Lee Haney

[vaggan]

σαφετατα και δεν μετραει το μεγεθος αλλα το ολυμπια ειναι φρηκ σοου αν με ρωταγες εμενα προσωπικα σαν φιλαθλο ποοιν θελω μιστερ ολυμπια βαση της δικης μου αισθητικης θα ελεγα swawn ray απο χαμηλου αναστηματος. απο ψηλοετερους μπερυ ντεμευ μπραιν μπιουκαναν τσαρλς κλαιρμοντ αυτα φυσικα βαση των δικων μου προσωπικων αισθητικων κριτιριων δεν μπορουμε ομως να παραβλεωουμε το γεγονος οτι ολυμπια θα βγει αυτος που εχει ολοκληρο το πακετο δηλαδη τρομερο μυικο ογκο με οσο το δυνατον λιγοτερο λιπος και φυσικα καποιο υποτιπωδες σχημα και αυτο δυστυχως δεν μπορουμε να αρνηθουμε οτι το πετυχε σε απολυτο βαθμο ο κολεμαν

[Γιώργος Ν. Τουλιάτος]

Το άθλημα της σωματοδόμησης έχει συγκεκριμένα κριτήρια (μυικότητα,διαχωρισμός,συμμετρία,ποζάρισμα) και θα πρέπει να αντιπροσωπεύει την ομορφιά.
Οι παλαιότεροι ξέρουν ότι η εποχή των 80s έχει τελειώσει ανεπιστρεπτί.Βέβαια,το άθλημα εξελίσσεται,όπως η επιστήμη εξελίσσεται.Αλλά όπως ανέφερε και η βελανιδιά, η νέα γενιά έχει ξεφύγει και η έννοια της αισθητικής έχει δώσει τη θέση της στο θέαμα της ογκομανίας.

[vaggan]

συμφωνουμε ειμαι και εγω λατρης αυτου του παρεξηγημενου σπορ

[goldenera]

O Xάνευ είναι και για εμένα ο αγαπημένος μου Μρ.Ο αφού με τα προσωπικά υποκειμενικά μου κριτήρια πληρούσε το πακέτο το οποίο περιελάμβανε εκτός των σωματικών του ικανοτήτων και τις πτυχές εκείνες του χαρακτήρα που μου αρέσουν και κυρίως θεωρώ πως αποτελούν τα σωστά πρότυπα για τους νέους μας. Νομίζω πως έφτασε τον μυικό όγκο σε εκείνα τα επίπεδα ώστε ταυτόχρονα να μπορεί να χαρακτηριστεί απόλυτα καλαίσθητος και θελκτικός στο μέσο μάτι. Ήταν χαρισματικός στη σκηνή και το ποζάρισμα του ήταν αέρινο, με καθαρές πόζες που αναδείκνυαν ιδανικά τα χαρίσματα του. Αρχοντικός και επιβλητικός δεν άφησε ποτέ τα περιθώρια σε κανέναν αντίπαλο να αμφισβητήσει την κυριαρχία του παρότι οι 'κοντοί' Λαμπράντα και Γκασπάρι κυρίως τον πίεζαν αρκετά. Κέρδισε καθαρά τον ανερχόμενο Ντόριαν το 1991, και δεν είμαι σίγουρος αν αποφάσιζε τελικά να κατέβει και το 1992 ότι θα ήταν εύκολη δουλειά για τον Άγγλο να νικήσει, αντιθέτως πιστεύω ότι θα μπορούσε-δε θα πω άνετα- να τον νικήσει. Η ιστορία εν κατακλείδι έχει γραφτεί και έχει γράψει τον Λη με τα πιο λαμπρά γράμματα στην ιστορία του αθλήματος.

Το 1982 στο World Amateur Championships της IFBB θα νικούσε τον 'μίστερ χρούκλες' Νορβηγό Gunnar Rosbo αλλά και τον 'κολλητό' ως σήμερα του Άρνι Ralf Moeller.

[goldenera]

Μρ.Ο 1985 ένας απίθανος Albert Beckles πέρνει τη 2η θέση ενώ π μαχητικός Γκασπάρι παίρνει την 3η. Νικητής φυσικά ο TotaLee Haney

[goldenera]

Πάντα σε καλή διάθεση πάντα με το χαμόγελο

[goldenera]

Το 1989 το Μρ.Ο διεξήχθει στο παραθαλλάσιο Ρίμινι της Ιταλίας όπως φαίνεται και από την φωτό

[goldenera]

Όχι απλά ήξερε, ήταν πρύτανης του αθλήματος

[Polyneikos]

Μια διπλή δικεφάλων απο 2 τεράστιους αθλητές.

[goldenera]

Πολύ ενδιαφέρουσα φωτό Κώστα και η πόζα ενός μυικού σημείου για το οποίο και οι δύο είχαν κατηγορηθεί ότι δνε ήταν και το καλύτερο τους και πως υστερούσε κατά κάποιο τρόπο. Εγώ τους βλέπω μια χαρά και βέβαια για να πω και την προσωπική μου γνώμη ο ΤotaLEE τον 'τρώει' καθαρά τον Ντόριαν εδώ

[goldenera]

Τϊ να κάνουμε έχουμε τις αδυναμίες μας.........αξεπέραστος ως σύνολο αθλητή κατά τη γνώμη μου

[Polyneikos]

Αυτες τις φωτογραφίες θα τις εκτιμήσει δεόντως ο Γιάννης Goldenera
Moυ τις έστειλε ο φίλος Τασος Ζαχαρόπουλος, από την επίσκεψη του Lee Haney στο πρωην γυμναστήριό του ΔΙΑΠΛΑΣΗ, στο Περιστέρι, όταν το επισκέφθηκε ο Lee το 1990.

[goldenera]

Απίστευτη στιγμή πρέπει να ήταν για τους φίλους του αθλήματος η επίσκεψη αυτή, μακάρι να είχαμε κάποια ιστορία από κάποιον που το έζησε από κοντά! Ευχαριστούμε Κώστα.....τί τον κεράσανε τον Λη, κρασάκι?

[goldenera]

[goldenera]