συμβουλες τωρα ..... για το πως να κανεις εμετο!

[eri_87]

Να μαι κι εγώωωωωωω...
Είχα 10 μέρες να κάνω cheat meal και είπα να κάνω σήμερα, αλλά δεν κατάφερα να συγκρατηθώ και έφαγα τον άμπακο! Νόμιζα ότι τα ξεπέρασα αυτά, αλλά δεν.... Παρατηρώ πάντως ότι όταν δεν κάνω βάρη ούτε αερόβιο μία μέρα, με πιάνει κάτι για φαι! Ενώ αν κάνω έστω αερόβιο έχω άλλη διάθεση! Τί να πω ρε παιδιά.... Χάλια η κατάσταση! Θέλω να βρω μια λύση, δε μπορώ να νιώθω έτσι!

[Γιάννηςς]

Συχνά,όταν προγραμματίζω ένα ελεύθερο γεύμα ή μια ελέυθερη μέρα(πχ προτωχρονιά,Χριστούγεννα...),νιώθω σαν να είναι η τελευταία μέρα που θα φάω.Αν και γενικά είμαι πειθαρχημένος στην διατροφή μιας και παίρνω κιλά πολύ εύκολα,αν "κανονίσω" μια μέρα να είναι ελεύθερη,την βλέπω ως μέρα διαφηγής,μέρα λύτρωσης,και ΟΛΗ μέρα σαβουριάζω ό,τι πραγματικά βρώ μπροστά μου χωρίς κανένα όριο η μέτρο!Λες και συνειδητά αυτοκαταστρέφομαι!Τρώω λαίμαργα τις περισσότερες(αν όχι πάντα) full λιπαρές τροφές συνήθως γλυκά(στα οποία έχω αδυναμία),καταβροχθίζω γρήγορα και λαίμαργα ενώ ταυτόχρονα νιώθω οτι όσο πιο γρήγορα τελειώσω την "αμαρτία"(ακριβώς έτσι το νιώθω),τόσο λιγότερο θα παχύνω.Φυσικά την ώρα που το κάνω αυτό είμαι γεμάτος τύψεις και άσχημα αισθήματα,αλλά ταυτόχρωνα είναι σαν να έχω χάσει τον εαυτό μου...δεν τον ελέγχω!!!Δεν έχω όριο και μέτρο..τρώω ανεξέλενκτα μέχρι να φουσκώσω ή να μπουχτήσω απ τη σοκολάτα(μιας και μιλάμε για γλυκά κυρίως)...έχω προσπαθήσει να αναζητήσω την αιτία που το κάνω αυτό,και έχω καταλήξει οτι το κάνω γιατί βλέπω ως αυτές τις κανονισμένες free μερες(έγκλημα το νιώθω...άλλα πριν το κανονίσω λέω οκ,μόνο μια μέρα είναι!) ως τις μόνες μέρες απόλαυσης...δηλαδη σκεύτομαι απο μεσα μου να φάω όσο περισσότερο σαβούρα μπορώ γιατί την επόμενη θα ξαναμπώ στο πρόγραμμα διατροφής και θα πρέπει να ξεχάσω τα γλυκά και τη σαβούρα..και όντος έτσι είναι.Δηλαδή τις μέρες που είμαι σε διατροφή δεν τρώω τιποτα παρα μόνο τα υγειηνα,και όντας και 15 χρονών,η μάνα μου φτιάχνει συνέχεια πειρασμούς τους οποιους δεν αγγίζω...και έτσι όταν συμφωνλησω με τον αυτό μου cheat day,πραγματικά είναι σαν να ξεσπάω για όλα αυτά που δεν μπόρεσα να φάω ενώ ήμουν σε διατροφή.Ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά,εκτός απο ημέρες που και το γενικό πρόγραμμα και ο ρυθμός ζωής είναι πιο χαλαρός...έτσι καταφαίρνω κάθε Χριστούγεννα,Πάσχα και Καλοκαίρια να παίρνω μέχρι και 6 κιλά(τα ξαναχάνω μετά),ενώ έχω χάσει 30+ κιλά τον τελευταίο χρόνο καθώς ήμουν παχύσαρκος.Μετά τα cheat days,το βράδυ,όταν σκεφτομαι τι έκανα,απορώ πως αφήνω τον εαυτό μου τόσο ανεξέλεγκτο και εκτός ορίων...δηλαδή τρομάζω με τον εαυτό μου.Δεν έχω όριο,να πω οτι θα φάω ας πούμε ίγο και οκ.Αν φάω σαβούρα πραγματικά θα φάω ότι υπάρχει,αλλιώς δεν τρώω καθόλου.Και βέβαια αυτό έχει και τις συνέπειες στην αύξηση του βάρους,αν και ευτυχώς μετά ξαναμπαίνω σε διατροφή και τα ξαναχάνω...Αλλά δεν είναι αυτή κατάσταση!Προσπαθώ να εντοπίσω το πρόβλημα και να το σταματήσω,αλλά το κάνω αυτό απο τότε που έχασα τα κιλά!Πριν το κάνω,όταν το κανονίζω δηλαδή,το βλέπω πολύ χαλαρά,λέω οκ όσα και να φάω πόσα κιλά να πάρω σε μία μέρα;Θα τα ξαναχάσω...και μετά μόλις το κάνω συνειδητοποιώ τι πραγματικά έγινε,ενώ κατά τη διάρκεια βρίσκομαι σε μια κατάσταση τύψεων και συναισθηματικής πείνας για το οτιδήποτε παχυντικό!Αυτές τις μέρες,δεν τρώω τίποτα μη θερμιδογώνο,προσπαθώ να απολαμβάνω τα αγαπημένα μου ας πούμε σε όσο μεγαλύτερες ποσότητες μπορώ...κοίταξα τα συμπτώματα της βουλημίας,και τη συναισθηματική κατάσταση των ατόμων την στιγμή που συμβαίνει,και ειναι ταυτόσημα! Ανησύχησα και πλεον προσπαθώ να εντοπίσω την ρίζα του προβλήματος για να το λύσω...λες και έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις είναι!...Προσπαθώ τον τλεευταίο χρόνο τόσο πολύ να φτάσω εκεί που θέλω,και σιγά σιγά κάνω πρόοδο αλλά κάτι τέτοια με πάνε πισω και σωματικά,και ψυχικά,και διαλύουν εν μέρη τις προσπάθειες μου...
Τώρα θα μου πείτε,απλά φάε λίγο από το "απαγορευμένο".Το θέμα πάλι είναι ψυχολογικό!Με το που φάω έστω και λίγο,λέω αφού το χάλασα που το χάλασα,ας το απολάυσω τουλάχιστον γιατί ούτως η άλλος απο αύριο διατορφή...και η διατροφή μέχρι στιγμής αποτελούνταν επίσης από σαβούρα..γι αυτό πιστεύω έχω και πρόβλημα με το λίπος (1,75 με 70 κιλά αν και τώρα ανέβηκα λίγο αλλά με λίπος!!),γιατί η διατορφή μου ήταν χάλια.Με το φόρουμ έφτιαξα τη διατροφή,τρώω πλεόν σωστά,αλλά το πρόβλημα αυτό το συναισθηματικό κυρίως παραμένει...δεν ξέρω...ίσως πρέπει να αλλάξω τρόπο σκέψης τελείως.......

[tolis93]

Το πρόβλημα σ είναι ότι το βλέπεις σαν απαγορευμένο κ τα αποφεύγεις όπως ο διάολος το λιβάνι. 1 φορά τη βδομάδα κανε 1 γεύμα με ότι θες. Απλά πράγματα κ μη τρελαίνεσαι. Θα σ φύγει με το καιρό

[eri_87]

Καταρχήν υπάρχει παρόμοιο θέμα εδώ http://forum.bodybuilding.gr/showthr...B3%CE%AF%CE%B1

Σε καταλαβαίνω απόλυτα σε όσα περιγράφεις. Διάβασα ότι είσαι 15 χρονών!!! ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ ότι μπορείς να εντάξεις στο εβδομαδιαίο σου πρόγραμμα αυτά τα "απαγορευμένα" που σου αρέσουν πιο πολύ... Δε λέω καθημερινά, αλλά 2-3 φορές από κάτι μικρό θα σε βοηθήσει να ξεπεράσεις το αίσθημα του απαγορευμένου που έχεις υποσυνείδητα στο μυαλό. Επίσης σε αυτή την ηλικία δε χρειάζεται να τρως αυστηρά (δε ξέρω ακριβώς τί τρως) αλλά ακολούθα ένα διατροφικό πλάνο που ταιριάζει στην ηλικία σου, όχι αυτά που είναι για μεγαλύτερους (θα έρθει κ η σειρά σου).
Και μπράβο που έχεις συνειδητοποιήσει όλα αυτά που περιγράφεις. Είναι ένα βήμα για να μπορέσεις να ελέγξεις τον εαυτό σου! Χαλάρωσε λίγο, απόλαυσε τις χαρές της ζωής κι επικεντρώσου αλλού, όχι στο φαγητό.

[Γιάννηςς]

Παιδιά ευχαριστώ πολύ για τις συμβουλές...επειδή διάβασα το άλλο thread,γράφω εκεί με περισσότερες πληροφορίες,δεν τα γραψα όλα αλλά τώρα που είδα οτι και άλλοι έχουν μιλήσει θα τα πω

[Γιάννηςς]

Ποποοοο...παιδιά σας νιώθω όλους.Να μαι και γω λοιπόν με το ίδιο πρόβλημα.Βουλιμική υπερφαγία.Βάζω το ποστ μου που το εβαλα σε άλλο thead..το βάζω εδώ να είναι όλα συγκεντρωμένα αλλά θέλω να προσθέσω κιόλας μερικά πράγματα γιατί είδα οτι και σεις ανοιχτήκατε.Συχνά,όταν προγραμματίζω ένα ελεύθερο γεύμα ή μια ελέυθερη μέρα(πχ προτωχρονιά,Χριστούγεννα...),νιώθω σαν να είναι η τελευταία μέρα που θα φάω.Αν και γενικά είμαι πειθαρχημένος στην διατροφή μιας και παίρνω κιλά πολύ εύκολα,αν "κανονίσω" μια μέρα να είναι ελεύθερη,την βλέπω ως μέρα διαφηγής,μέρα λύτρωσης,και ΟΛΗ μέρα σαβουριάζω ό,τι πραγματικά βρώ μπροστά μου χωρίς κανένα όριο η μέτρο!Λες και συνειδητά αυτοκαταστρέφομαι!Τρώω λαίμαργα τις περισσότερες(αν όχι πάντα) full λιπαρές τροφές συνήθως γλυκά(στα οποία έχω αδυναμία),καταβροχθίζω γρήγορα και λαίμαργα ενώ ταυτόχρονα νιώθω οτι όσο πιο γρήγορα τελειώσω την "αμαρτία"(ακριβώς έτσι το νιώθω),τόσο λιγότερο θα παχύνω.Φυσικά την ώρα που το κάνω αυτό είμαι γεμάτος τύψεις και άσχημα αισθήματα,αλλά ταυτόχρωνα είναι σαν να έχω χάσει τον εαυτό μου...δεν τον ελέγχω!!!Δεν έχω όριο και μέτρο..τρώω ανεξέλενκτα μέχρι να φουσκώσω ή να μπουχτήσω απ τη σοκολάτα(μιας και μιλάμε για γλυκά κυρίως)...έχω προσπαθήσει να αναζητήσω την αιτία που το κάνω αυτό,και έχω καταλήξει οτι το κάνω γιατί βλέπω ως αυτές τις κανονισμένες free μερες(έγκλημα το νιώθω...άλλα πριν το κανονίσω λέω οκ,μόνο μια μέρα είναι!) ως τις μόνες μέρες απόλαυσης...δηλαδη σκεύτομαι απο μεσα μου να φάω όσο περισσότερο σαβούρα μπορώ γιατί την επόμενη θα ξαναμπώ στο πρόγραμμα διατροφής και θα πρέπει να ξεχάσω τα γλυκά και τη σαβούρα..και όντος έτσι είναι.Δηλαδή τις μέρες που είμαι σε διατροφή δεν τρώω τιποτα παρα μόνο τα υγειηνα,και όντας και 15 χρονών,η μάνα μου φτιάχνει συνέχεια πειρασμούς τους οποιους δεν αγγίζω...και έτσι όταν συμφωνλησω με τον αυτό μου cheat day,πραγματικά είναι σαν να ξεσπάω για όλα αυτά που δεν μπόρεσα να φάω ενώ ήμουν σε διατροφή.Ευτυχώς δεν συμβαίνει συχνά,εκτός απο ημέρες που και το γενικό πρόγραμμα και ο ρυθμός ζωής είναι πιο χαλαρός...έτσι καταφαίρνω κάθε Χριστούγεννα,Πάσχα και Καλοκαίρια να παίρνω μέχρι και 6 κιλά(τα ξαναχάνω μετά),ενώ έχω χάσει 30+ κιλά τον τελευταίο χρόνο καθώς ήμουν παχύσαρκος.Μετά τα cheat days,το βράδυ,όταν σκεφτομαι τι έκανα,απορώ πως αφήνω τον εαυτό μου τόσο ανεξέλεγκτο και εκτός ορίων...δηλαδή τρομάζω με τον εαυτό μου.Δεν έχω όριο,να πω οτι θα φάω ας πούμε ίγο και οκ.Αν φάω σαβούρα πραγματικά θα φάω ότι υπάρχει,αλλιώς δεν τρώω καθόλου.Και βέβαια αυτό έχει και τις συνέπειες στην αύξηση του βάρους,αν και ευτυχώς μετά ξαναμπαίνω σε διατροφή και τα ξαναχάνω...Αλλά δεν είναι αυτή κατάσταση!Προσπαθώ να εντοπίσω το πρόβλημα και να το σταματήσω,αλλά το κάνω αυτό απο τότε που έχασα τα κιλά!Πριν το κάνω,όταν το κανονίζω δηλαδή,το βλέπω πολύ χαλαρά,λέω οκ όσα και να φάω πόσα κιλά να πάρω σε μία μέρα;Θα τα ξαναχάσω...και μετά μόλις το κάνω συνειδητοποιώ τι πραγματικά έγινε,ενώ κατά τη διάρκεια βρίσκομαι σε μια κατάσταση τύψεων και συναισθηματικής πείνας για το οτιδήποτε παχυντικό!Αυτές τις μέρες,δεν τρώω τίποτα μη θερμιδογώνο,προσπαθώ να απολαμβάνω τα αγαπημένα μου ας πούμε σε όσο μεγαλύτερες ποσότητες μπορώ...κοίταξα τα συμπτώματα της βουλημίας,και τη συναισθηματική κατάσταση των ατόμων την στιγμή που συμβαίνει,και ειναι ταυτόσημα! Ανησύχησα και πλεον προσπαθώ να εντοπίσω την ρίζα του προβλήματος για να το λύσω...λες και έχω αυτοκαταστροφικές τάσεις είναι!...Προσπαθώ τον τλεευταίο χρόνο τόσο πολύ να φτάσω εκεί που θέλω,και σιγά σιγά κάνω πρόοδο αλλά κάτι τέτοια με πάνε πισω και σωματικά,και ψυχικά,και διαλύουν εν μέρη τις προσπάθειες μου...
Τώρα θα μου πείτε,απλά φάε λίγο από το "απαγορευμένο".Το θέμα πάλι είναι ψυχολογικό!Με το που φάω έστω και λίγο,λέω αφού το χάλασα που το χάλασα,ας το απολάυσω τουλάχιστον γιατί ούτως η άλλος απο αύριο διατορφή...και η διατροφή μέχρι στιγμής αποτελούνταν επίσης από σαβούρα..γι αυτό πιστεύω έχω και πρόβλημα με το λίπος (1,75 με 70 κιλά αν και τώρα ανέβηκα λίγο αλλά με λίπος!!),γιατί η διατορφή μου ήταν χάλια.Με το φόρουμ έφτιαξα τη διατροφή,τρώω πλεόν σωστά,αλλά το πρόβλημα αυτό το συναισθηματικό κυρίως παραμένει...δεν ξέρω...ίσως πρέπει να αλλάξω τρόπο σκέψης τελείως.......

Αυτό είναι το ποστ.Και τώρα να προσθέσω.Δεν εγραψα για προκληση εμμετου η υπερβολική γυμναστική γιατί ντρεπόμουν να το πώ,αλλά μιας το λέτε και εσείς,ναι λοιπον,μετά απο επεισόδια υπερφαγίας προκαλώ και εγώ εμμετο! Η λύτρωση μετά τον εμμετό είναι τόσο μεγάλη...νιώθεις οτι ξεφορτώθηκες όλες τις θερμίδες και δεν θα παχύνεις.Ξαφνικά όλες οι τύψεις εξαφανίζονται!Το άλλο αν δεν κάνω εμμετό είναι να πηγαίνω στο γυμναστήριο και να κάνω εξαντλητικά διάδρομο!Μιλάμε για 70λεπτα τρέξιμο όσο αντέχω,να γράφει το "κοντερ" του διάδρομου 900 -1000 θερμίδες για να σταματήσω να τρέχω.Αυτά τα περιστατικά υπερφαγίας ειδικά σε μέρες χριστουγέννων και γενικά σε μερες που ειμαστε πιο χαλαρά με πιάνουν συχνά!!!!!!Αποτέλεσμα να βάζω κιλά (3-4).Είναι άλλοι φίλοι μου οι οποίοι τρώνε οτι θέλουν όποτε το θέλουν και λογω μεσομορφικού-εκτομορφικου σωματότυπου δεν παχαίνουν με τίποτα!!Εγώ πάντα πρέπει να είμαι σε στέρηση,η τουλάχιστον να νομίζω έτσι.Αποτέλεσμα είναι τα παραπάνω...να καλύπτω τα αισθήματα στέρησης με βουλημικά επεισόδια και όσα επακολουθούν μετά!Tις καθημερινές σπάνια συμβαίνει αυτό γιατί είμαι σε πρόγραμμα,συγκρατώ τον εαυτό μου.Τα επισόδια συμβαίνουν είτε σε μέρες χαλάρωσης,είτε σε γιορτές κτλ...Γενικά όταν νιώσω στέρηση για κάτι!Οπότε σκέφτηκα οτι καταρχήν πρέπει να "ξεγελάσω" τον εαυτό μου και να μην νιώθω οτι σταιρούμε,Δλδ με κάποιο τρόπο(να δω πως θα το κάνω),να τρώω τα "απαγορευμένα" με μέτρο και να έχω την αίσθηση της πληρότητας.Το κακό είναι οτι μόλις αρχίσω να τρώω,σκέφτομαι οτι πρέπει να το απολαύσω ωστε να μου φύγει το αίσθημα στέρησης και αρχίζει το βουλιμικό επεισόδιο,παντελής έλλειψη ελέγχου και ακατάπαυστο αράδιασμα!Τώρα πάλι τα χριστούγεννα πήρα μάλλον 3 κιλά...μπορεί και 4.Θα τα ξαναχάσω,αλλά το θέμα είναι να μμην συνεχιστεί η κατάσταση!

[tolis93]

αδερφε ακου τι θα κανεις.γιατι αυτα περι εμετου και περι 3000 χρονια σκοινακι κ διαδρομο.τουλαχιστον το 2ο το κανα και εγω.εγω κανω ενα τσιτακι καθε κυριακη η καθε σαββατο,εξαρταται τις ορεξεις μ.παω σουπερμαρκετ παρασκευες ωραια?παιρνω κατι π το γουσταρω.κεικ κρουασαν γενικα ειμαι των γλυκων κ ετσι.και λεω.οκ.τσιτ σαββατο πρωι. θα φαω 2 κρουασαν με 1 μιλκο ξερω γω.η θα παρω ενα τσουρεκι.ατομικο παντα.στο μεταξυ δε τα τρωω με τη μια.τρωω λιγο.αραζω βλεπω τηλεωραση.αλλη μια μπουκιτσα.κ ετσι το απολαμβανω και συχνα ποιανω τν εαυτο μ να λεει.οκ δε θελω αλλο και να εχω φαει το μισο. απλα το κανω στο πρωινο (γιατι γουσταρω απο τη μια και απο την αλλη πιστευω οτι ετσι θα το καψω ειτε στα καπακια στο γυμναστηριο ειτε μεσα στη μερα) και το κανονιζω.πχ αυτη τη βδομαδα δε κανω γτ εκανα 2 τη προηγουμενη με τραπεζια κ τετοια.αλλα δε με προβλιματιζει.ισα ισα ανυπομονω για την επομενη βδομαδα. οταν δε το κανα αυτο κατεληγα απλα να τρωω οτι βρω οποτε το βρω κ μετα ελεγα τι εκανα κ τετοια.ενω τωρα μου φευγει και η επιθυμια.και σιγα σιγα βλεπω οτι γινομαι και πιο συγκρατημενος σε καθημερινη βαση. κρατα το αυτο.προγραμματιζε δλδ 1 τσιτακι μια φορα τη βδομαδα.ακομα κ 2.αλλα να ναι ενα γευμα.και να ναι οτι γουσταρεις.μη κοιτας θερμιδες μη κοιτας τπτ.αν κανεις γραμμωση η διαιτα κτλπ κ μενεις υποθερμιδικα ολη τη βδομαδα και καταληγεις να χανεις 2000-3000 θερμιδες ολη τη βδομαδα.ε οι συν 200 η 300(εφοσον αφαιρεις ενα γευμα για να βαλεις το τσιτ) δε θα σ κανουν απολυτως κανενα κακο.καποιες φορες πρεπει να πας 1 βημα πισω για να πας 2 μπροστα

[Γιάννηςς]

Αυτό προσπαθώ να κάνω,αλλά στο κανονισμένο τσιτ,χάνω τον έλεγχο και αρχίζω να τρώω πάρα πολύ!Όσο βάζει το στομάχι.Και μετά σκεύτομαι οτι πήρα κανα τριχιλιαρο θερμίδες και λεω οκ καταστράφηκα!Και οντος μπορεί να παίρνω τόσες...ας πούμε έχει τύχει τσιτ,να φάω περίπου μισό κιλό μερέντα με μπισκότ φουλ στη θερμίδα...Βασικά θα κάνω αυτό που λες.Θα το οργανώνω και πριν αρχίζω να τρώω(πριν αρχίσω να χάνω τον έλεγχο δηλαδή),θα βγάζω την ποσότητα που θα φάω,και θα κρύβω το υπόλοιπο...αυτό πιάνει για μένα τουλάχιστον.Οι τύψεις δεν θα με αφήσουν να αρπάξω απο το νουλάπι...οτι έχω μπροστά μου μόνο.Οπότε θα το κάνω σάββατο πρωϊ,που μετά έχω προπόνηση για να έχω και την αίσθηση οτι τουλάχιστον κάτι έκαψα.Για να δούμε....μακάρι να λειτουργήσει
Και όντος νομίζω -ελπίζω να δουλέψει,γιατί αν το πάρω απόφαση,τοι εκτός σαββάτου δεν πρόκειτε να κάνω τσιτ,λογικά δεν θα το κάνω μιας και στο να κρατιέμαι ΠΡΙΝ αχήσω το φαϊ τα καταφέρνω.Δηλαδή λέω πριν αρχίσω:θα φάω λίγο,και μόλις αρχήσω δεν μπορώ να σταματήσω!....Ευχαριστώ παααααρα πολύ για τη συμβουλη..πραγματικα ελπίζω να λειτουργήσει...και κάτι άλλο,λες να μην κοιτάω τις θερμίδες,εννοεις αυτων που θα φάω,οχι να μην τις κοιτάω με την έννια να φάω οσο θέλω...γιατί σε αυτό είμαι πολύ καλος :/ Ευχαριστώ και πάλι..